ΑΠΟΨΗ› Στήλη Άλατος
Liberal / Όταν παράγεις βία με το λόγο σου, γεννάς βία στην πράξη
Υπάρχει μια λαϊκή ρήση που έρχεται από τα χρόνια του Αριστοφάνη και περιγράφει ακριβώς την αγάπη της κυβέρνησης να κατηγορεί λυσσαλέα τα ΜΜΕ για τις δικές της παγαποντιές και αστοχίες. Δυστυχώς, η κοινωνία σήμερα είναι πιο πουριτανή από των αρχαίων και έτσι η ρήση, που άρεσε στους Αθηναίους, αλλά και στον κορυφαίο λογοτέχνη διανοούμενο Ηλία Πετρόπουλο, γράφεται κεκαλυμμένη: «Της κοντής απαυτής της φταίνε οι τρίχες».
Αφού ζητήσω συγνώμη από τους αναγνώστες για την Αριστοφάνεια παρέκκλιση έρχομαι στο προκείμενο. Το Μέγαρο Μαξίμου, δηλαδή ο πρωθυπουργός, δυσαρεστημένος που δεν τον εξύμνησαν όλα τα Μέσα σαν τον Κιμ Γιον Ουν για το στραπάτσο που έπαθε στις Βρυξέλλες, έβγαλε μια ανακοίνωση, που δεν είναι ανακοίνωση (!), στην οποία λέει τα εξής:
«Αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες ημέρες με τα ΜΜΕ που δίνουν τον τόνο της αντικυβερνητικής προπαγάνδας δεν είναι τίποτα άλλο παρά κατασκευή ψευδών ειδήσεων και δημιουργία κλίματος σε βάρος όχι της κυβέρνησης αλλά της ίδιας της χώρας».
Πριν αποδείξουμε περίτρανα ότι οι ψευδείς ειδήσεις προέρχονται αποκλειστικά από το Μαξίμου και τα μιντιακά παπαγαλάκια του, ας δούμε το πρώτο ψέμα του. Τα ΜΜΕ. Και στο τέλος το πόσο επικίνδυνη δικτατορική νοοτροπία έχει η κυβέρνηση, που δεν ανέχεται την κριτική, ακόμα και την κακόπιστη, και που δεν ανέχεται να υπάρχει άλλη φωνή εκτός από τη δική της. Αυτή είναι βία κατά του πλουραλισμού και της ανοχής της Δημοκρατίας.
Έχουμε και λέμε: Τα ΜΜΕ σε πανελλαδικό επίπεδο χωρίζονται κυρίως σε φιλοκυβερνητικά και αντικυβερνητικά. Όχι τώρα. Από καταβολής Μίντια παγκοσμίως. Ουδέτερο πολιτικό Μέσο δεν υπάρχει. Μόνο τα σκανδαλοθηρικά.
Οι φιλοκυβερνητικές εφημερίδες σε καθημερινή βάση (γι’ αυτήν μιλάει το Μαξίμου) είναι:
Αυγή, Εφημερίδα των Συντακτών, Έθνος, Ημερησία, Κόντρα news, Ειδήσεις και, τις μισές μέρες της βδομάδας, η Δημοκρατία.
Οι αντιπολιτευόμενες εφημερίδες είναι:
Καθημερινή, Τα Νέα, Ελεύθερος Τύπος, Ριζοσπάστης, Ελευθερία του Τύπου, Μακελειό, Δημοκρατία τις μισές μέρες της εβδομάδας.
Τα συμπολιτευόμενα τηλεοπτικά κανάλια είναι:
Τρείς (3) ΕΡΤ, Αντένα, «Ε».
Τα αντιπολιτευόμενα κανάλια είναι:
Star, Alpha, Skai
Τα συμπολιτευόμενα ραδιόφωνα είναι:
Τρείς (3) ΕΡΤ, Real, Flash, 24/7, Κόκκινο. Επαμφοτερίζει ο 9.84
Τα αντιπολιτευόμενα ραδιόφωνα είναι:
Skai, Alpha, Βήμα, επαμφοτερίζει ο 9.84
Από αυτή τη σύντομη καταγραφή καταλαβαίνει κι ο πιο αδαής ότι αυτή η κυβέρνηση έχει περισσότερα ΜΜΕ μαζί της από όσα είχε ο Καραμανλής! Επομένως η κλάψα ότι την πολεμάνε τα Μέσα και η βία που επιτίθεται εναντίον τους είναι για τα σκουπίδια.
Η κλάψα όμως, που συνοδεύεται και από λύσσα γι αυτά που δεν τη λιβανίζουν δεν είναι ψεύτικα συναισθήματα. Η κυβέρνηση και το πρωθυπουργικό περιβάλλον έχουν την ολοκληρωτική και συνάμα ανήλικη νοοτροπία εκείνου που δεν θέλει και δεν αντέχει την κριτική. Τους συμβαίνουν και τα δύο.
Το δεύτερο ψέμα
Πάμε στο δεύτερο ψέμα στην ανακοίνωση του πρωθυπουργικού Μεγάρου. Έγραφε:
«Προχθές φτιάχτηκε η είδηση ότι η Ελλάδα απομονώθηκε στο Eurogroup και ότι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος δέχτηκε σφοδρή κριτική από συναδέλφους του την ίδια στιγμή που κατά τη συνεδρίαση ευρωπαϊκοί θεσμοί αλλά και μια σειρά από κράτη μέλη της ΕΕ έπαιρναν με σαφήνεια τη θέση της Ελλάδας. Την άλλη μέρα, φυσικά, σε όλο τον διεθνή Τύπο απομονωμένος ήταν ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ Βόλφγκανγκ Σόιμπλε»
Αυτοί που ασχολούνται με τα Μέσα στην Ηρώδου του Αττικού θα ήταν χρήσιμο να κάτσουν στα θρανία να μάθουν να διαβάζουν και να κατανοούν κείμενα, όπως κάναμε στο σχολείο. Ποιο είναι το νόημα της φράσης παιδί μου και ποια η κεντρική ιδέα του κειμένου; Έτσι.
Επειδή υπήρχαν ξένα και ελληνικά Μέσα που μιλούσαν για απομόνωση του κ. Τσακαλώτου και άλλα που μιλούσαν για σύμπλευση. Μέσα που μιλούσαν κατά του Σόιμπλε και άλλα υπέρ. Γιατί συνέβαινε αυτό; Επειδή τα παιδάκια που παίζουν με τα Μέσα στο Μαξίμου δεν ξέρουν ή δεν θέλουν να λένε ότι ξέρουν πως σε μια συνεδρίαση 40 ανθρώπων υπάρχουν και οι μεν και οι δε. Και κρίνει κανείς ανάλογα με την οπτική του γωνία, τις πηγές του και την εμπειρία του τι έχει γίνει. Και ανάλογα με τη γραμμή του Μέσου του.
Προφανώς η εμπειρία του Μαξίμου με τη δημοσιογραφία είναι από μικρή έως ανύπαρκτη. Και πού να τη μάθουν; Στα κομματικά έντυπα ή στην ΕΡΤ; Ευτυχώς, στην Ελλάδα έχουμε ακόμα πολυφωνία, που δεν καλαρέσει στον ΣΥΡΙΖΑ. Προτιμάει τη βία της επιβολής.
Η κωλοτούμπα του πρωθυπουργού
Τέλος, ας δούμε και το ζουμί. Γιατί το ζουμί της επίθεσης Μαξίμου στα Μέσα δεν ήταν επειδή τους έπιασε ο πόνος για την ελευθεροτυπία και για την αλήθεια ή για την αντιπολιτευτική ομοβροντία. Ήταν γιατί τα πυρά για την αποτυχία του Eurogroup έπεσαν επάνω στον πρωθυπουργό. Αυτό είναι το μυστικό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι υπουργοί του μπορεί να δέχονται άπειρες επιθέσεις καθημερινά. Είναι αναλώσιμοι. Ο πρωθυπουργός είναι το «μεγάλο κεφάλαιο». Και για το κόμμα, αλλά κυρίως για τον εαυτό του! Πρέπει να μην αποδομείται.
Ποια ήταν η αφορμή; Ότι ο κ Τσίπρας απέρριψε στο Eurogroup μια πρόταση του δρ Σόϊμπλε, αλλά προχτές, μιλώντας στο υπουργείο Περιβάλλοντος, την ξανάφερε στο τραπέζι! Είπε συγκεκριμένα προχτές:
«Ο στρατηγικός στόχος είναι να μπορέσει η χώρα με το πέρας του 3ου μνημονίου, δηλαδή τον Αύγουστο, να δανείζεται από τις αγορές και κάτι τέτοιο είναι κοντά. Αυτός ο στόχος μπορεί να επιτευχθεί είτε πάρουμε μια λύση για το χρέος σαν αυτή που μας παρουσίασε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών– και αρνηθήκαμε- πόσο δε μάλλον με μια καλύτερη λύση που διεκδικούμε και διαπραγματευόμαστε».
Και επειδή ξέρουμε ελληνικά, σε αντίθεση μάλλον με τα παιδάκια του Μαξίμου, τα σχόλια περιττεύουν.
Η κωλοτούμπα του πρωθυπουργού είναι ολοφάνερη και όποιος δημοσιογράφος δεν την είδε, δεν την κατάλαβε, δεν την αξιολόγησε και δεν την επεσήμανε δεν είναι δημοσιογράφος. Είτε είναι σε φιλοκυβερνητικό Μέσο είτε όχι.
Το γραφείο προπαγάνδας του Μαξίμου πληρώνεται για να κάνει το μαύρο άσπρο, όπως και όλα τα αντίστοιχα γραφεία. Από αυτό το σημείο μέχρι του σημείου να δίνει και μαθήματα δημοσιογραφικής δεοντολογίας ο κάθε Γκεμπελίσκος, που θυμήθηκε ξαφνικά ότι το συμφέρον της χώρας είναι η σύμπνοια και η… αλήθεια, υπάρχει χάος.
Τα κυβερνητικά στελέχη δεν φημίζονται για την αγάπη τους στην πολυφωνία και για το σεβασμό τους στη γνώμη των άλλων. Αρκετά δεν κρύβουν τη συμπάθειά τους ή την ταύτισή τους με νοοτροπίες βίαιης επιβολής. Δίνοντας τροφή σε βίαιους μηχανισμούς. Αφού δυσκολεύονται να κυβερνήσουν αποτελεσματικά με τα δημοκρατικά μέσα.
Αλλά, είπαμε. «Της κοντής απαυτής της φταίνε οι τρίχες» που θα ‘λεγε και ο αριστοφανικός Χριστιανόπουλος. Και να με συγχωρείτε κι όλας.
Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης
σχολιαστής 
«Όταν παράγεις βία με το λόγο σου, γεννάς βία στην πράξη»
Θα μπορούσε κάλλιστα να πει και ότι τα μνημόνια είναι μία μορφή τρομοκρατίας ή ότι η φτώχεια είναι βία. Ίδια ακριβώς μαλακία με αυτό που λέει παραπάνω θα ήταν.
Υποθέτω ότι ο αρθρογράφος, με βάση αυτή τη βλακεία που λέει, συμφωνεί και με το σκεπτικό με το οποίο διώκεται η Σώτη Τριανταφύλλου. Γιατί για αυτό κατηγορείται πάνω κάτω, ότι με τον λόγο της παράγει βία εις βάρος μίας συγκεκριμένης θρησκευτικής κοινότητας (των μουσουλμάνων, για την ακρίβεια).
ΥΓ. Το Liberal μήπως να μετονομάζονταν σε Conservative ( ή μάλλον, ακόμα καλύτερα, σε Ultra-Conservative)? Πάλι η ίδια πατσαβούρα θα ήταν αλλά τουλάχιστον το όνομα θα είχε μεγαλύτερη επαφή με την πραγματικότητα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Το αρθρο δεν ασχολείται με τη …λεκτική βία αλλά με τα τσάμικα της κυβέρνησης
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«Το αρθρο δεν ασχολείται με τη …λεκτική βία αλλά με τα τσάμικα της κυβέρνησης»
Το διαπίστωσα αυτό, ο τίτλος όμως του άρθρου (τον οποίο και σχολίασα) δεν ασχολείται με τα τσάμικα της κυβέρνησης (βασικά δεν έχει καμία σχέση) αλλά με την λεκτική «βία».
Ο τίτλος. δηλαδή, πέρα από παραπλανητικός σε σχέση με το περιεχόμενο του άρθρου, περιέχει και μία καταφανέστατα εσφαλμένη εξίσωση.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Γι αυτο εβαλα αλλο τίτλο 😎
Ισως επρεπε να βρω αλλο αρθρο
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«Γι αυτο εβαλα αλλο τίτλο»
Eλα όμως που υπάρχουν και μερικοί αναγνώστες οι οποίοι πάνε και διαβάζουν το άρθρο από το πρωτότυπο. 🙂 8)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σε εποχές σαν κι αυτές που περνάμε, ο «συντηρητισμός» γράφεται με εισαγωγικά, καθώς αντιπροσωπεύει την πιο προφανή αντίδραση προς τον κυβερνώντα «προοδευτισμό». Αυτό δεν είναι κάτι νέο και τα παραδείγματα είναι άπειρα. Είτε μιλάμε για την αντιπαράθεση σε κάποια επιμέρους ζητήματα (πχ πρόσφυγες) στα οποία οι πολιτικές διαφορές ξεχειλώνονται, είτε φτάνουμε στην προσωρινή ή οριστική προσχώρηση ηγετικών στελεχών σε εκείνο από τα στρατόπεδα της αντιπολίτευσης που διαθέτει τις προοπτικές ανόδου στην εξουσία (πχ Πάγκαλος), κοινός παρονομαστής είναι η αντίθεση στο υπάρχον κυβερνητικό σχήμα, με ορίζοντα τις εκλογές.
Σε άλλες περιόδους φυσικά, όταν οι «συντηρητικοί» είναι στην εξουσία, εμφανίζεται το αντίστροφο φαινόμενο της ανάδειξης ενός ανερμάτιστου «προοδευτισμού». Ο προοδευτισμός αυτός δεν διαθέτει τα εχέγγυα της διατήρησής του μετά την ανάδειξη του φορέα που τον εκπροσωπεί στην κυβέρνηση, αφού ο σκοπός της ύπαρξής του δεν ήταν τόσο να επιφέρει δομικές αλλαγές στη χώρα αλλά κυρίως να εκφράσει προεκλογικά το λαϊκό αίσθημα. Οι εποχές αυτές της πόλωσης, δεν προσφέρονται επομένως για ψύχραιμη και ρεαλιστική αποτίμηση της κατάστασης, η οποία μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο σε χώρους πολιτικού προβληματισμού που κρατούν μια απόσταση από το άμεσο πολιτικό γίγνεσθαι. Από την άποψη αυτή, ο χώρος τούτος δω έχει πολλά να προσφέρει.
Κάποιοι του μη συντηρητικού χώρου που είναι λίγο πιο απομακρυσμένοι από την άμεση αντιπαράθεση και διαθέτουν μεγαλύτερη πολιτική εμπειρία από το μέσο όρο, όπως το ΚΚΕ και η τρέχουσα ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, ακολουθούν την τακτική «μια στο καρφί και μια στο πέταλο». Επιδιώκουν έτσι από τη μια να αποφύγουν να χρεωθούν τις κυβερνητικές αστοχίες ή ακόμα χειρότερα να γίνουν ουρά του Τσίπρα και την άλλη να μην κατηγορηθούν για την αναπόφευκτη επιστροφή της ΝΔ στην εξουσία. Οι υπόλοιποι δεν έχουν τέτοιες πολυτέλειες ή δυνατότητες και πληρώνουν τα δέοντα, όπως πχ το Ποτάμι.
Ο Τύπος μέσα σε αυτές τις συνθήκες, μπορεί να επιβιώσει μόνο επιλέγοντας θέλοντας και μη στρατόπεδο, όπως επισημαίνει και το άρθρο. Για την ενημέρωση ημών των υπολοίπων επομένως, δεν απομένει παρά το ευγενές άθλημα της ανάγνωσης «ανάμεσα στις γραμμές». Ευτυχώς, στο Liberal αυτό δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Νίκο, ίσως πρεπει να ξαναδούμε λιγο το πως ορίζουμε τις έννοιες «συντηρητικός/προοδευτικός».
Με ποια λογικη το ΚΚΕ και η τρέχουσα ηγεσία του ΠΑΣΟΚ ανήκουν στον «μη συντηρητικό χώρο», οπως αναφέρεις στο σχολιο σου;
Ειναι, νομιζω, καιρός να εγκαταλείψουμε την αντίληψη -που μας καπελώθηκε στη μεταπολίτευση- οτι «προοδευτικο» ειναι το αριστερο.
Το αντίθετο συμβαίνει. Η συνειδητοποίηση αυτης της πραγματικότητας ειναι ίσως και το μονο καλό που μπορει να προκύψει απο την διακυβέρνηση του εκτρώματος των ΣΡΙΖΑΝΕΛ.
Κατα την αποψη μου, ως συντηρητικές δυνάμεις νοούνται αυτες που αγωνίζονται να μην αλλάξει τίποτε, και να συνεχίσουμε να σερνόμαστε στη βαλκανική μιζέρια μας, ενώ ως προοδευτικές οι εκσυγχρονιστικές/μεταρρυθμιστικες.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δεν διαφωνώ μαζί σου Αλίκη και θεωρώ το θέμα που βάζεις σαν ιδιαίτερα επίκαιρο. Όπως θα πρόσεξες, τις έννοιες του συντηρητισμού και του προοδευτισμού τις βάζω σε εισαγωγικά και ο λόγος που το κάνω είναι αυτός ακριβώς που αναφέρεις. Στο πλαίσιο όμως ενός η σημειώματος που μάλιστα επεκτάθηκε πολύ πέρα από την αρχική μου πρόθεση, θα ήταν αδύνατο να συμπεριλάβω και το δικό σου προβληματισμό, προτίμησα λοιπόν να χρησιμοποιήσω τους επίμαχους όρους με την αγοραία τους αξία. Θα ήταν πιστεύω καλή ιδέα ο Σχολιάρχης να δώσει τα αναγκαία ερεθίσματα, ώστε η απολύτως αναγκαία αυτή συζήτηση να πραγματοποιηθεί.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«Κατα την αποψη μου, ως συντηρητικές δυνάμεις νοούνται αυτες που αγωνίζονται να μην αλλάξει τίποτε, και να συνεχίσουμε να σερνόμαστε στη βαλκανική μιζέρια μας, ενώ ως προοδευτικές οι εκσυγχρονιστικές/μεταρρυθμιστικες.»
Οι ουσιαστικα «εκσυγχρονιστικές/μεταρρυθμιστικες» δυναμεις ειναι λιγες και δεν δυνανται -προς το παρον- να αποτελεσουν κρισιμη μαζα ανορθωσης της χωρας.
Αυτες ειναι συνηθως σε επιπεδο διακηρυξεων και οχι πραξεων. Απεχουν πολυ απο την πραγματικη οικονομια και παιζουν ρολο ηθοποιου που αλλαζουν πολιτικο ρολο την τελευταια 40-ετια (ΚΚΕ-δες, Ρηγαδες , Πανελαδικαριοι, πολλοι Πασοκοι που εγιναν ΣΥΡΙΖΑ,)
Οπως ο υπαρκτος σοσιαλισμος οδηγησε στην δημιουργια ευνοημενων στρωματων (κατι σαν διευθυντικη ταξη) και τους περισσοτερους ανθρωπους χωρις κινητρα, κυνηγησε την ελευθερη εκφραση, το προλεταριατο δεν εγινε η αρχουσα ταξη αλλα οι εκπροσωποι της,…..
αναλογως δεν μπορω να ξεχωρισω εναν δεξιο, πασοκο ή συριζαιο λαμογιο,, τεμπελη ή διεφθαρμενο υπαλληλο δημοσιου ή ΔΕΚΟ,κρατικοδιαιτο βαλκανιο επιχειρηματια , κ.λ.π.
Για να υπενθυμισω μια σε μακρος αντιμαχια με τον φυσικο να τονισω την βαθεια ψυχολογικη/κοινωνικο οικονομικη προελευση της συμπεριφορας των νεοελληνων κυριως πολλων εσωτερικων μεταναστων στις πολεις σε εξαιρετικο βαθμο και λογω των γνωστων ιστορικων συμβαντων (κατοχη, εμφυλιος, δεξιο κρατος,δικατορια,…) σε αντιθεση με την γειτονικη (κεντρικη κια βορεια) Ιταλια.
Ομως ενω τις αρχες της δεκαετιας του 50 ερχονταν στις πολεις διοτι ο παραγωγικος ιστος στην υπαιθρο ειχε καταρρευσει ενω αυτους που ειχαν συγγενεις αριστερους τους κυνηγουσαν οι δεξιοι, δεν μπορουμε να πουμε το ιδιο για την περιοδο μετα το 1974.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Εκτος της προϊστοριας μας , τεκμηριωνω τουλαχιστον 3 σοβαρες λογοτεχνικες αντιρρησεις
Πίσω λοιπον στους κλασσικούς(7η επαναληψις)
1. Ας θυμηθούμε την εμβληματική φράση από τον Γατόπαρδο του Λαμπεντούζα: «όλα πρέπει να αλλάξουν για να μείνουν ίδια»
……
2. Η μεγαλοφυΐα του Ποε είναι δεδομένη. Διαβάστε λοιπόν την συνέχεια.
Απόσπασμα από το “Ήταν ο Πόε ρατσιστής;”Από την Κατερίνα Σχινά
The Books’ journal
“…ο Πόε θέλει τα πράγματα να μείνουν ως έχουν, είναι γιατί πιστεύει πως όσες μεταρρυθμίσεις και να επιχειρηθούν, η μυστηριώδης δύναμη που φωλιάζει μέσα στον άνθρωπο θα μείνει ανέγγιχτη. Είναι μια δύναμη ανώνυμη, μια αρχέγονη ροπή που τον τραβάει στο χείλος της αβύσσου: η έλξη προς το κακό, η φυσική του μοχθηρία. Τη βλέπει να γιγαντώνεται στην Αμερική του καιρού του, καθώς η χώρα παραπαίει ανάμεσα στο ξεγύμνωμα του κυνισμού και την αταραξία της βιβλικής υποκρισίας και όντας αφοσιωμένη στην ύλη ξεπέφτει, καθώς έγραψε ο Μπωντλαίρ, «σε μια ηθική λογιστηρίου». Είναι σαν να αντιστρέφει εκείνη την εμβληματική φράση από τον Γατόπαρδο του Λαμπεντούζα: «όλα πρέπει να αλλάξουν για να μείνουν ίδια», σε ένα: «αφού θα μείνουν όλα ίδια, γιατί να αλλάξουν;»
3. Η ΒΙΝΤΕΟΚΑΣΕΤΑ
Κι αν γύριζε ο χρόνος πίσω στην αρχή
όπως γυρίζει πίσω μια βιντεοκασέτα
το ίδιο αδέξια, με την ίδια ταραχή
τα ίδια θα κάναμε, άστα και γάμησε τα.
Τίτος Πατρίκιος
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αν γύριζε ο χρόνος αλλά με τη γνώση τι έκαναν την προηγούμενη φορά; 😎
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Tα πράγματα είναι ως εξής : Συντηρητικές δυνάμεις ήταν οι δεξιές μέχρι το 1981.Οι υπόλοιποι ήθελαν να πετύχουν την «αλλαγή».Την πέτυχαν και δημιούργησαν μια νέα κατάσταση την οποία θέλουν να συντηρήσουν.Η νέα προοδευτική κατάσταση απειλήθηκε δύο φορές,την τριετία Μητσοτάκη 1990-93 και τώρα την εποχή του μνημονίου.Η περίοδος Καραμανλή Β΄ήταν ουσιαστικά προσαρμογή της ΝΔ στα κατεστημένα από το 1981.
Η τριετία Μητσοτάκη συνάντησε μεγάλες αντιδράσεις,απέτυχε και το νεοπαγές καθεστώς σταθεροποιήθηκε.Καθώς όμως άλλαζε ο κόσμος γύρω του οι πιέσεις άρχισαν να έρχονται απέξω,από την παγκόσμια αγορά και κορυφώθηκαν με το μνημόνιο.Οι ¨αντιμνημονιακοί» δεν είναι τίποτε άλλο από όσους προσπαθούσαν να συντηρήσουν την κατάσταση που επεκράτησε τη δεκαετία του 80.Το πρόβλημά τους είναι ότι μοχλός της αλλαγής δεν είναι κάποιο πολιτικό κόμμα αλλά οι έξωθεν πιέσεις.Ανέβασαν τον ΣΥΡΙΖΑ όχι για να αλλάξει κάτι αλλά για να διατηρήσει τις ισορροπίες του 1981.Αυτές όμως δεν μπορούν να συντηρηθούν,τουλάχιστον όχι μέσα στην ευρωζώνη.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Τίποτα δεν θα αλλάξει αν η αλλαγή δεν είναι ζήτημα επιβίωσης, όχι τόσο της χώρας όσο των πολιτών της.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Η Αλίκη και ο Νίκος έχουν ξεκινήσει μία συζήτηση περί συντηρητισμού και προοδευτισμού που προσωπικά την βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα. Θα προσπαθήσω να συμμετάσχω αργότερα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Η ταύτιση της προοδευτικότητας με την Αριστερά, πέραν από κάποια θέματα που δεν είναι της παρούσης, πχ ο αυτοπροσδιορισμός των δεξιών με την συντηριτικότητα, αλλά όλα αυτά είναι δευτερεύοντα, στην σύγχρονη εποχή δεν συναντάται στην υπόλοιπη Ευρώπη, αλλά αποτελεί ελληνικό φαινόμενο.
Το να το εξηγούμε μονοδιάστατα με την Μεταπολίτευση νομίζω ότι είναι προβληματικό, αφού ανάγουμε το δευτερεύον σε κύριο,αλλά πάει στο καλό, το πρόβλημα είναι ότι βγάζουμε απλουστευτικά συμπεράσματα για το από εδώ και μπρος.
Το ελληνικό μεταμφυλιακό Κράτος είναι αυτό που ανάγκαζε τον οποιονδήποτε δεν ήταν όχι απλά συντηρητικός, αλλά και διατεθημένος να ταυτιστεί με τα πιο οπισθοδρομικά ρεύματα (όχι της πολιτικής, της κοινωνίας, των ανθρωπίνων σχέσεων, πολιτισμικά κλπ) να προσεγγίσει τους αριστερούς κύκλους.
Δεν είναι τυχαία η ρήση του μακαρίτη του Χατζιδάκη «στην Ελλάδα αν είσαι καλλιτέχνης ή αριστερός θάσαι ή ομοφυλόφιλος».
Στην Μεταπολίτευση απλώς όσοι από τους λαϊκιστές τους έκοβε (πχ Ανδρέας) απλώς το αξιοποίησαν όλο αυτό και κάνοντας πολιτική τελικά το έκαναν ….θέσφατο.
Τώρα ότι σήμερα βλέπουμε διάφορους σαρδανάπαλους να ..κομπορρημονούν είμαι αριστερός άρα είμαι προοδευτικός είναι αλήθεια, αλλά είναι η μισή.
Η άλλη μισή είναι ότι οι δεξιοί δεν κατόρθωσαν να κάνουν κάτι ώστε τα πράγματα να γίνουν όπως στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Στην πραγματικότητα αυτό που πήραν από την Αριστερά είναι τα χειρότερα κομμάτια τους και τα αναπαράγουν με άλλο ..μπραντ. Οπότε είμεθα στην ευχάριστη θέση να παρατηρούμε ένα νέο είδος αυτό του ..φιλελεύθερου με αριστερό θεολογικό μπακράουντ και συμπεριφορά.
Το χειρότερο όμως είναι άλλο.
Αγκαλίτσα με τους ..παλαβούς αριστερούςκαι τους ακροδεξιούς προσπαθούν να μας πείσουν ότι τα χρόνια της Μεταπολίτευσης ήταν αυτά που δημιούργησαν το πρόβλημα που ζούμε σήμερα.
Το αφήνω ασχολίαστο (μην γράφουμε και σεντόνια).
Συνελόντι ειπείν (χάθηκε ο Πάνος καιρό έχει να στείλει σχόλιο) αυτός που αντιμετωπίζει την Αριστερά δαιμονοποιώντας την, αποτελεί το αντεστραμμένο είδωλο αυτού που την καθαγιάζει.
Αν θεωρήσουμε (που εγώ θεωρώ) ότι ο προσδιορισμός με βάση αριστερές ή δεξιές ιστορικές καταβολές δεν έχει νόημα παρά μόνο για να συνεννοηθούμε και δεν σημαίνει τίποτα άλλα, δεν πρέπει να ..ετεροπσοσδιοριζόμαστε.
Οι αναλύσεις περί αριστεράς θεολογίας μαρξισμού κλπ είναι πολύ σημαντικές και χρήσιμες, αλλά προϋποθέτουν την ωριμότητα αυτού που τις κάνει ώστε να κατανοεί ότι η από την Ανάλυση στην Πολιτική υπάρχει πολύς δρόμος και καλό είναι να μην τα μπερδέυουμε
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Συντηρητικός σήμερα είναι όποιος εξακολουθεί να πιστεύει ότι κάποιος που έχει όρχεις είναι εξ ορισμού άντρας και ως εκ τούτου εκπλήσσεται όταν διαβάζει πως κάποιος κατηγορείται ότι αφαίρεσε τους όρχεις μιας γυναίκας και η επιχείρηση κατέληξε σε φιάσκο. Προοδευτικός είναι όποιος (προσποιείται ότι) πιστεύει ότι ο τίτλος δεν περιέχει τίποτε το παράδοξο.
http://www.independent.co.uk/news/world/americas/man-charged-after-removing-transgender-womans-testicles-james-pennington-colorado-a7746126.html
Η ατέρμων διαμάχη για το αν το ΚΚΕ ή το ΠΑΣΟΚ είναι προοδευτικά και η ΝΔ συντηρητική όχι μόνον δεν έχει οδηγήσει σε κανένα συμπέρασμα εδώ και 40 χρόνια αλλά έχει πλέον ξεπεραστεί από την πραγματικότητα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αναγνώστη το θέτεις εξαιρετικά εύστοχα, ιδίως στο μεσαίο τμήμα από το σχόλιό σου.
+1
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Στην Αμερική και την Αγγλία δεν είχαν μετεμφυλιακό κράτος αλλά οι δεξιοί εξακολουθούν να λέγονται conservatives και οι αριστεροί progressives.
Δεν υπάρχει τόσο μεγάλη ελληνική διαφοροποίηση.Η Νάνσυ Πελόζι.ηγέτις των Δημοκρατικών στη βουλή είπε ότι το κεντρικό σύνθημα του κόμματος στις εκλογές του 2018 θα είναι ελάχιστο ωρομίσθιο 15 δολλάρια και να διωχθεί ο Τραμπ.Τι διαφέρει αυτό από τα 751 ευρώ κατώτερο μισθό του Τσίπρα και να μπεί ο Βενιζέλος στη φυλακή;
Το μόνο που διαφέρει είναι ότι η αμερικανική οικονομία προσφέρεται ακόμη για παρόμοια αθλήματα,η ελληνική όχι.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αναφέρθηκα -σχηματικά- στη μεταπολίτευση, οχι ως γενεσιουργό αίτιο της ταύτισης της Αριστεράς με την πρόοδο -οπως φαίνεται οτι νομίζει ο Αναγνώστης-, αλλα ως χρονική περίοδο κατα την οποια -λογω της μεσολάβησης της χούντας (παλι σχηματικά αναφέρομαι)- οι ηττημένοι του Εμφυλίου οχι απλώς νομιμοποιήθηκαν ηθικά, αλλα και σχεδον καθαγιάσθηκαν, με αποτελεσμα το να ταυτιστεί η Αριστερα με την πρόοδο (κατι οξύμωρο, κατα την αποψη μου).
Δεν βρίσκω οτι εχει ενδιαφέρον η αναλυση των προαναφερόμενων, δεδομένου οτι ειναι κοινός τόπος και εχουν συζητηθεί και αναλυθεί στο έπακρον, απο την μια η την αλλη πλευρά.
Εκείνο που εχει κατα την αποψη μου νόημα ειναι το να ορίσουμε με τα σημερινά κριτηρια και μυαλά το πως νοουμε την συντήρηση και την πρόοδο.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δεξιέ, προσπάθησα να το πω παραπάνω (αυτά με τα προσέγκριβ και ..κονσερβάτιβ), αλλά νομίζω ότι μιλάμε για κάτι άλλο. Εδώ οι όροι δεν αφορούν πολιτικά ή άλλα χαρακτηριστικά, αλλά είναι φορτισμένοι ιδεολογικά και ηθικά. Το αντίθετο του προοδευτικός εδώ χάμου δεν είναι ο συντηρητικός αλλά ο ..αντιδραστικός.
Να το πω αλλιώς όταν λέ(γα)νε κάποιονε εδώ που δεν ήταν αριστερός αντιδραστικό ή συντηρητικό αυτό το λέγανε για ..να νοιώσει άσχημα και να ντραπεί. Στο Ηνωμένο Βασίλειο άμα λέγανε σε κάποιονε είσαι κονσρβάτιβ (πώς το λένε) σου έλεγε βεβαίως και σου τράβαγε και μια ανάλυση για τις απόψεις του.
Συνεπώς επιμένω για τους όρους και τις συσχετίσεις.
Πιο κοντά σε μας αλλά ..από την ανάποδη είναι ευρφωπαϊκές χώρες τώρα πια, που ήταν μετά τον πόλεμο στο ..παραπέτασμα.
Αλίκη ας ξεκινήσουμε να ορίζουμε τον κοινό τόπο και μετά τα άλλα θάναι κατηφόρα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δεξιέ προσπάθησα να το πω ..ουτοπώς
«πέραν από κάποια θέματα που δεν είναι της παρούσης, πχ ο αυτοπροσδιορισμός των δεξιών με την συντηριτικότητα, αλλά όλα αυτά είναι δευτερεύοντα«
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«Στην Αμερική και την Αγγλία δεν είχαν μετεμφυλιακό κράτος αλλά οι δεξιοί εξακολουθούν να λέγονται conservatives και οι αριστεροί progressives.»
Στην Αμερική δεν υπάρχουν αριστεροί. Αυτοί που εσυ και οι οι όμοιοί σου αποκαλείτε «αριστερούς» αυτοαποκαλούνται φιλελεύθεροι, και παραδοσιακά ήταν εναντίον της κομμουνιστικής αριστεράς. Και στις δύο πάντως χώρες μεγαλό μέρος αυτών που αυτοαποκαλούνται συντηρητικοί είναι πολιτικοί απατεώνες, ειδικά οι ρεπουμπλικάνοι στις ΗΠΑ είναι πλέον κατά το μεγαλύτερο μέρος τους απατεώνες (και παλιά ήταν, απλα τώρα είναι πολύ περισσότερο, και πλέον τους έχει πάρει χαμπάρι και παρα πολύς κόσμος).
«Η Νάνσυ Πελόζι.ηγέτις των Δημοκρατικών στη βουλή είπε ότι το κεντρικό σύνθημα του κόμματος στις εκλογές του 2018 θα είναι ελάχιστο ωρομίσθιο 15 δολλάρια και να διωχθεί ο Τραμπ.Τι διαφέρει αυτό από τα 751 ευρώ κατώτερο μισθό του Τσίπρα και να μπεί ο Βενιζέλος στη φυλακή;»
Ε, ναι το ίδιο είναι ο Συριζα με το Δημοκρατικό κόμμα των ΗΠΑ. Γνωστό επίσης πως η φτώχεια είναι βία και τα μνημόνια μορφή τρομοκρατίας, ασε δε που και κάθε δεξιός είναι ένας φασίστας. Και εφόσον βέβαια υποστηρίζει κανείς πως 1+1=2, και το ίδιο υποστηρίζει και ένας σταλινικός (ή ένας φασίστας), ε το δίχως άλλο και ο πρώτος σταλινικός είναι (ή φασίστας). Επικά επίπεδα λογικής σκέψης, τι να λέμε τώρα. Από την άλλη βέβαια υποστηρίζεις τον παλιάτσο απατεώνα που παριστάνει τον πρόεδρο των ΗΠΑ, οπότε δεν θα πρέπει να κάνει εντύπωση μία κάποια απώλεια επαφής με την πραγματικότητα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Και το πόσο αποκομμένοι από την πραγματικότητα είναι υπερσυντηρητικοί απατεώνες σαν και σένα δεξιέ φαίνεται και από το γεγονός ότι παραβλέπετε τον ελέφαντα στο δωμάτιο και προσπαθείτε να διαστρέψετε πλήρως την πραγματικότητα κάνοντας το άσπρο μαύρο – ενω ο λατρευτός σας παλιάτσος απατεώνας ήταν που μοίραζε δεξιά και αριστερά απειλές να φυλακίσει την πολιτική του αντίπαλο, εσυ βλέπεις τους δημοκρατικούς να απειλούν με φυλακίσεις (όπου προς το παρόν απλά κάποιοι από αυτούς ζητάνε την καθαιρεση του απατεώνα ζήτάνε και όχι φυλάκιση, αλλά εντάξει, από υπερσυντηρητικούς απατεώνες ας μην έχουμε την απάιτηση ότι θα δείξουν έστω και ένα στοιχειώδη σεβασμό στην αλήθεια).
Να μην πούμε τίποτα για το γεγονός οτι ενω συνεχώς έρχονται στοιχεία στο φως της δημοσιότητας ότι ο παλιάτσος – λατρευτός των απανταχού υπερσυντηρητικών – είναι βουτηγμένος μέσα στα σκατά μέχρι τον λαιμό (και όπως πλέον φαίνεται υπάρχει εμπλοκή, είτε του ιδίου είτε πολύ στενών συνεργατών του, με ξένη δύναμη) παρόλα αυτά τουμπεκί ψιλοκομμένο όλες οι συντηρητικές λινάτσες. όλα καλώς καμωμένα. Ενω άμα είχε βγει η Κλίντον, και ένα 10% να είχε έρθει στην επιφάνεια από οσα βγαίνουν τώρα για τον τσαρλατάνο, οι συντηρητικές μούχλες θα ζητάγανε άμεση καθαίρεση, φυλάκιση, ίσως και εξορία ακόμα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αριστεροί αυτοαποκαλούνται και οι Δημοκρατικοί στις ΗΠΑ,άσχετα εάν δεν έχουν κομμουνιστικές καταβολές.Όσο για το θέμα που λέει ο Αναγνώστης ότι στην Ελλάδα λένε κάποιον δεξιό για να ντραπεί,και αυτό έχει αρχίσει και στις ΗΠΑ με τον χαρακτηρισμό τους ως deplorables.
Λείπει ο σοσιαλιστικός χαρακτήρας αυτής της αριστεράς φυσικά αλλά όχι εντελώς (Μπέρνι Σάντερς).Υπάρχει δηλαδή μία σχετική σύγκλιση των καταστάσεων.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«Αριστεροί αυτοαποκαλούνται και οι Δημοκρατικοί στις ΗΠΑ,άσχετα εάν δεν έχουν κομμουνιστικές καταβολές.»
Λες ανοησίες.
Φιλελεύθεροι αυτοαποκαλούνται, και όχι φυσικά αριστεροί. Ως «αριστερούς» τους αποκαλούν κάτι υπερσυντηρητικοί σαν και σένα, υποστηρικτές του Τραμπ και λοιποί ανάλογοι.
«Λείπει ο σοσιαλιστικός χαρακτήρας αυτής της αριστεράς φυσικά αλλά όχι εντελώς (Μπέρνι Σάντερς).»
Ο Μπέρνι Σάντερς είναι σοσιαλδημοκράτης, ατύχησες πάλι, καμία σχέση με κομμουνισμό.
… Α, το ξέχασα, υπερσυντηρητικά απολιθώματα σαν και σένα θεωρείτε και την κεντροαριστερά κομμουνιστική…
«Όσο για το θέμα που λέει ο Αναγνώστης ότι στην Ελλάδα λένε κάποιον δεξιό για να ντραπεί,και αυτό έχει αρχίσει και στις ΗΠΑ με τον χαρακτηρισμό τους ως deplorables.»
Οι φανατικοί οπαδοί του τσαρλατάνου καλά θα κάνουν να ντρέπονται, αλλά από την άλλη οι ξεδιάντροποι απατεώνες δεν ντρέπονται εύκολα. Μην έχεις πάντως αγωνία, με τόσα που θα κάνει ο παλιάτσος στο τέλος θα ντρέπονται θέλουν δε θέλουν.
Και το deplorable σε αυτούς πήγαινε, όχι γενικά στους «δεξιούς» της Αμερικής ή τους μετριοπαθείς συντηρητικούς, όπως εσφαλμένα υπαινίσσεσαι. Άλλωστε, μερικά από τα καλύτερα χτυπήματα στον τσαρλατάνο και τους απατεώνες που τον υποστηρίζουν τα ρίχνουν κάποιοι από αυτούς τους μετριοπαθείς συντηρητικούς.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Στο δικό μου το μυαλό το δίπολο αριστερός-δεξιός σημαίνει προοδευτικός-συντηρητικός. Φυσικά ένα δίπολο από μόνο του είναι αδύνατον να χρησιμιποιηθεί για μια αξιόλογη περιγραφή των πολιτικών πραγμάτων. Π.χ. το κοσμικό κράτος, τα ατομικά δικαιώματα κτλ είναι πράγματα που κάποιος θα τα βρει τόσο σε ένα φιλελεύθερο κόμμα όσο και σε ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Από την άλλη το αόρατο χέρι της αγοράς που θα τα ρυθμίσει όλα θα το βρεις σε ένα φιλελεύθερο κόμμα αλλά είναι κόκκινο πανί για ένα σοσιαλδημοκρατικό.
Παρότι οι ορισμοί, προσδιορισμοί, αυτοπροσδιορισμοί και εταιροπροσδιορισμοί αριστερός vs δεξιός και progressive vs conservative είναι λίγο δύσκολοι και σίγουρα όχι απόλυτοι, λίγο πολλοί σε μια χώρα της Ευρώπης (ακόμα και στις ΗΠΑ τηρουμένων των αναλογιών) είναι κατανοητοί.
Στην Ελλάδα έχουμε ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Έχουμε γιαλατζί αριστερά και γιαλατζί φιλελεύθερους. Μια αριστερά που μπερδεύει τη σοσιαλδημοκρατία με τον κρατικισμό και μια φιλελεύθερη παράταξη (έτσι την αποκαλούν πολλές φορές τη νου δου) που δεν είναι τίποτε άλλο από ένα καθαρά δεξιό (ούτε καν κεντροδεξιό) συντηρητικό κόμμα με πολύ καλές σχέσεις με την εκκλησία (ο Μπούλης της Ραφήνας πρέπει να είχε υπογράψει για δημοψήφισμα για τις ταυτότητες αν δεν με απατά η μνήμη μου, μιλάμε για φιλελευθερισμός από τα λιντλ τώρα) και ο φιλελευθερισμός στην οικονομία είτε δεν υπήρξε (στα χρόνια του Καραμανλή του νεότερου) είτε αρχίζει και τελειώνει στην αγορά εργασίας και στα ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Με λίγα λόγια όσο αριστερός είναι ο Αλέξης άλλο τόσο φιλελεύθερος είναι ο Κούλης. Παλιό πασοκ είναι ο ένας. Αρχηγός ενός δεξιού έως ακροδεξιού κόμματος είναι άλλος.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Το μονο ευχαριστο της συζητησης ειναι οτι ξεφυγε (ευτυχως) απο τον κ. Τετραδη , το αρθρο του ,αλλά και της ρησης του.
υγ. Θυμαμαι στην Καλυβα, η ρηση αυτή χρησιμοποιουνταν συχνα απο τους σχολιαστες αυτουσια (χωρίς φερετζε…… lol
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«ΥΓ. Το Liberal μήπως να μετονομάζονταν σε Conservative ( ή μάλλον, ακόμα καλύτερα, σε Ultra-Conservative)? Πάλι η ίδια πατσαβούρα θα ήταν αλλά τουλάχιστον το όνομα θα είχε μεγαλύτερη επαφή με την πραγματικότητα » (ΔΠ)
Ευστοχο!!!!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ενας σημαντικος λογος για τον οποιο χανονται εκλογες ειναι η αλαζονεια και το αισθημα της ανωτεροτητας/ελιτισμου, απο το οποιο πηγαζει η υπερβολικη βεβαιοτητα, η οποια με τη σειρα της οδηγει σε λαθος εκτιμησεις
Clinton on election loss: Chardonnay helped
(κατι σαν τον ιζνογκουντ που ειναι απολυτως βεβαιος μεσα του οτι το αξιωμα του χαλιφη ειναι φτιαγμενο για αυτον..)
*
«Μαλιστα, συμφωνα με καλα πληροφορημενες πηγες απο ρωσικες υπηρεσιες, ο ακολουθος διαλογος ελαβε χωρα στο ταπεινο ησυχαστηριο της Chappaqua, μεσα στο δασος, λιγες μερες μετα απο το ατυχες αποτελεσμα των εκλογων
– Φτανει πια με τα δακρυα μητερα, ελα παρε ενα χαρτομαντηλο
– Να χασω, τσελσι κοριτσι μου, αλλα απο τον τραμπ?
Και ειχα τοσα να προσφερω..
…ειπε και με εναν ελαφρο αναστεναγμο, χαιδευοντας ελαφρια τη μουσουδα της Μaisie και ατενιζοντας το φυλλωμα της οξυας που κυματιζε ελαφρια εξω απο το παραθυρο, η χιλλαρι εφερε το μισογεματο ποτηρι με το Chardonnay στα χειλη..
( με τους περιπατους στο δασος και τα σαρντονε, μου βγηκε και μενα το λογοτεχνικο 😀 )
*
Ενας απο τους ..αγαπημενους του μητσου, συμβουλος εθνικης ασφαλειας επι καρτερ και σημαντικη φιγουρα στην εποχη του ψυχρου πολεμου αλλα και μετεπειτα, ο Zbigniew Brzezinski, μας αφησε χρονους
επι της εποχης του συνεβησαν πολλα ενδιαφεροντα πραγματα τα οποια επηρεασαν και τις κατοπινες εξελιξεις
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Περί βίας:
http://www.liberal.gr/arthro/140863/politiki/2017/sokaristiko-scholio-apo-ton-g-filippaki-den-tha-me-enochlouse-na-eskage-kai-mia-akomi-bomba-sta-podia-tou-sournara.html
Aπαράδεκτη ανάρτηση από συνδικαλιστή της ΕΣΗΕΑ: Δεν θα με ενοχλούσε να έσκαγε βόμβα και στα πόδια του Στουρνάρα
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«Ενας σημαντικος λογος για τον οποιο χανονται εκλογες ειναι η αλαζονεια και το αισθημα της ανωτεροτητας/ελιτισμου, απο το οποιο πηγαζει η υπερβολικη βεβαιοτητα»
Τα έχεις κάπου μπερδέψει, η Κλίντον κέρδισε την λαϊκή ψήφο, με κοντά 3 εκατομμύρια διαφορά από τον απατεώνα που παριστάνει τον πρόεδρο. Εαν ίσχυαν τα οσα λές τότε δεν θα είχε κερδίσει την λαϊκή ψήφο, πόσο μάλλον με τέτοια διαφορά.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Άσχετο: πέθανε στο νοσοκομείο της Ανκόνας ο εφτάχρονος Φραντσέσκο ο οποίος είχε πέσει σε κώμα επειδή η ωτίτιδά του δεν είχε την πρέπουσα ιατρική αντιμετώπιση. Οι γονείς του είχαν αρνηθεί την χορήγηση αντιβιοτικών, προτιμώντας ν’ ακολουθήσουν τις συμβουλές ενός «εναλλακτικού» ο οποίος είχε δώσει στο παιδί ομοιοπαθητικά «φάρμακα». Η υπόθεση απασχολεί έντονα την κοινή γνώμη της Ιταλίας ενώ έχει γίνει θέμα και σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Ο παππούς του αγοριού δήλωσε ότι σκοπεύουν να καταγγείλουν τον «γιατρό».
http://www.corriere.it/cronache/17_maggio_27/curano-l-otite-l-omeopatia-bimbo-7-anni-coma-ad7af3e0-4250-11e7-b153-e2fd0d43182d.shtml
http://elpais.com/elpais/2017/05/27/mamas_papas/1495900076_089561.html
(Σχο, είναι παντελώς άσχετο και δεν θα παρεξηγηθώ αν το διαγράψεις — μου φαίνεται όμως πολύ σημαντικό για πολλούς λόγους. Ευχαριστώ).
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
δπ
Δεν βλεπω να εχω μπερδεψει κατι
Το εκλογικο συστημα στην αμερικη ειναι δεδομενο και γνωστο σε ολους, εκ των προτερων
στοχος ειναι η πλειοψηφια στο εκλεκτορικο σωμα
καλως ή κακως, αυτο ειναι
ειτε κερδιζει καποιος την καλιφορνια με ενα ψηφο, ειτε με 10 εκατομμυρια δεν κανει διαφορα
αν η κλιντον ειχε σα στοχο τη λαικη ψηφο – που δεν ειχε φυσικα..- και οχι την πλειοψηφια στους εκλεκτορες, κακο του κεφαλιου της
Το οτι δεν εστιασε οσο επρεπε σε συγκεκριμενες πολιτειες και το οτι δεν επιασε το σφυγμο μεγαλων περιοχων της αμερικης και μεγαλων ομαδων του πληθυσμου, το πληρωσε ακριβα
ο ελιτισμος εδω κολλαει
ας αφησει λοιπον το υφος της αδικημενης μαριας αντουανετας
δεν της ειχε κανεις υποσχεθει την προεδρια σαν δωρο γενεθλιων για να κανει σαν κακομαθημενο δεκαχρονο οταν δεν του κανουν το χατηρι..
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μια συνέντευξη στο CNN του γραμματεα του Συριζα. Για να δουμε λοιπόν τι λεει και η αλλη πλευρα. Οχι τι γραφεται, αλλά τι λενε.
http://www.cnn.gr/news/politiki/story/82423/p-rigas-sto-cnn-greece-theloyme-mia-kathari-lysi-paketo
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«η Κλίντον κέρδισε την λαϊκή ψήφο, με κοντά 3 εκατομμύρια διαφορά από τον απατεώνα που παριστάνει τον πρόεδρο. Εαν ίσχυαν τα οσα λές τότε δεν θα είχε κερδίσει την λαϊκή ψήφο, πόσο μάλλον με τέτοια διαφορά. (ΔΠ)
Συνεπως η Κλιντον κερδισε τη λαϊκη ψηφο. Ελιτισμος και λαϊκος αντιθετες εννοιες, ή το ενα ισχυει ή το αλλο.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«Το οτι δεν εστιασε οσο επρεπε σε συγκεκριμενες πολιτειες και το οτι δεν επιασε το σφυγμο μεγαλων περιοχων της αμερικης και μεγαλων ομαδων του πληθυσμου, το πληρωσε ακριβα
ο ελιτισμος εδω κολλαει»
Και πάλι όμως είναι εσφαλμένο αυτό που λες γιατί ο Τραμπ κέρδισε μεν 75 εκλέκτορες αλλά κερδίζοντας μόλις 227 χιλιάδες παραπάνω ψήφους σε 4 αμφισβητούμενες πολιτείες* (οι λεγόμενες swing states, και από αυτές τις πολιτείες τους περισσότερους εκλέκτορες τους πήρε από την Φλόριντα, 29, που μόνο φτωχή πολιτεία δεν την λες) όπου ψηφίσανε 23 εκατομμύρια. Δηλαδή το παραμύθι περί της «κακιάς ελιτίστριας» Κλίντον πάλι δεν στέκει επειδή ο άλλος μόλις για 227 χιλιάδες ψήφους πήρε αυτούς τους 75 εκλέκτορες. Πως εσυ έβγαλες το συμπέρασμα ότι ο «ελιτισμός» της Κλίντον ήταν αυτός που έπαιξε ρόλο για αυτή την μικρή διαφορά? Για τόσο μικρές διαφορές θα μπορούσε να ευθύνεται το οτιδήποτε – π.χ., και σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό, το γεγονός ότι ο παλιάτσος φλόμωσε το σύμπαν στο ψέμμα, αλλά αυτό δεν βλέπω να εξετάζεται καθόλου. Και το ασύστολο ψέμμα έχει πολύ μεγαλύτερη επίδραση σε τέτοιες αμφίρροπες εκλογικές μάχες από ότι ο «ελιτισμός» τους ενός ή του άλλου υποψηφίου.
* http://www.telegraph.co.uk/news/2016/11/11/the-114000-votes-that-cost-hillary-clinton-the-us-election/
ΥΓ. Στο δε βίντεο που ανέβασες παραπάνω με την Κλίντον (το είχα δει πριν κανα δυό μέρες), δεν βρήκα κάτι το τόσο κακό. Εντάξει, νιώθει πίκρα που έχασε τις εκλογές, οκ κατανοητό, αλλά κάποια πράγματα που είπε για τον παλιάτσο είναι απόλυτα σωστά. Πραγματικά, δεν είχε τίποτα το ιδιαίτερα ενοχλητικό ή κακό η συγκεκριμένη ομιλία της – κλασσική Κλίντον, με όλα τα καλά της και τα κακά της. Συγκρινόμενη δε με τον τσαρλτάνο που παριστάνει τον πρόεδρο δείχνει καλύτερη από ότι θα έδειχνε αν το βίντεο αυτό είχε κυκλοφορήσει κατά την προεκλογική περίοδο.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Τι δουλειά είχε η Κλίντον να θέλει να βάλει για πρόεδρος λες και είναι οικογενειακή επιχείρηση; Πρόσφερε στο πιάτο τη θέση σε αυτό το γορίλα. 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πρωτον την Κλιντον την προτεινε το κομμα της δηλαδή οι δημοκρατικοι.
Δευτερον η Κλιντον εχει μια δικη της προσωπικη πολιτικη «καριερα» ανεξαρτητα απο συζυγο.
και τριτον καποτε θα πρέπει να αντιμετωπιζονται οι πολιτικοι ανεξαρτητα απο το φυλο τους αλλά να εστιαζεται η κριτικη που τους ασκειται ,για τα τυχόν θετικα ή αρνητικα στοιχεια ,με τον ιδιο τρόπο για ολους.
Αν συμβαινει καλως , αν οχι καιρός να αλλάξουν οι νοοτροπίες προς οφελος ολων τελικά.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Η κριτική είναι για οικογενειοκρατία. Δεν είναι τυχαίο που ο νομοθέτης δεν θέλησε να εκλέγεται ο πρόεδρος πάνω απο 2 φορές. Τώρα να προωθείται ο/η σύζυγος, ο γιός, η κόρη, ο μπατζανάκης κλπ. κάτι πάει στραβά.
Και ναι, η Κλίντον μύριζε καθεστώς γι’ αυτό νίκησε αυτός ο μπούφος.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Η Αμερική είχε πολύ καλύτερους και στα δύο κόμματα που θα μπορουσαν να διεκδικήσουν την ψήφο του κόσμου. Το ότι επελέγησαν αυτοί οι δύο δείχνει πολλά για το ποια είναι πλέον η κατάσταση που επικρατεί στην αμερικανική κοινωνία. Η μεν ηταν μια επικίνδυνη γυναίκα, αριβίστρια μέχρι το κόκκαλο, που επί υπουργίας της γινότανε παρτούζες στο υπουργείο εξωτερικών και συνέβησαν οι μεγαλύτερες γκάφες όσον αφορά την εξωτερική πολιτική για αυτό και την πέταξε πέρα ο Ομπάμα. Από πού να ξεκινήσουμε και πού να τελειώσουμε.. Από τις κινήσεις της στη Λιβύη που σφαγιάστηκε όλο το προσωπικό της πρεσβείας, από το ότι αναγκάστηκε ο πρέσβης στο Ιρακ να φύγει με ελικόπτερο ή από τα κατορθώματά της στη Συρία που είχε αμολύσει τον Μακ Κεην και μοίραζε δολλάρια και όπλα στους τζιχαντιστές.
Ας μην μιλήσουμε για την ελιτίστικη αντίληψη που είχε και αυτή και πολλοί άλλοι στο δημοκρατικό κόμμα.
Οσον αφορά τον Τραμπ, εκφράζει το μέσο Αμερικανό. Αυτός είναι ο μέσος αμερικανος όσον αφορά τις γνώσεις, τη μορφωση, το πνευματικό επίπεδο. Πάει στο Ισραήλ και υπογράφει στο βιβλίο επισκεπτών του τείχους.. «Πέρασα πολύ ωραία με τους φίλους μου εδώ. Ηταν υπέροχα»
Αν βάλεις ένα παιδί του νηπιαγωγειου να υπογράψει στο βιβλίο αυτό θα γραψει πιο σημαντικά πράγματα. Ας μην αναφέρουμε το κιτσαριό που κουβάλησε όλο του το σόι στην τελετη αναληψης καθηκόντων. Ας μην αναφέρουμε την ηλιθιότητά του την ώρα που δειπνούσαν με τον Κινέζο γενικό γραμματέα τη μαλακία που του ειπε.. εννοώντας κοίταξε μην είσαι εσύ ο επόμενος που θα φάει Τόμαχωκ. Λες και η Κίνα είναι κανένα κράτος σαν τη Λυβύη ή το Αφγανιστάν να του κάνεις μπούλινγκ με τόσο άξεστο τρόπο.
Ο Τραμπ δεν πρόκειται να τελειώσει καλά τη θητεία του. Μπορεί να καθαιρεθεί αλλά μπορεί και να μην καθαιρεθεί και να αποτελέσει το όργανο που θα κλιμακώσει επισημα τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, ο οποίος ξεκίνησε το 2014 στην Ουκρανια. Είναι ένα πρόσωπο που δεν ενδιαφέρεται για καριέρα στην πολιτική. Είναι μεγάλης ηλικίας και πάει για μια θητεία. Επειδη λοιπόν δεν τον απασχολεί η επανεκλογή του ειναι πάρα παρα πολύ πιθανό να κάνει το μετέωρο βήμα και να ανοίξει το κουτί της Πανδόρας. Ισως για αυτό τελικά να τον στήριξαν οι εταιρείες πετρελαίων και μέρος του βιομηχανικού λόμπυ. Το υπόλοιπο βιομηχανικό και τραπεζικό λομπυ βέβαια στήριξε Χίλαρυ.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σύμφωνω, Σχο. Πιστεύω οτι αν απεναντι σε αυτόν τον γελοίο υπήρχε μια αλλη υποψηφιότητα των Δημοκρατικών πχ ο Μπαιντεν, ίσως να ηταν διαφορετικο το αποτελεσμα.
Επισης, πιστεύω οτι καθοριστικό ρόλο έπαιξε και η πολιτικη ορθότητα, αυτος ο ζουρλομανδυας της έκφρασης, που κυριαρχεί στον λογο των ελίτ.
Το γεγονος οτι ο Τραμπ παραβίαζε τους πολιτικα ορθούς κανόνες, εκφραζομενος με τον γνωστο τροπο, οδήγησε πολλούς ψηφοφορους, μπουχτισμένους με ολα αυτα -τα οποια ταυτίζουν με το λεγόμενο συστημα- στο να ψηφίσουν το γελοιο υποκείμενο επειδη τον θεώρησαν αντισυστημικό.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«η Κλίντον μύριζε καθεστώς γι’ αυτό νίκησε αυτός ο μπούφος.»
Το βλέπεις τελείως απλοϊκά Σχολιαστή. Το άρθρο προς το οποίο παραπέμπω στην απάντησή μου στον Θανάση εξηγεί πολύ πιο αναλυτικά κάποια πράγματα.
Η Κλίντον έχασε όχι λόγω «πολιτικής ορθότητας», «ελιτισμού» και όλα αυτά τα σπαραξικάρδια της Δεξιάς αλλά γιατί πολύ απλά δεν κατάφερε να αναχαιτίσει αποτελεσματικά τον ωκεανό από ψέμματα που εκτόξευε ο άλλος με ρυθμό πολυβόλου. Ομολογουμένως δεν είχε ξανα-υπάρξει κάτι ανάλογο σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, και επιπλέον στο επιτελείο της φαίνεται πως πίστευαν ότι η ξερή, καθαρά τεχνοκρατική, παράθεση γεγονότων ήταν ικανή από μόνη της για να αναχαιτίσει το βουνό ψεμμάτων του παλιάτσου. Ε δεν ήταν, και αυτό φάνηκε στις 8 Νοεμβρίου ξεκάθαρα.
«Πιστεύω οτι αν απεναντι σε αυτόν τον γελοίο υπήρχε μια αλλη υποψηφιότητα των Δημοκρατικών πχ ο Μπαιντεν, ίσως να ηταν διαφορετικο το αποτελεσμα.»
Αλίκη ο Σάντερς* ήταν ίσως αυτή η άλλη υποψηφιότητα, σίγουρα πάντως όχι ο Μπάϊντεν. Ο τελευταίος ήταν αντιπρόεδρος για 8 χρόνια, πιο «συστημικός» υποψήφιος δεν θα μπορούσε να υπάρξει. Ο Σάντερς αντίθετα είχε ρεύμα μέσα στην κοινωνία, πολύ μεγαλύτερο και από αυτό της Κλίντον και από αυτό του Τραμπ.
Η δεξιά στροφή στην αμερικάνικη κοινωνία έχει πλέον αγγίξει τοίχο (και εδω έχει σημασία το ποσοστό της λαϊκής ψήφου των διαφόρων υποψηφίων), δεν γίνεται να προχωρήσει και άλλο προς τα δεξιά η Αμερική. Αναγκαστικά θα μετακινηθεί προς την αντίθετη κατεύθυνση, προς πιο κεντρώες κατευθύνσεις. Αυτό μπορεί να μην αρέσει ίσως σε διάφορους δεξιούς αλλά έτσι θα γίνει, η μετακίνηση προς τα δεξιά τη αμερικάνικης κοινωνίας έχει αγγίξει τα όρια της, και η προεδρία Τραμπ θα είναι το κύκνειο άσμα αυτής της στροφής προς τα δεξιά.
* Και εννοείται πως για κάποιους υπερσυντηρητικούς της Δεξιάς (και όχι μόνο στην Αμερική φυσικά) ακόμα και ο κεντροαριστερός Σάντερς φαντάζει περίπου σαν κομμουνιστής. Η έξαλλη όμως αυτή ρητορική άγγιξε τα όρια της με την εκλογή Τραμπ – η οποία ρητορική αποτελεί και έναν από τους βαθύτερους λόγους που οδήγησε σε αυτό το αποτέλεσμα, στην εκλογή αυτού του παλιάτσου στην προεδρία των ΗΠΑ.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σχολιαστή το λινκ σου έχει ενδιαφέρον, το περνάω στην σχετική με τον παλιάτσο ανάρτηση.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Διαβαζω τα σχολια και δεν καταλαβαινω που διαφωνουμε
χαρακτηρισα την σταση της κλιντον ελιτιστικη οπως και την ιδια και επιμενω σε αυτο
οπως και οτι ειναι ενας σημαντικος παραγοντας που της στερησε την προεδρια
υπαρχει μια σειρα απο επεισοδια και στασεις της διαχρονικα
*
ενη
«Συνεπως η Κλιντον κερδισε τη λαϊκη ψηφο. Ελιτισμος και λαϊκος αντιθετες εννοιες, ή το ενα ισχυει ή το αλλο.»
Γιατι, ειπε κανεις οτι η κλιντον δε κερδισε την πλειοψηφια των ψηφων?? 🙂
(τις εκλογες τις εχασε παντως)
αυτο γιατι να συνεπαγεται αυτοματα, ομως, οτι η σταση της δεν ηταν ελιτιστικη?
τι δουλεια εχει το ενα με το αλλο?
δηλαδη οποιος κερδιζει την εκαστοτε πλειοψηφια αυτοματα δεν μπορει να εχει κοροιδεψει, δεν ειναι ελιτιστης ή δεν μπορει να εχει ελιτιστικη συμπεριφορα?
Μαλιστα, αν και εγω δεν το γενικευσα, θα ελεγα οτι πολλοι απο τους αριστερους, προοδευτικους και μεταρρυθμιστες ξεκινησαν απο μικρα γκρουπ ειτε διανοουμενων ειτε αριστοκρατων ειτε …παμπλουτων, με εντονο ελιτισμο και διαθεση να περασουν τις ιδεες τους στο «λαικο στοιχειο» και να αλλαξουν τον «λαο», γενικα και αοριστα
με θετικα αλλα και πολλα αρνητικα παραδειγματα-μια αλλη συζητηση αυτη
απο την αλλη βεβαια, υπαρχει και η γνωστη ρηση του ανδρεα οτι «δεν υπαρχουν θεσμοι αλλα μονο ο λαος » και το παραδειγμα της πολιτιστικης επαναστασης του μαο..
σε καθε περιπτωση παντως, και αν και εγω επαναλαμβανω δεν το εθεσα ετσι γενικα οπως αναφερεις, δεν προκυπτει αυτοματα ή το ενα ή το αλλο
*
δπ
Γιατι κανουμε αυτη την κουβεντα για τις αμερικανικες εκλογες?
γνωριζεις πολυ καλα οτι οι ηπα ειναι ενα ομοσπονδιακο κρατος με συγκεκριμενο τροπο εκπροσωπησης των πολιτειων και ενα επισης συγκεκριμενο και γνωστο σε ολους εκ των προτερων τροπο εκλογης προεδρου
ας εκανε τα κουμαντα της καλυτερα, δεν φταιει ουτε ο τραμπ, ουτε οι ρωσοι, ουτε το ..συμπαν
επιλεξε να μην δωσει τη σημασια που επρεπε σε κρισιμες πολιτειες, υποτιμησε τον αντιπαλο της , και διαλεξε να υποβαθμισει το μεσο αμερικανο και να αναδειξει την ατζεντα του hollywood της wall street των καταριανων και των αλλων δωρητων του ιδρυματος κλιντον
(η δε εκλογη της στο χρισμα των δημοκρατικων ηταν στην ουσια απευθειας αναθεση)
ε, ας προσεχε
αλλα ηταν υπερανω, βλεπεις..
μονο που δε ζητησε να της φερουν την προεδρια σε ..πακετο επειδη ηταν αντιπαλος ο τραμπ και επειδη θα ηταν η πρωτη γυναικα προεδρος..
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δυστροπε, το γεγονος οτι η έξαλλη ρητορική και ο ποταμός των ψευδών, που χαρακτήρισαν την προεκλογική εκστρατεία Τραμπ ειχε αυτη την απήχηση -σε μια χώρα, η οποια ειχε πριν λίγα χρονια εκλέξει τον Ομπάμα- εμένα τουλαχιστον δεν με παραπέμπει τοσο σε μια Ακροδεξιά στροφη του εκλογικού σώματος -οπως υποστηρίζεις-, αλλα περισσοτερο σε πολιτισμικά αιτια (απέχθεια προς τις ελίτ, συμπάθεια προς την υποτιθέμενη αντισυστημικοτητα του Τραμπ κλπ).
Γι αυτο μίλησα για τον ρόλο της πολιτικής ορθότητας, ο οποίος κατα την αποψη μου ενίσχυσε τα πιο πάνω στοιχεια.
Νομιζω οτι η περιπτωση Τραμπ παραείναι ακραία για να μπορει να ερμηνευτεί αποκλειστικά με όρους Αριστεράς/Δεξιάς.
Πρεπει να συνεκτιμηθούν και άλλοι παράγοντες, ακομη και ψυχολογικοί.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«επιλεξε να μην δωσει τη σημασια που επρεπε σε κρισιμες πολιτειες, υποτιμησε τον αντιπαλο της , και διαλεξε να υποβαθμισει το μεσο αμερικανο και να αναδειξει την ατζεντα του hollywood της wall street των καταριανων και των αλλων δωρητων του ιδρυματος κλιντον»
Σου απάντησα Θανάση, ο παλιάτσος κέρδισε 75 εκλέκτορες από τέσσερις πολιτείες (και για αυτό τον λόγο και τις εκλογές) στις οποίες πήρε 227 χιλιάδες ψήφους παραπάνω, και όλα αυτά σε ένα σύνολο 23 εκατομμυρίων ψηφοφόρων (σε αυτές τις 4 πολιτείες). Με άλλα λόγια η εκλογική μάχη ήταν εξαιρετικά αμφίρροπή, εξ ου και το τόσο οριακό αποτέλεσμα. Το να βγαίνεις και να λες ότι κέρδισε τόσο οριακά γιατί η Κλίντον ήταν… «ελιτίστρια» δεν είναι πειστικό. Πολύ πιο πειστικό όμως είναι ότι κέρδισε γιατί φλόμωσε το σύμπαν στο ψέμμα. Αλλά αυτό όπως είπα δεν το εξετάζεις καθόλου, εσυ βλέπεις μόνο τον «ελιτισμό».
«αλλα ηταν υπερανω, βλεπεις..»
Ο Τραμπ κάνει σημεία και τέρατα αλλά η Κλίντον είναι που μας μάρανε, γιατί ήταν… υπεράνω..
» και διαλεξε να υποβαθμισει το μεσο αμερικανο και να αναδειξει την ατζεντα του hollywood της wall street των καταριανων και των αλλων δωρητων του ιδρυματος κλιντον»
Ναι, αυτοί οι 227 χιλιάδες σε αυτές τις 4 πολιτείες (μία είναι και η φλόριντα, με τους περισσότερους εκλέκτορες, 29), που έδωσαν 75 εκλέκτορες στον Τραμπ (και την νίκη στις εκλογές), είναι ο «μέσος Αμερικάνος» που η «ελιτίστρια» Κλίντον δεν έλαβε υπόψη. Ενω ο μη-ελιτιστής Τραμπ, που έπιασε τον παλμό του «μέσου αμερικάνου», είναι σήμερα ο λιγότερο δημοφιλής πρόεδρος στην ιστοριά των ΗΠΑ, και τέτοιος ήταν από την επομένη των εκλογών.
Και τα υπόλοιπα που λες περί Κατάρ και Wall Street ηχουν πλέον κωμικοτραγικά. Την στιγμή που δεν υπάρχει άλλος πρόεδρος οσο ο λεγάμενος που να έχει διορίσει σε ένα σωρό κυβερνητικά πόστα τόσους πολλούς που έχουν εργαστεί στην Wall Street. Οσο για το Κατάρ, άστο, και εκει ο παλιάτσος έδωσε ρέστα στο πολύ πρόσφατο ταξίδι του στην Σαουδαραβική Αραβία – μόνο πίπες δεν πήρε από τους σαουδάραβες. Εαν όμως ήταν καμιά Κλίντον και τα είχε κάνει αυτά (και ούτε καν, έστω και το 10% να είχε κάνει από οσα εχει κάνει αυτός τραμπούκος) ορε τι θα διαβάζαμε και τι θα ακούγαμε. Τώρα όμως που είναι αυτός, ούτε φωνή ούτε ακρόαση.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«το γεγονος οτι η έξαλλη ρητορική και ο ποταμός των ψευδών, που χαρακτήρισαν την προεκλογική εκστρατεία Τραμπ ειχε αυτη την απήχηση -σε μια χώρα, η οποια ειχε πριν λίγα χρονια εκλέξει τον Ομπάμα- εμένα τουλαχιστον δεν με παραπέμπει τοσο σε μια Ακροδεξιά στροφη του εκλογικού σώματος -οπως υποστηρίζεις-»
Αλίκη καθόλου δεν υποστηρίζω αυτό που λες. Βασικά λέω το τελείως αντίθετο, ότι η στροφή των ΗΠΑ προς τα δεξιά έχει αγγίξει πλέον εδω και κάποιο χρονικό διάστημα τα όρια της. Η προεδρία Τραμπ ήταν μία ανωμαλία λόγω του τρόπου με τον οποίο είναι δομημένο το εκλογικό σύστημα των ΗΠΑ. Εαν δεν ήταν όπως είναι δομημένο τότε ο Τραμπ θα είχε χάσει, ακριβώς γιατί την λαϊκή ψήφο την έχασε. Η λαϊκή ψήφος στις ΗΠΑ μπορεί να μην αρκεί για να κερδίσει ένας υποψήφιος τις εκλογές παρόλα αυτά όμως έχει σημασία γιατί δείχνει τις τάσεις που ισχύουν μέσα στην αμερικάνικη κοινωνία.
Όταν λοιπόν βγαίνει ένας υποψήφιος, ο οποίος με όσα λέει δείχνει ότι έχει την πρόθεση να στρέψει τα πολιτικά πράγματα σε μία ακόμα πιο δεξιά κατεύθυνση (και με βάση αρκετά από τα πεπαραγμένα του μέχρι στιγμής επιβεβαιώνεται αυτή η πρόθεσή του), και παρόλα αυτά χάνει την λαϊκή ψήφο με κοντά 3 εκατομμύρια ψήφους διαφορά, τότε δεν είναι δυνατόν να ισχυρίζεται κανείς στα σοβαρά ότι η εκλογή του δείχνει τάχα «δεξιά στροφή» του εκλογικού σώματος. Βασικά δείχνει το τελείως αντίθετο, και αυτό είναι που υποστηρίζω.
Ο δε Ομπάμα δεν κέρδισε μόνο τους εκλέκτορες, και τις δύο φορές κέρδισε και την λαϊκή ψήφο, και με μεγάλη διαφορά από τους αντιπάλους του.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δυστροπε, μπορει η Κλίντον να πήρε περισσότερες ψήφους απο τον γελοίο, ομως η εκλογη Τραμπ, παρα τα όσα τερατώδη έλεγε και εκανε, ειναι κατι που δεν πρεπει να υποτιμάται.
Χρήζει ερμηνείας. Προσπάθησα να δώσω και μια παράμετρο, η οποια κατα την αποψη μου έπαιξε ρόλο.
Πιστεύω οτι το να προσεγγίζουμε το φαινόμενο μονον στενά αριθμητικά και με βαση το εκλογικό συστημα δεν παρέχει πλήρη απάντηση.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«Πιστεύω οτι το να προσεγγίζουμε το φαινόμενο μονον στενά αριθμητικά και με βαση το εκλογικό συστημα δεν παρέχει πλήρη απάντηση.»
Αλίκη πλήρη απάντηση όχι, παρόλα αυτά όμως πιο πλήρη από κάποιες άλλες προσεγγίσεις, όπου ο καθένας θεωρεί ως σημαντική παράμετρο ότι τον ευχαριστεί.
Επιπλέον, λάβε υπόψη πως υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι η Ρωσία όντως προσπάθησε να επηρεάσει τα αποτελέσματα των εκλογών, οπότε αυτή η παράμετρος, και εφόσον πρόκειται για μία εκλογική αναμέτρηση που κρίθηκε στο νήμα, αποκτά μεγάλη βαρύτητα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Και κατι ακομη: νομιζω οτι ειναι παρακινδυνευμένο να μιλάμε για τον «μέσο αμερικανό» -εμεις μαλιστα, απο απόσταση και με μοναδικό κριτηριο τα όσα διαβάζουμε.
Οι ΗΠΑ ειναι ολόκληρο σύμπαν, ενα μωσαϊκό πολιτειών, πολιτισμων και εθνοτήτων. Τι μπορουμε να ξέρουμε ωστε να εχουμε αποψη;
Ειναι σαν να θελουμε να μιλήσουμε για τον «μέσο Ευρωπαίο».
Ποσα κοινά μπορει να εχει ενας κάτοικος του Μανχάτταν με εναν κάτοικο της Νεμπράσκα πχ;
Και ποσο ειμαστε εις θεςιν να διακρίνουμε τα οποια κοινά σημεία, αλλα και τις τεράστιες διαφοροποιήσεις;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
» Επιπλέον, λάβε υπόψη πως υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι η Ρωσία όντως προσπάθησε να επηρεάσει τα αποτελέσματα των εκλογών, οπότε αυτή η παράμετρος, και εφόσον πρόκειται για μία εκλογική αναμέτρηση που κρίθηκε στο νήμα, αποκτά μεγάλη βαρύτητα.» (ΔΠ)
Ενα ισχυρο επιχειρημα αναμεσα σε ολα τα αλλα που επισημαινονται απο τον ΔΠ.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«δηλαδη οποιος κερδιζει την εκαστοτε πλειοψηφια αυτοματα δεν μπορει να εχει κοροιδεψει, δεν ειναι ελιτιστης ή δεν μπορει να εχει ελιτιστικη συμπεριφορα? » (ΘΧ)
@ ΘΧ
Μαλλον οχι. Ενας ελιτιστης με ελιτίστικη συμπεριφορά, οσο και αν κοροϊδεψει, δεν μπορει να συγκινησει και να κερδισει τη λαικη ψηφο, που συνηθως ειναι και η πλειοψηφία εναντι της ελιτ.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«Ποσα κοινά μπορει να εχει ενας κάτοικος του Μανχάτταν με εναν κάτοικο της Νεμπράσκα πχ;»
Nebraska – Bruce Springsteen (original version – audio only)
This music is about the spree killer Charles Starkweather and his girlfriend
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Από την έντυπη έκδοση
Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Ο υπογράφων, από το 1980 και μετά, έχει διαβάσει όλες σχεδόν τις ετήσιες εκθέσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) για την ελληνική οικονομία. Είχε δε παρατηρήσει ότι διαχρονικά οι εκθέσεις αυτές έλεγαν τα ίδια πράγματα – γεγονός ενδεικτικό και της ακινησίας που χαρακτηρίζει την οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας μας.
Κατά συνέπεια, δύσκολα μπορούμε να φανταστούμε ότι όταν, υπό τη γενική διεύθυνση του Ντ. Στρος-Καν, το ΔΝΤ αποφάσιζε να βάλει πόδι στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, δεν γνώριζε πού πήγαινε και κάτω από ποιες διαρθρωτικές συνθήκες επενέβαινε στην Ευρωζώνη για τη σωτηρία της. Υπενθυμίζουμε ότι το 2010 ξέσπασε μια σοβαρή χρηματοοικονομική κρίση στην Ευρώπη, με αφετηρία την Ελλάδα, η οποία ούτε καν είχε προβλεφθεί στις γνωστές συμφωνίες για την Οικονομική και Νομισματική Ένωση.
Υπό παρόμοιες έτσι συνθήκες, η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους το 2010 θα έσπρωχνε, πιθανότατα, το ήδη ευρισκόμενο σε δεινή θέση τραπεζικό σύστημα της Ευρώπης στον γκρεμό, με αποτέλεσμα τόσο τη διάλυση της Ευρωζώνης όσο και την ολική κατάρρευση της ελληνικής κοινωνίας. Η μέσω του ελληνικού μνημονίου μεταφορά του συστημικού κινδύνου από τις ευρωπαϊκές τράπεζες στους Ευρωπαίους φορολογούμενους (που είναι και οι μόνοι που δικαιούνται να διαμαρτύρονται) ήταν η μόνη εφικτή λύση. Έτσι, την εποχή εκείνη, μαζί με τις τράπεζες απέφυγε και η Ελλάδα μία ολική καταστροφή.
Αυτά είναι λίγο-πολύ γνωστά. Το ΔΝΤ δεν απαίτησε αναδιάρθρωση του χρέους το 2010 γιατί θα ήταν παράλογο. Η τωρινή κριτική του, συνεπώς, περί «καθυστέρησης» δεν είναι μόνον «εκ των υστέρων». Είναι, επιπλέον, υποκριτική και προσχηματική.
Υποκριτικές ήταν επίσης και οι επί μία εξαετία εξαλλοσύνες του κ. Πολ Τόμσεν, ο οποίος δεν είναι δυνατόν να μη γνώριζε τα παραγωγικά και ανταγωνιστικά ελλείμματα της Ελλάδας, καθώς και την πολιτική αδυναμία της χώρας να τα διορθώσει.
Όμως, ως φαίνεται, στόχος του ήταν να πιέσει τη Γερμανία να αλλάξει πολιτική στην Ευρωζώνη και όχι να στηρίξει στην Ελλάδα σημαντικές διαρθρωτικές αλλαγές που θα τη βοηθούσαν να έχει παραγωγικά πρωτογενή πλεονάσματα και όχι οριζόντια δημοσιονομικά.
Σήμερα, λοιπόν, αντί να παράγονται πρωτογενή πλεονάσματα από ιδιωτικοποιήσεις και παραγωγική δραστηριότητα, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Καταστρέφονται οι μικροεπιχειρηματίες και οι ελεύθεροι επαγγελματίες και, αντί να γίνονται μεταρρυθμίσεις που να μειώνουν τις σπατάλες και τις άχρηστες δαπάνες του Δημοσίου, υπερφορολογούνται δήθεν «πλούσιοι» μισθωτοί και συνταξιούχοι.
Κατά μία διαβολική σύμπτωση, επιδιώξεις Ευρωπαίων κεϊνσιανών και Ελλήνων αριστερών που κυβερνούν συγκλίνουν στον Έλληνα μικρομεσαίο και στον ελεύθερο επαγγελματία.
Οι ξένοι θεωρούν ότι η δομή της ελληνικής επιχειρηματικότητας πρέπει να αλλάξει και, αντί να έχουμε εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, πρέπει να αποκτήσουμε μερικές μεγάλες και πολλές πολυεθνικές. Οι δε κυβερνώντες μισούν τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες και τους ελεύθερους επαγγελματίες. Έτσι και οι μεν και οι δε έχουν τον ίδιο στόχο – τη μεσαία τάξη της Ελλάδας, αυτόν που έχει εισόδημα 30.000 ευρώ.
Όμως, αυτή η τάξη εισοδήματος καθόλου μεσαία δεν είναι σε σύγκριση με τα διεθνή κριτήρια, αφού η οικονομική της ευρωστία αντιστοιχεί στην οικονομική δύναμη ενός μπακάλη μιας φτωχογειτονιάς των Παρισίων, ή στις 25.000 λίρες τον χρόνο που παίρνει ως πρώτο μισθό ο απόφοιτος ενός καλού αγγλικού πανεπιστημίου.
Αν υποθέσουμε, όμως, ότι ο στόχος της διάλυσης της μεσαίας τάξης και της μικρής επιχειρηματικότητας επιτυγχάνεται, τι θα την αντικαταστήσει;
Ασφαλώς όχι οι μεγάλες επιχειρήσεις, που δεν υπάρχουν και ούτε θα φτιαχτούν. Δεν υπάρχει δυνατότητα να πάμε σε αυτό το οικονομικό μοντέλο διότι, εκτός του ότι δεν έχουμε την κουλτούρα και την παράδοση σε τέτοιου είδους επιχειρήσεις, δεν υπάρχει καν το νομικό, το φορολογικό, το χρηματοδοτικό πλαίσιο για να δημιουργηθούν. Δεν επαρκεί, βέβαια, ούτε η καταρρέουσα εσωτερική αποταμίευση, ενώ κανένας Έλληνας με κεφάλαια εκτός χώρας δεν θα πάρει τον κίνδυνο να τα φέρει εντός.
Από την άλλη πλευρά, υπάρχει και το απαράδεκτο θεσμικό πλαίσιο που εναντιώνεται στην επιχειρηματικότητα. Όποιος σήμερα στην Ελλάδα σκέπτεται να ανοίξει οποιαδήποτε επιχείρηση, μετά τον πρώτο ενθουσιασμό που του προσφέρει απατηλά η ιδέα και οι προοπτικές της, προσγειώνεται στα κράσπεδα της ελληνικής πραγματικότητας – που είναι η απίστευτη γραφειοκρατία, οι υπέρογκοι φόροι, η απόλυτη έλλειψη χρηματοδότησης και η χαμηλή ζήτηση λόγω οικονομικής εξάντλησης των καταναλωτών. Κάθε ευρώ θεωρητικού κέρδους που θα έβγαζε με πολύ μεγάλο κόπο και αγωνία, θα το έπαιρνε το κράτος για φόρους, ασφαλιστικές εισφορές, χαράτσια και λαδώματα.
Η χώρα κυλά σταθερά προς τα πίσω, θα εγκλωβιστεί στην παγίδα του «μεσαίου εισοδήματος» και είναι ζήτημα αν θα δει άσπρη μέρα τα προσεχή 30 χρόνια.
http://www.naftemporiki.gr/story/1240627/to-pragmatiko-lathos-tou-pol-tomsen
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟΙ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΙ
«Έκρηξη» 20% στις εξαγωγές – Τα 20 προϊόντα που κερδίζουν τις διεθνείς αγορές [πίνακες]
Αυξημένες σε ποσοστό 20,3% εμφανίζονται οι ελληνικές εξαγωγές στο α’ τρίμηνο του 2017, ανερχόμενες στα 6,79 δισ. ευρώ έναντι 5,65 δισ. το αντίστοιχο περσινό διάστημα, σύμφωνα με τα στοιχεία του Πανελλήνιου Συνδέσμου Εξαγωγέων και του Κέντρου Εξαγωγικών Ερευνών και Μελετών (ΚΕΕΜ). Ακόμη και χωρίς να περιληφθούν τα πετρελαιοειδή, η αξία των εξαγωγών καταγράφει αύξηση κατά 253 εκατ. ευρώ ή 5,8%.
[…]
http://www.ethnos.gr/oikonomia/arthro/ekriksi_20_stis_eksagoges_ta_20_proionta_pou_kerdizoun_tis_diethneis_agores_pinakes-65149938/
Μου αρέσει!Μου αρέσει!