Τα κνατ στην εξουσία, μεγάλη μαλακία
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ / Αρθρο του Στ. Θεοδωράκη στην «Κ»: Ο Παπαδήμος και οι… Παπαδήμιοι
Πριν από λίγα χρόνια, όχι και πολύ παλιά, ο βασικός αρθρογράφος μιας εφημερίδας έγραφε: «Είναι ο Παπαδήμος Παπαδόπουλος; Οχι φυσικά. Αλλά οι αναλογίες είναι ανατριχιαστικές (…)».
Σεβόμενος τη νηνεμία της Κυριακής αλλά και την αισθητική των αναγνωστών της «Καθημερινής» δεν θα αναφερθώ στα όσα όντως ανατριχιαστικά αναφέρονται στο άρθρο. Θα πάω κατευθείαν στο επίλογο: «Δεν είναι βέβαια δήμιος ο Παπαδήμος όπως ο Παπαδόπουλος. Διότι πόσο Παπαδήμιος μπορεί να είναι ένας Παπαδήμος; Ή μπορεί;»!
Αν λοιπόν ο Παπαδήμος μπορεί να είναι δήμιος τότε γιατί –αναρωτιέται ο θολωμένος από την κρίση, αναγνώστης– οι επίδοξοι δολοφόνοι του δεν είναι… τυραννοκτόνοι;
Ηταν η εποχή που κάποιοι μέσα από… ευφυολογήματα, κραυγές και καταστροφές οδηγούσαν τη χώρα στον εμφύλιο. Δεν είχαν βέβαια διάθεση να πάρουν τα βουνά – την εξουσία αποζητούσαν. Δεν θα αναφέρω λοιπόν άλλα… ανατριχιαστικά, εκτός από ένα –όχι το πιο ακραίο– που εμπεριέχει όλα τα βλακώδη στερεότυπα της ελληνικής παλαιοπολιτικής: «Ο μεγάλος εχθρός δεν είναι οι εταίροι αλλά οι εγχώριες δυνάμεις που βρίσκονται σε ανοιχτή γραμμή κ.λπ. κ.λπ.» (για τον Λουκά Παπαδήμο, βέβαια και αυτό). Ξεχάστε ότι μιλάει για τους εταίρους και βάλτε το στο στόμα κάθε ακραίου λαϊκιστή που σας έρχεται στο μυαλό – αριστερού ή δεξιού. Ο αντίπαλος ως μεγάλος εχθρός της πατρίδας, προδότης και δωσίλογος. Ενας ξεχασμένος (;) διχασμός που επαναλάνσαρε στα χρόνια της κρίσης –με μεγάλη τελικά επιτυχία– η αριστεροακροδεξιά συμμαχία.
Επιτίθεσαι εναντίον του αντιπάλου σου και όχι εναντίον του επιχειρήματος που προβάλλει. Και όσο πιο βαριές είναι οι κατηγορίες για τον αντίπαλό σου, τόσο φεύγει η προσοχή από το επιχείρημα. Είναι η αγαπημένη μέθοδος των λαϊκιστών (του σήμερα) και των τυράννων της αρχαιότητας.
«Πρέπει να μειώσετε τις σπατάλες του κομματικού κράτους».
«Είσαι γερμανοτσολιάς, προδότης της Πατρίδας».
Ποιες σπατάλες και ποιο κράτος, μετά από όλα αυτά…
Το ερώτημα είναι έχουμε χρόνο να γυρίσουμε το τιμόνι αλλιώς; Τώρα που όλοι (;) έχουν καταλάβει ότι ο παλιός ο δρόμος είναι λάθος. Μπορούμε τουλάχιστον οι αυτοαποκαλούμενοι δημοκρατικοί, να αφήσουμε το μίσος, τις κραυγές, τους αφορισμούς; Και να πορευθούμε με σταράτες κουβέντες, εποικοδομητικές συγκρούσεις και συνεννόηση όπου επιβάλλεται;
Αυτά είναι οι δύο επιλογές που έχουμε. Από εδώ ο βούρκος, από εκεί το ποτάμι. Αλλά αν είναι να επιλέξουμε πρέπει να το κάνουμε ξεκάθαρα καθότι στην κοινωνία κανείς πλέον δεν διαβάζει τα ψιλά γράμματα, όλοι τους τίτλους κοιτάνε και μετά μπαίνουν στα χαρακώματα.
Σημείωση:
Ο αρθρογράφος είναι βέβαια ο κ. Καρτερός («Αυγή», 23.2.2012). Και η ρήση για τον «μεγάλο εχθρό» είναι δυστυχώς του σημερινού πρωθυπουργού.
Μόνο μην πει κανείς «αυτά είναι παλιά» γιατί θα σας θυμίσω ότι μόλις προχθές ο αγαπημένος υπουργός συνταξιδευτής του κ. Τσίπρα αποκαλούσε τους αντιπάλους του «γκεσταμπίτες»!
* Ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης είναι πρόεδρος του Ποταμιού.
σχολιαστής 
Γιώργος Φιλιππάκης: Εκτός του Παπαδήμου υπάρχουν κι άλλοι που σύντομα θα έρθει η σειρά τους!
http://www.liberal.gr/arthro/140878/apopsi/arthra/giorgos-filippakis-ektos-tou-papadimou-uparchoun-ki-alloi-pou-suntoma-tha-erthei-i-seira-tous.html
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αρθρο του Γ. Στουρναρα , διοικητή της ΤτΕ, στην «Κ»
http://www.kathimerini.gr/911571/article/epikairothta/politikh/ar8ro-toy-g-stoyrnara-sthn-k-to-epomeno-eurogroup-prepei-na-katalh3ei-se-lysh
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Όταν ο Τσίπρας έλεγε «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν» οι περισσότεροι σφύριζαν αμέριμνα. Δεν μπορούσε να πάει το μυαλό τους ότι το παιδί αυτό με την τόσο ευγενική φυσιογνωμία εννοεί πραγματικά αυτά. Και όμως τα εννοεί, και αυτός και όλος ο συρφετός που έχει μαζέψει κάτω από το λάβαρο της αριστεράς. Ο Φιλιππάκης δεν είναι παρά ένας από τους τραμπούκους του κόμματος, μέρος μιας συμμορίας που αφού κατέλαβε την εξουσία με το κόλπο του αντιμνημονίου, σκοπεύει να την κρατήσει με κάθε μέσο: ακόμα και με τη βία.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Διάβασα κάπου ότι στον κ. Φιλιππάκη ασκήθηκε δίωξη για την ανάρτησή του. Γνωρίζει κανείς αν αυτό αληθεύει και, αν ναι, έγινε στη βάση του Νόμου σχετικά με το hate speech;
Είμαι της γνώμης ότι η ελευθερία του λόγου είναι ύψιστο αγαθό και ότι μια Δημοκρατία επιβάλλεται να δίνει χώρο ακόμα και στην έκφραση του μίσους. Εφόσον όμως ο λόγος περιέχει προτροπή στην άσκηση βίας εναντίον συγκεκριμένου ανθρώπου, η δίωξή του θα με έβρισκε σύμφωνο. Δεν ξέρω όμως τι από τα παραπάνω ισχύει.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Όχι,η δίωξη έγινε με άλλο νόμο,περί εγκωμιασμού εγκλήματος ή κάτι παρόμοιο.
Hate speech για πολιτικούς και κοινωνικούς λόγους δεν προβλέπεται,μόνο για ρατσιστικούς,εθνικούς,φυλετικούς ή θρησκευτικούς λόγους.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«Εφόσον όμως ο λόγος περιέχει προτροπή στην άσκηση βίας εναντίον συγκεκριμένου ανθρώπου, η δίωξή του θα με έβρισκε σύμφωνο.»
Νομίζω ότι θα ήταν υπέρ αρκετό να τον διαγράψουν από την ΕΣΗΕΑ. Αλλά δεν πρόκειται να γίνει.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ευχαριστώ, παίδες. Βερολινέζε, η ΕΣΗΕΑ διαγράφει μόνον όταν θίγονται συμφέροντα του κλάδου, όπως αρμόζει στις συντεχνίες.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Από την άλλη: πόσες φορές δεν έχει γραφτεί και ειπωθεί για συγκεκριμένους πολιτικούς «δεν θα με πείραζε να τον έβγαζαν από τη μέση», στην Ελλάδα και αλλού; Οταν σε τηλεοπτική συζήτηση πριν καναδυό μήνες ο εκ των αρχισυντακτών της Zeit Γιόζεφ Γιόφφε απάντησε ότι η λύση στο πρόβλημα Τραμπ θα ήταν «μια δολοφονία στον Λευκό Οίκο», θεωρήθηκε χαριτωμένο αστείο.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δεν ξέρω ποιοι ήταν αυτοί οι άρρωστοι που έβαλαν τη βόμβα, το θέμα είναι ότι πέτυχαν το στόχο τους. Κανείς δεν θα μιλούσε για τον Παπαδήμο σήμερα, τώρα όμως έχουν λυσσάξει διάφοροι ημιπαράφρονες να αναφέρονται στην περίοδο της πρωθυπουργίας του, για την οποία θέλουν να πείσουν ότι ήταν η κορωνίδα του κακού. Ήταν τόσο φριχτός, ανάλγητος και μοχθηρός ο Παπαδήμος, ο πουλημένος αυτός πράκτορας των ξένων εκμεταλλευτών, που μπροστά του ο Τσίπρας και το συνάφι του είναι σχεδόν παιδιά του κατηχητικού. Όλοι λοιπόν μαζί με τον Αλέξη, που είναι δικό μας παιδί και μας πονάει, για το συμφέρον της χώρας. Ο άλλος ο βλάκας που έκανε και το συνειρμό με το Στουρνάρα, στο ίδιο μοτίβο κινείται.
Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα χειρότερο. Παραβαίνοντας τις διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα σε παρ’ ολίγον δολοφόνους και σ’ αυτούς που πιστεύουν στη δημοκρατία, αυτοί οι χαμένοι νομιμοποιούν με τις δηλώσεις τους την τρομοκρατική βία σαν πολιτικό μέσο. Η αριστερή αντίληψη της βίας σα μαμής της εξουσίας, μόνο λίγο καιρό ξεχνιέται από τους μπετόβλακες της ρήξης και της ανατροπής.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Νίκο, δεν την νομιμοποιούν τώρα τη βία, δεν μάθαμε τίποτα νεότερο. Γνωστά είναι αυτά και τελείως προβλέψιμα. Τα Εξάρχεια είναι πλέον καθημερινότητα, η βία έχει γίνει ρουτίνα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σύμφωνοι, δεν βλάπτει όμως να τα υπενθυμίζουμε στους ανόητους που τρέφονται με μ@λακίες του τύπου «η τρομοκρατία των μνημονίων», ιδιαίτερα όταν αυτοί που τις εκτοξεύουν τυγχάνουν νυν ή πρώην εκπρόσωποι του πολιτικού συστήματος.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Οχι, δεν βλάπτει. Ωφελεί μάλιστα αλλά κυρίως εμάς τους ίδιους, αφού κάθε επιπλέον αεισιχτήρισμα αποτελεί άσκηση ψυχικής υγιεινής. 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ίσως να είναι αυτό ένα από τα αγαθά που μας προσκόμισε η επανάσταση στις επικοινωνίες. Κάποτε το σιχτίρισμα και το συναφές ψυχικό ξαλάφρωμα περιοριζόταν στα πηγαδάκια, τώρα τα πηγαδάκια διευρύνθηκαν. Τρώμε βέβαια στη μάπα και πολλές ως πάρα πολλές παπαριές, ας δεχτούμε όμως ότι έτσι και οι παραγωγοί της κάθε παπαριάς ξαλαφρώνουν. Και δεν θέλουμε τρελαμένους σε κρίση γύρω μας.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ο Σχολιαστής κόβει δουλειές από ψυχοθεραπευτές, Νίκο. Ταρίφα έπρεπε να είχε βάλει, ένα σεντ το σχόλιο, και θα το είχε λύσει το οικονομικό.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!