Εχετε ακούσει για την «Αρχή της Οικογενειακής Ευθύνης»; Ο Νίκος Μπελογιάννης την εφάρμοσε το Σεπτέμβρη του 44 στη Μεσσηνία, μαζί με τον Αρη, με αποτέλεσμα μαζί με τον ταγματασφαλίτη να χάνουν τη ζωή τους όλα τα μέλη της οικογένειας, μωρά, γυναίκες, παιδιά, έφηβοι, ηλικιωμένοι. Μέχρι και 10 άτομα από την ίδια οικογένεια. Τιμώντας τις ευγενέστερες σταλινικές παραδόσεις.
Επειδή τραγούδησα κι εγώ ως έφηβος το «ο Μπελογιαννης ζει μες στην καρδιά μας …» ως …αυτοκριτική κάνω αυτή την ανάρτηση. Τόσα ήξερα, τόσα έλεγα.
Για να αφήσει η Ελληνική κοινωνία πίσω της τον εμφύλιο πρέπει να τον προσεγγίζει με σεβασμό για τα αθώα θύματα.
Liberal / Ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων και το μουσείο Ν. Μπελογιάννη / Του Σάκη Μουμτζή
Το πατρικό σπίτι του Ν.Μπελογιάννη, στην Αμαλιάδα, μετατράπηκε σε μουσείο με δαπάνες, κυρίως, της Βουλής των Ελλήνων. Ο Μπελογιάννης ήταν για τον κόσμο της Αριστεράς ένας ήρωας που έδωσε και την ζωή του για το κόμμα. Για τους υπόλοιπους Έλληνες, τους πολλούς, ήταν ένας από τους ηθικούς αυτουργούς των σφαγών στην Νοτιοδυτική Πελοπόννησο τον Σεπτέμβριο του 1944 και ένας κατάσκοπος, για τα σοβιετικά συμφέροντα, που ήρθε παράνομα στην Ελλάδα το 1950 για να συντονίσει την δράση των ασυρμάτων του ΚΚΕ. Είναι λογικό η κάθε πλευρά να έχει την οπτική της.
Όμως, ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων έχει έναν θεσμικό-υπερκομματικό ρόλο. Μπορεί να προέρχεται από έναν συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, αλλά από την στιγμή που αναλαμβάνει αυτό το αξίωμα εκπροσωπεί και εκφράζει έναν πολιτειακό θεσμό. Τον τρίτο τη τάξει. Ως εκ τούτου, βρίσκεται έξω από τις αντιπαραθέσεις και έχει βγάλει τις κομματικές παρωπίδες.
Συνεπώς, η μετατροπή του πατρικού σπιτιού του Ν.Μπελογιάννη σε μουσείο με χρήματα της Βουλής, είναι μια πέρα για πέρα αντιδεοντολογική πράξη. Θα μπορούσαν να το κάνουν το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ με δικά τους χρήματα, και ουδείς θα έλεγε το παραμικρό. Είναι ο ήρωας τους.
Βέβαια, ο Ν.Βούτσης δεν είναι η πρώτη φορά που παρεκτρέπεται. Πριν από λίγες μέρες μίλησε σε κομματική εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ, σαν να μην υπήρχαν άλλα στελέχη να κάνουν αυτήν την δουλειά, και, κατά γενικήν ομολογία, δεν είναι και ιδιαίτερα αμερόληπτος ως Πρόεδρος της Βουλής.
Ας αναλογισθεί ο αναγνώστης ανάλογο σκηνικό με κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Ο «νεοδημοκράτης» Πρόεδρος της Βουλής να χρηματοδοτεί μνημείο στην μνήμη της Ε.Παπαδάκη ή του Κίτσου Μαλτέζου. Θα ξεσηκωνόταν όλο το σύστημα της Αριστεράς. Πολιτικοί διανοούμενοι, δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες, θα εξεγείρονταν για την αναμόχλευση των παθών. Θα αποκαλούσαν την εγκαινίαση του μνημείου «γιορτή μίσους.» Και στην συνέχεια το έργο θα το αναλάμβαναν οι «γνωστοί-άγνωστοι».
Να σημειώσω, πως στο καθεστώς της φιλελεύθερης μεταπολιτευτικής δημοκρατίας προβλήθηκε το 1980 η ταινία του σκηνοθέτη Ν.Τζίμα, «ο άνθρωπος με το γαρύφαλο», που αναφερόταν στην σύλληψη, στην δίκη και στην εκτέλεση του Ν.Μπελογιάννη. Μια ταινία με έντονο το προπαγανδιστικό στοιχείο, που έκανε και ρεκόρ εισιτηρίων.
Λίγα χρόνια μετά, το 1986, πάλι σε καθεστώς φιλελεύθερης δημοκρατίας, ερυθροτραμπούκοι, ματαίωσαν την προβολή της ταινίας «Ελένη»* που εξιστορούσε την τύχη απλών ανθρώπων, χωρικών, που εκτελέστηκαν από τον στρατό του ΚΚΕ στην Μουργκάνα το 1948.
Θα μου πει ο καλοπροαίρετος αναγνώστης, αυτό που είπε ο Π.Κανελλόπουλος, στην ομιλία του στην Βουλή για την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης : «ο καθένας στο καντήλι του.» Κάθε σώφρων άνθρωπος συμφωνεί, υπό την προϋπόθεση πως θα είναι δυνατόν να καίνε και τα δύο καντήλια.
Το δε επίσημο κράτος, με τους θεσμούς του που εκφράζουν όλους τους Έλληνες και όλο το Έθνος, οφείλει να μένει αμέτοχο από παρόμοιες εκδηλώσεις μνήμης.
- Την ταινία «Ελένη» την σκηνοθέτησε ο διάσημος σκηνοθέτης Πήτερ Γέιτς και πρωταγωνιστούσε ο Τζών Μαλκοβιτς. Η κυβέρνηση του Α.Παπανδρέου δεν έδωσε την άδεια η ταινία να γυριστεί στην Ελλάδα, και γι΄αυτό γυρίστηκε στην Ισπανία. Ποτέ δεν προβλήθηκε από την Ελληνική τηλεόραση.
σχολιαστής 
Έχοντας διαβάσει την Ελένη, το βιβλίο του Γκατζογιάννη, δεν θα μπορούσα να συμφωνώ περισσότερο με τα λεχθέντα του άρθρου. Θα ήθελα μόνο να προσθέσω ότι για όποιον ενδιαφέρεται να δει την ταινία, υπάρχει στο youtube.
Και φυσικά το προφανές, η συνεχής επίκληση του «ηρωικού» παρελθόντος της αριστεράς από διάφορους κολλημένους, είναι ζωντανή απόδειξη της χρεοκοπίας της στο παρόν και της αδυναμίας της να προσφέρει οτιδήποτε για το μέλλον. Η αριστερά όπως την ξέραμε, έχει προ πολλού τελειώσει.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ΜΠΡΑΒΟ, Σχο! -για τον πρόλογο.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Κάτι τέτοιες ενέργειες εκ μέρους του Συριζα απλά αποδεικνύουν – ξανά και ξανά – ότι για τους ανθρώπους αυτούς είναι αδύνατο να αποστασιοποιηθούν από το κομμουνιστικό παρελθόν τους, και αρα να το δούν, έστω στοιχειωδώς, μέσα από ένα κριτικό πρίσμα.
Ο Μπελογιάννης ήταν αυτός που ήταν και στην αγιοποίησή του συνετέλεσε κατά κύριο λόγο το τέλος του, η εξαιρετικά εσφαλμένη (και εν τέλει και άδικη) κίνηση των αντιπάλων του να τον εκτελέσουν, κοντά 3 χρόνια μετά την λήξη του Εμφυλίου. Ήταν η εκτέλεσή του που του έδωσε την υπόσταση του μάρτυρα στα μάτια των επόμενων γενεών, γενεών που δεν είχαν αναμνήσεις από τα πεπραγμένα του κατά την δεκαετία του ’40, αλλά το μόνο που γνώριζαν για αυτόν ήταν η εκτέλεσή του – ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, τον γνώρισαν σαν μορφή της Αριστεράς ακριβώς λόγω του γεγονότος της εκτέλεσής του. Γεγονός που η Αριστερά το χρησιμοποίησε προκειμένου να κρύψει πίσω από αυτό, αποσιωπώντας έτσι και κάθε σχετική συζήτηση, την δράση του κατά την περίοδο της Κατοχής και του Εμφυλίου.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ετσι, ακριβως, Δυστροπε.
Πάντως, αν τοποθετήσουμε την εκτελεση Μπελογιάννη στο συγκεκριμενο ιστορικό πλαισιο, ας αναλογιστούμε οτι το να του δοθει χάρη, με τοσο νωπό το αίμα των εκατοντάδων αθωων, δεν θα ηταν καθολου εύκολη αποφαση.
Η κοινή γνωμη βοούσε. Σκληρές εποχές!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«το να του δοθει χάρη, με τοσο νωπό το αίμα των εκατοντάδων αθωων, δεν θα ηταν καθολου εύκολη αποφαση.»
Φυσικά και θα μπορούσε να του δοθεί χάρη Αλίκη, όπως δόθηκε και σε ένα σωρό άλλους. Τα περί κοινής γνώμης που «βοούσε» δεν έχουν βάση, δεν τον εκτέλεσαν γιατί τάχα αυτό απαιτούσε η κοινή γνώμη. Λάβε επίσης υποψη πως ο Εμφύλιος ηδη είχε λήξει από το ’49. Οπότε ναι, σαφώς και θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί η εκτέλεσή του και να μετατραπεί, π.χ, σε ισόβια (που θα ήταν μία πολύ λογικότερη κίνηση). Η απόφαση να τον εκτελέσουν ήταν μία πολιτική απόφαση, και ήταν απολύτως εσφαλμένη.
65 χρόνια μετά ας έχουμε το θάρρος να χαρακτηρίσουμε τις εξαιρετικά εσφαλμένες αποφάσεις των νικητών ως τέτοιες και ας μην προσπαθούμε με διάφορους τρόπους να τις δικαιολογήσουμε, ή τέλος πάντων να βρούμε ελαφρυντικά. Ήταν σφάλμα η εκτέλεση του Μπελογιάννη το 1952 (όπως και αυτή του Πλουμπίδη το 1954), και δεν χωρούν «ναι μεν αλλά». Ήταν σφάλμα, τελεία και παύλα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ένας από τους λόγους που ο ..μέσος συριζαίος (όσοι ασχολούνται με την ενεργό πολιτική) δεν αποστασιοποιείται από το κομμουνιστικό παρελθόν του είναι γιατί ..πολλοί από όσους δεν έχουν τέτοιο αδυνατούν να αποστασιοποιηθούν από το δικό τους μη κομμουνιστικό και τσιμπάνε.
Τελικά σε αυτήν την χώρα οι περισσότεροι ζούνε με το παρελθόν (τους, ..αλλά και γενικότερα, με το παρελθόν) κια στα πλάισια αυτά βλέπουμε ότι οι ..αντισυριζαίοι υπερασπίζονται στη λογική του αντεστραμμένυο ειδώλου το κόλλημα των συριζαίων με το παρελθόν.
Γιατί αυτό το κόλλημα των συριζαίων είναι η δικαιολογία για το δικό τους κόλλημα.
Έτσι απέναντι στο αίσχος των μειρακίων που φωνάζουν εν έτει 2017 «εαμ ελας μελιγαλάς», έχουμε το φαινόμενο μεγαλύτερων να μπάινουν ασμένως στο δίπολο και να μιλάνε για πολιτική βασιμένη στο επιχείρημα ότι οι δικασθέντες στην δίκη των ασυρμάτων ήταν κατάσκοποι ξένης δύναμης.
Άσχετα με την ουσία και πέρα από το ..γλαφυρό «ήταν δύσκολη η απόφαση» το συμπέρασμα είναι ένα. Εϊμαστε όλοι Αριστεροί στην ..εθνική εκδοχή και σε αυτό το μειντάνι οι πιο πούροι *Τσίπρας) είναι λογικό ότι κυριαρχούν, αφού και οι άλλοι παίζουν στο γήπεδό του.
ΥΓ Σχολιαστή τα ενοχικά σύνδρομα είναι ότι χειρότερο για τις ψύχραιμες αποφά(ν)σεις
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Ο Τσίπρας, ο Μπελογιάννης και οι συλλογικές μας παρεξηγήσεις
28 Μαρτίου 2017
Όταν είμαστε νέοι παρακολουθήσαμε τον μέχρι θανάτου (δήθεν) αγώνα μεταξύ Παπανδρέου Β’ και Μητσοτάκη Α’ με επίκεντρο την «αποστασία» του 1965. Ο οποίος κατάληξε, μετά τον θάνατο του ενός και την πολιτική συνταξιοδότηση του άλλου, στην απόλυτη ταύτιση των τάχα ασύμπτωτων πολιτικών τους χώρων: στο ΝΔΣΟΚ. Σήμερα η διαμάχη έχει μεταφερθεί ακόμα πιο πίσω, στον Εμφύλιο της δεκαετίας του 1940. Εδώ και χρόνια ο Εμφύλιος εμφανίζεται ως η μητέρα των μαχών, ενώ στην πραγματικότητα είναι το άλλοθι της απόλυτης αμηχανίας. Όχι για τότε, αλλά για τώρα.
Είναι προφανές ότι σε κάθε περίπτωση το παρελθόν χρησιμοποιείται για να εξυπηρετηθεί το παρόν. Για την ακρίβεια, όταν δεν μπορείς να μιλήσεις πειστικά για το παρόν και το μέλλον, είσαι υποχρεωμένος να επανέρχεσαι στο παρελθόν. Στο οποίο προβάλεις όλες τις αδυναμίες , τις ιδεοληψίες και την αμηχανία του παρόντος. Ακυρώνοντας έτσι όσες πραγματικές πιθανότητες υπάρχουν για μια πραγματική ανάταξη: την έξοδο της Ελληνικής Δημοκρατίας και των πολιτών της από το θανατηφόρο σπιράλ της κρίσης.
Χθες, μας έτυχε ο Μπελογιάννης. Μια εμβληματική φυσιογνωμία του Εμφυλίου, τόσο με τη δράση του, κυρίως όμως με τη στάση του στην πορεία προς την καταδίκη και το εκτελεστικό απόσπασμα. Η μία πλευρά, αυτή που εξέφρασε ο Τσίπρας, τον ανάδειξε σε εθνικό και λαϊκό ήρωα – πρότυπο, χωρίς σκιές. Η άλλη, αμήχανη αλλά και αποφασισμένη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τον περιέγραψε ως τυπικό εκπρόσωπο της επικίνδυνης και απειλητικής σταλινικής δικτατορίας, ο οποίος καλώς δικάστηκε και εκτελέστηκε. Οι πλέον εγγράμματοι αυτής της όχθης θυμήθηκαν και τις προσωπικές του ευθύνες στις εμφύλιες σφαγές αμέσως μετά την απελευθέρωση ή το ρόλο που έπαιξε στο διάστημα 1946-49. Και μια τρίτη, μειοψηφική αλλά θορυβώδης ομάδα, κατάγγειλε σε όλους του τόνους τον Τσίπρα ως καταχραστή της Ιστορίας και διακήρυττε ότι ο Μπελογιάννης είναι «δικός της».
Από όλους λείπει το ίδιο: μια σοβαρή, υπεύθυνη, ρεαλιστική, επεξεργασμένη πρόταση για το σήμερα και το αύριο της χώρας. Σε δεύτερο επίπεδο, απουσιάζει ο στοχασμός για τον Εμφύλιο της δεκαετίας του 1940. Και πίσω απ’ αυτά, είναι κραυγαλέα η απουσία οποιουδήποτε σεβασμού στην τραγικότητα του προσώπου, δηλαδή του ίδιου του Μπελογιάννη.
Με αυτούς τους όρους, αμφιβάλλω αν το νέο μουσείο στην Αμαλιάδα έχει να προσφέρει κάτι θετικό στην αυτογνωσία και την αυτοκατάφαση των νέων ανθρώπων. Οι παλαιότεροι είναι (είμαστε) έτσι κι αλλιώς καμμένα χαρτιά.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«Ήταν σφάλμα η εκτέλεση του Μπελογιάννη το 1952 (όπως και αυτή του Πλουμπίδη το 1954), και δεν χωρούν «ναι μεν αλλά».»
Δύο λόγια με αφορμή αυτούς τους δύο:
1. Και οι δύο έμειναν συνεπείς στα πιστεύω τους και τις ιδεολογίες τους. Θα μπορούσαν να τις αποκηρύξουν και να γλίτωναν το απόσπασμα.
2. Η αναφορά και των δύο ονομάτων (θα έπρεπε να) είναι υπεραρκετή για να κάνει το ΚΚΕ (και ο Τσίπρας πρώην κνίτης είναι) να το βουλώσουν. Ο Μπελογιάννης εκτελέστηκε γιατί το ΚΚΕ ήθελε μάρτυρες. Τον Πλουμπίδη το ΚΚΕ τον πούλησε στεγνά και τον κατηγόρησε από πάνω ως πράκτορα των δεξιών.
Το αν ήταν και οι δύο ήρωες δεν ξέρω. Το να θυσιάζεις (εν γνώση σου) τη ζωή σου για να υπερασπιστείς τις ιδέες σου έχει κάτι το ηρωικό. Επίσης επειδή πολλά μπορεί κάποιος να αντιτάξει για τις ιδέες αυτές, να λάβουμε υπόψιν μας ότι άλλη γνώση έχουμε σήμερα για το τί ήταν κουμουνισμός και άλλη είχαν το 1950. Επίσης αλλιώς μπορούμε να βλέπουμε τα πράγματα το 2017 και αλλιώς το 1950 με τους γερμανοτσολιάδες να έχουν καταλάβει μεγάλο μέρος της εξουσίας. Το ότι ο Κύρκος (ή μήπως ήταν ο Φαράκος) όταν έλεγε ότι ευτυχώς που η αριστερά έχασε στον εμφύλιο είχε δίκιο δε σημαίνει και ότι όσοι πολέμησαν στο πλευρό της αριστεράς στον εμφύλιο ήταν προδότες ή εγκληματίες.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«Και οι δύο έμειναν συνεπείς στα πιστεύω τους και τις ιδεολογίες τους. Θα μπορούσαν να τις αποκηρύξουν και να γλίτωναν το απόσπασμα.»
Και άλλοι υπήρχαν την ίδια περίοδο, αρκετοί για την ακρίβεια, που δεν αποκήρυξαν τις πολιτικές απόψεις τους και οι οποίοι δεν εκτελέστηκαν φυσικά. Ο Μπελογιάννης εκτελέστηκε όχι γιατί τάχα δεν αποκήρυττε τις πολιτικές απόψεις του αλλά για άλλους λόγους. Και να τις αποκήρυττε πάλι θα τον εκτελούσαν, η εκτέλεσή του ήταν μία πολιτική απόφαση.
«Ο Μπελογιάννης εκτελέστηκε γιατί το ΚΚΕ ήθελε μάρτυρες. Τον Πλουμπίδη το ΚΚΕ τον πούλησε στεγνά και τον κατηγόρησε από πάνω ως πράκτορα των δεξιών.»
Ο Μπελογιάννης δεν εκτελέστηκε γιατί το ΚΚΕ ήθελε μάρτυρες. Παρόλα αυτά την εκτέλεσή του, που του προσέδωσε μία υπόσταση μάρτυρα στον κόσμο της Αριστεράς, την οποία χρησιμοποιήσε κατόπιν στο έπακρο το ΚΚΕ για να έχει πολιτικά οφέλη.
Για τον Πλουμπίδη συμφωνώ, δεν φτάνει που τον εκτελέσαν οι άλλοι, έβγαινε μετά το ΚΚΕ και τον χαρακτήριζε και χαφιέ από πάνω, «πράκτορα του εχθρού». Αλλά σάμπως τα ίδια δεν έκαναν αυτοί οι αλήτες και όπου επικράτησαν? Στα κομμουνιστικά καθεστώτα, ιδιως τα πρώτα χρόνια (και σε μικρότερο βαθμό και τα κατοπινά) είχε γίνει ο κανόνας, μέρος της φυσικής τάξης πραγμάτων, να «ανακαλύπουν» εσωτερικούς εχθρούς που προέρχονταν από τις τάξεις του κόμματος και του καθεστώτος. Η φράση ‘συντροφικά μαχαιρώματα’ (που ενίοτε περισσότερο έμοιαζαν με συντροφικές χατζαριές) σε αυτά τα καθεστώτα ήταν που αποκτούσε το πλήρες νόημα της.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δεν αναφέρθηκα καθόλου στην εκτέλεση του Μπελογιάννη που ήταν φρικαλέα ενέργεια του αστικου κράτους που υπέκυψε στις πιέσεις των Αμερικανων
Η προσπάθεια όμως αγιοποίησης υπερβαίνει τα όρια
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«Και να τις αποκήρυττε πάλι θα τον εκτελούσαν, η εκτέλεσή του ήταν μία πολιτική απόφαση.»
Όταν ο Πλουμπίδης έστειλε την επιστολή αναλαμβάνοντας πλήρως την ευθύνη για τους ασυρμάτους (για αυτό κατηγορήθηκε ο Μπελογιάννης) και επιπλέον δεσμευόταν ότι θα παραδοθεί αν αποσύρονταν η καταδίκη του Μπελογιάννη το ΚΚΕ καταρχήν έλεγε ότι η επιστολή ήταν πλαστή (δεν ήταν) και μετά τον διέγραψε ως πράκτορα των δεξιών. Μη μου λες ότι το ΚΚΕ δεν έπαιξε το ρόλο του. Έκανε ότι περνούσε από το χέρι του να οδηγηθεί ο Μπελογιάννης στο απόσπασμα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«Η προσπάθεια όμως αγιοποίησης υπερβαίνει τα όρια»
Σχολιαστή καμιά προσωπικότητα που έγινε σύμβολο δεν ήταν αγία. Απλώς υπάρχει μια στιγμή και μια ενέργεια που είναι αρκετή να σε κάνει σύμβολο. Το πρόσωπο του Μπελογιάννη βγήκε από τα σύνορα της χώρας. Για τον Μπελογιάννη έκανε πορτρέτο ο Πικάσσο, ασχολήθηκαν άνθρωποι σαν τον Ζαν-Πωλ Σαρτρ και τον Τσάπλιν και υπήρξε διεθνής κινητοποίηση για τη σωτηρία του[*]. Το να προσπαθούμε σήμερα να αποδομήσουμε το σύμβολο για την πούμε στον Αλέκση είναι ηλιθιότητα.
[*] Αντιγράφω από τη Wikipedia:
«Μέσα σε χρονικό διάστημα μίας εβδομάδας, η κυβέρνηση Πλαστήρα έλαβε περίπου 250.000 τηλεγραφήματα από όλο τον κόσμο, με τα οποία πολλοί επώνυμοι και μη ζητούσαν τη σωτηρία του Μπελογιάννη. Ανάμεσά τους ο Σαρλ ντε Γκολ και σχεδόν όλες οι προσωπικότητες της γαλλικής πολιτικής ζωής, καθώς και 159 βουλευτές των δύο μεγάλων κομμάτων της Μεγάλης Βρετανίας. Ο Πωλ Ελυάρ, ο Ζαν Κοκτώ, ο Ζαν-Πωλ Σαρτρ, ο Ναζίμ Χικμέτ, ο Πάμπλο Πικάσσο, ο Τσάρλι Τσάπλιν είναι μερικά μόνο από τα ονόματα διανοούμενων και καλλιτεχνών που προσπάθησαν να σώσουν τον Μπελογιάννη.»
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δυστροπε, είμαι ο τελευταίος άνθρωπος που θα μπορουσε να υπερασπισθεί μια εκτελεση.
Αυτο που λέω ομως ειναι οτι την μη απονομή χαριτος -και ως πολιτικη αποφαση- θα πρεπει να την εξετάσουμε υπο το φως των συνθηκών της εποχης.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Και μόνο αν μπήκες σε περιέργεια να ψάξεις την «Αρχή της Οικογενειακής Ευθύνης» σε σχέση με το «σύμβολο» θα μου αρκουσε για να μη θεωρήσω οτι εχασα την ώρα μου 😎
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«Μη μου λες ότι το ΚΚΕ δεν έπαιξε το ρόλο του.»
Τον ρόλο του μπορεί να τον έπαιξε, ουδεμία αμφιβολία. Την απόφαση όμως για την εκτέλεση του Μπελογιάννη την πήρε η άλλη πλευρά, όχι το ΚΚΕ. Και αυτό δεν αλλάζει, ότι και να λέμε εμείς για τις όποιες ευθύνες του ΚΚΕ για την εκτέλεση.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ο Μπελογιάννης δεν εκτελέσθηκε για όσα έκανε στον Μελιγαλά.Η υπόθεση αυτή δεν έχει σχέση με τον Β΄παγκόσμιο πόλεμο αλλά με τον Γ΄παγκόσμιο πόλεμο που απειλείτο και δεν έγινε.
Το καλοκαίρι του 1950 ο στρατός του Κιμ πέρασε τα σύνορα Β και Ν.Κορέας για να ενοποιήσει τη χώρα υπό κομμουνιστική εξουσία προκαλώντας την αντίδραση των Αμερικανών και την έναρξη του πολέμου της Κορέας.Για όσους ζούσαν τότε και δεν ήξεραν φυσικά το μέλλον ο πόλεμος ήταν πιθανότατο προοίμιο του Γ΄παγκοσμίου πολέμου και θέμα χρόνου η έναρξη των επιχειρήσεων στο ευρωπαικό θέατρο.
Η Ελλάδα (και η Τουρκία) δεν ήσαν μέλη του ΝΑΤΟ διότι οι σήμερον ονομαζόμενοι ¨εταίροι» ή και «δανειστές – τοκογλύφοι» κατ άλλους δεν ήθελαν να δεσμευθούν για την υπεράσπισή της.
Στην Αθήνα επικράτησε ατμόσφαιρα ανάλογη του 1940 καθώς παρά τις διαβεβαιώσεις των Αμερικανών δεν υπήρχε ρητή δέσμευση προάσπισης της σε περίπτωση σοβιετικής επίθεσης.
Για το λόγο αυτό ο Νικόλαος Πλαστήρας,ο λεγόμενος και «Μαύρος Καβαλάρης» απέστειλε εκστρατευτικό σώμα στην Κορέα διότι του ελέχθη ότι βασιζόμενοι στην αποστολή αυτή οι Αμερικανοί θα έκαμπταν τις αντιρρήσεις των «εταίρων» και θα γινόταν δεκτή η Ελλάδα στο ΝΑΤΟ.
Τη στιγμή εκείνη μπήκε στην Ελλάδα ο Μπελογιάννης για να οργανώσει δίκτυο πληροφοριών με ασυρμάτους.Για όλους τους τότε ενδιαφερόμενους ήταν προφανές ότι το δίκτυο αυτό θα χρησιμοποιείτο στις επερχόμενες επιχειρήσεις.
Οι Αμερικανοί όντως άσκησαν πιέσεις για την εκτέλεσή του με το επιχείρημα εμείς εκτελούμε τους δικούς μας κατασκόπους (πχ. το ζεύγος Ρόζενμπεργκ) και δεν μπορείτε να ζητάτε κάλυψη από εμάς και να αφήνετε τους δικούς σας.
Αυτές οι προσωπικότητες που ζητούσαν την μη εκτέλεσή του ήσαν οι ίδιοι που εμφανώς ή αφανώς ήσαν αντίθετοι στην ένταξη της Ελλάδος στο ΝΑΤΟ και όχι επειδή ήσαν όλοι αριστεροί – που δεν ήσαν – αλλά και για να μη δεσμευθούν οι χώρες τους στην άμυνά της.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«Αυτο που λέω ομως ειναι οτι την μη απονομή χαριτος -και ως πολιτικη αποφαση- θα πρεπει να την εξετάσουμε υπο το φως των συνθηκών της εποχης.»
Μα αυτό λέω Αλίκη, ότι με βάση τις τότε επικρατούσες πολιτικές συνθήκες η απόφαση για την εκτέλεση του Μπελογιάννη ήταν ένα βαρύ πολιτικό σφάλμα. Δεν δικαιολογούνταν από κάποια υποτιθέμενη πολιτική αναγκαιότητα, δεν υπήρχε κάποιος σοβαρός πολιτικός λόγος που να καθιστά αναγκαία την εκτέλεσή του (ο Εμφύλιος είχε τελειώσει κοντά 3 χρόνια, μην το ξεχνάμε). Οπότε ακόμα και με βάση τα τότε δεδομένα, πάλι επρόκειτο για βαρύ σφάλμα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δυστροπε, ο εμφύλιος ειχε -πολυ πρόσφατα- τελειώσει.
Βρισκόμαστε σε εποχή Ψυχρού Πολέμου, και ο Μπελογιάννης καταδικάζεται για κατασκοπεία (ενώ ειναι γνωστη και η δράση του στις σφαγές της Πελοποννήσου).
Αυτο ειναι το σύνολο των συνθηκών της εποχης.
Απο ηθικής απόψεως δεν υπαρχει αμφιβολία οτι η εκτελεση ηταν σφαλμα -η Πολιτεία δεν εκδικείται.
Ως πολιτικη ομως αποφαση, αυτο που εμεις σημερα θεωρούμε σφαλμα -με βαση τα σημερινά δεδομένα- τότε μπορει να φάνταζε επιβεβλημένο (και λογω συμμαχικών πιέσεων).
Σημειωτέον, οτι πρωθυπουργός τότε δεν ηταν κανενας ακροδεξιός, αλλα ο στρατηγός Πλαστηρας.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«Ως πολιτικη ομως αποφαση, αυτο που εμεις σημερα θεωρούμε σφαλμα -με βαση τα σημερινά δεδομένα- τότε μπορει να φάνταζε επιβεβλημένο (και λογω συμμαχικών πιέσεων).»
Σου είπα Αλίκη ότι ακόμα και με τα τότε δεδομένα πάλι επρόκειτο περί σφάλματος. Θα μπορούσε κάλλιστα να έχει επιλεγεί η ισόβια φυλάκιση, δεν επιλέχθηκε όμως γιατί κάποιοι δεν ήθελαν να την επιλέξουν. Και γνωρίζω φυσικά ποιός ήταν πρωθυπουργός τότε όπως και το ότι δεν ήταν ακροδεξιός. Γνωρίζω επίσης ότι και ο ίδιος ακόμα ήταν εναντίον της εκτέλεσης αλλά ως γνωστόν εκείνη την εποχή η διακυβέρνηση της χώρας δεν ήταν αποκλειστικό προνόμιο της εκλεγμένης κυβέρνησης αλλά επηρεάζονταν σημαντικά και από κάποια άλλα εξωθεσμικά κέντρα.
Ένα γενικότερο σχόλιο: ας αποφεύγεται το επιχείρημα αυτό που προσπαθεί έμμεσα να δικαιολογήσει ηθικά επιλήψιμες πράξεις του παρελθόντος επικαλούμενο τις «συνθήκες της εποχής» (της όποιας εποχής) οι οποίες υποτίθεται «εξηγούν» πράξεις αρνητικά φορτισμένες. Πρώτα από όλα γιατί η επίκλησή του δημιουργεί πολύ περισσότερο την εντύπωση ότι προσπαθούμε να δικαιολογήσουμε κάτι παρά να το εξηγήσουμε.
Και δεύτερον επειδή οσοι το χρησιμοποιούν φαίνεται να πιστεύουν ότι μία δεδομένη αλληλουχία καταστάσεων κατά το παρελθόν ήταν η μόνη δυνατή ενω κάτι τέτοιο απέχει πολύ από το να ισχύει, ακριβώς γιατί μπορεί να υπήρχαν οι συνθήκες αυτές ώστε να είχε ακολουθηθεί μία άλλη, διαφορετική, αλληλουχία (στην περίπτωση του Μπελογιάννη, π.χ., να είχε επιλεχτεί η ισοβια φυλάκιση αντί της εκτέλεσης).
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δυστροπε, νομιζω οτι υπήρξα κατηγορηματική ως προς την ηθική απαξία της εκτέλεσης.
Ομως, οταν προκειται για μια πολιτικη αποφαση, το ποια αλληλουχία καταστάσεων θεωρειται δεδομένη η οχι δεν μπορει παρα να κρινεται με βαση τις συνθήκες και το κλίμα της συγκυριας, στο πλαισιο της οποιας ελήφθη.
Αυτο φυσικά καθολου δεν εμποδίζει εμας τους μεταγενέστερους να κρίνουμε την ορθότητα της η μη.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Υπαρχει ενα εξαιρετικό αρθρο του Γ. Σιακανταρη στην Athens Voice για το θεμα με τίτλο: «Τι τιμούν οι δημοκράτες στον Μπελογιάννη» (δεν μπορώ να το λινκαρω, για τεχνικούς λογους).
Νομιζω οτι αξίζει να διαβαστεί.
Σε ο,τι με αφορά με εκφράζει απολυτα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Στην πολιτική ισχυρότερος όλων είναι ο νόμος της ανάγκης.Αυτός ξεκινάει πολέμους και υπογράφει μνημόνια.
Ο Πλαστήρας πριν υπογράψει την εκτέλεση του Μπελογιάννη είχε κάνει την αίτηση και εισδοχή της Ελλάδος στο ΝΑΤΟ και είχε στείλει εκστρατευτικό σώμα στην Κορέα.Προηγουμένως είχε παραλάβει την σκυτάλη από τον Παπανδρέου στην τελική φάση των Δεκεμβριανών και είχε υπογράψει τη συμφωνία της Βάρκιζας.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αναγνώστη, κατάγομαι από μια περιοχή που βίωσε άγρια τον εμφύλιο.
Οπότε ενοχλήθηκα με τη συσχέτιση του Ν.Μπ. που είχε τη συγκεκριμένη αποτρόπαιη δράση στην περιοχή, με τη δημοκρατία, την οποία ήθελε να καταργήσει και την περίοδο του εμφυλίου και μετά.
Οι παπαριές αυτές εδώ και χρόνια μου δημιουργούν το ερώτημα «τα θέλεις και τα λες ή σου ξεφεύγουν». Και όταν άκουσα Τσίπρα και γγΚΚΕ να λένε αυτά που είπαν, σκέφτηκα ότι το να το βουλώνουμε και να μην τους κάνουμε κανα γιούχα, μερικές φορές το πληρώνουμε ακριβά. 🙂
Η σταλινική παραδοσιακή αριστερά έκανε τεράστια ζημιά στη χώρα. Πλάκα πλάκα, ακόμα πληρώνουμε
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Τι τιμούν στον Μπελογιάννη οι δημοκράτες;
Όλοι οι πολιτικοί χώροι εκμεταλλεύονται τα σύμβολα και την Ιστορία
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΙΑΚΑΝΤΑΡΗΣ
28.03.2017 – 15:37
http://www.athensvoice.gr/politiki/ti-timoyn-ston-mpelogianni-oi-dimokrates
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«Ομως, οταν προκειται για μια πολιτικη αποφαση, το ποια αλληλουχία καταστάσεων θεωρειται δεδομένη η οχι δεν μπορει παρα να κρινεται με βαση τις συνθήκες και το κλίμα της συγκυριας, στο πλαισιο της οποιας ελήφθη.»
Αυτό λέω βρε Αλίκη, ότι ακόμα και με βάση τα δεδομένα της εποχής δεν ήταν αυτή η μοναδική απόφαση που θα μπορούσαν να πάρουν. Για αυτό και συνιστούσε βαρύ (πολιτικό και ηθικό) σφάλμα. Και τους κρίνω με βάση τις τότε συνθήκες, όχι τις τωρινές.
Στην τελική ένας από τους λόγους για τον οποίο πολλοί μεμφόμαστε τους κομμουνιστές είναι ακριβώς επειδή πολλά από τα εγκλήματα που διέπραξαν δεν ήταν απόρροια κάποιας υποτιθέμενης αδήριτης αναγκαιότητας αλλά αποτέλεσμα πολιτικής επιλογής, και ως εκ τούτου θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί.
Τα ίδια ισχύουν και για την άλλη πλευρά. Και η εκτέλεση του Μπελογιάννη (και του Πλουμπίδη αργότερα) εμπίπτει σε αυτή την κατηγορία, ήταν ένα βαρύ πολιτικό σφάλμα, με βάση πάντα τις *τότε* ισχύουσες συνθήκες, ένα σφάλμα το οποίο θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σχολιαστή οκ, αλλά να το δούμε και ..γενικότερα.
Υα περί εκτέλεσης και ανθρωπισμού είναι ένα ζήτημα, δε λέω, αλλά η ουσία είναι η απόφαση αν όλοι αυτοί (και όχι μόνο ο Μπελογιάννης) ήταν πράκτορες ξένης δύναμης ή όχι. Γιατί η καταδίκη σε θάνατο έγινε με αυτήν την αιτιολόγηση, αλλιώς δεν θα γινόταν. Τα υπόλοιπα που διαβάζω εδώ είναι αρκούντως συγκινητικά (εννοώ τα περί ..χάρητος) αλλά μάλλον ιλαροποιούν την συζήτηση.
Το αν ήταν κατάσκοποι ή όχι είναι ένα θέμα και μάλιστα η συζήτηση τότε σε διεθνές επίπεδο (έχει σημασία) είναι αρκετά χρήσιμη για όσους δεν βολέυονται με ευκολίες.
Ο Δεξιός πχ αλλά και άλλοι (Δύστροπος Βερολινέζος Πάνος κλπ) θέτει κάποια θέματα
Το πρόβλημα που εντοπίζω όμως είναι ότι για αυτό το ζήτημα βλέπουμε μια εντελώς συριζαίικη αντιμετώπιση ..από την ανάποδη, ήτοι χρήση ιστορικά φορτισμένων γεγονότων για να τεκμηριώσουμε (ο θεός να το κάνει τεκμηρίωση) πολιτικάντικα ζητήματα της εποχής και να ρίξουμε την μπάλα στο ..ιδεολογικό (2 λαλούν και 2 χορεύουν).
Μετά μην μας φταίει ότι η Αριστερά κυριαρχεί ιδεολογικά από την Μεταπολίτευση και ..δώθε, λογικό είναι, οι μύθοι της είναι πιο καλά διατυπωμένοι από τους μύθους των καλών ..έκτακτων στρατοδικείων
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
3 λαλούν και 2 χορεύουν, να σεβόμεθα και τις παραδόσεις
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δυστροπε, συμφωνω απολυτα οτι ηταν σφαλμα. Αμφιβάλλω ομως αν θα μπορουσε να ειχε αποφευχθεί -με βαση τη συγκεκριμένη συγκυρία.
Αυτο προσπάθησα να πω.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πως τα κατάφερε και πάλι ο ψεύτης να σχολούνται οι μισοί Έλληνες διαφωνώντας για το τι ήταν ο Μπελογιάνης… Την ώρα που υπάρχουν ουρές για μια φέτα τυρί και ψωμί..Την ώρα που έχει ήδη υπογραφεί το 4ο μνημόνιο και βλέπουμε…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«συμφωνω απολυτα οτι ηταν σφαλμα. Αμφιβάλλω ομως αν θα μπορουσε να ειχε αποφευχθεί -με βαση τη συγκεκριμένη συγκυρία.»
Αλίκη η έννοια του σφάλματος προϋποθέτει την έννοια της επιλογής – για αυτό είναι σφάλμα κάτι, γιατί αυτοί που το διαπράττουν έχουν και άλλες επιλογές στην διαθεσή τους. Εαν δεν έχουν τότε δεν έχει νόημα να χαρακτηρίσουμε ως σφάλμα μία ενέργεια η οποία όμως είναι αποτέλεσμα αδήριτης αναγκαιότητας.
Το να θεωρείς ότι η εκτέλεση του Μπελογιάννη ήταν σφάλμα αλλά την ίδια στιγμή να πιστεύεις ότι αυτή ήταν και η μοναδική δυνατή αντίδραση που θα μπορούσε να λάβει χώρα, προϊόν αδήριτης αναγκαιότητας, είναι αντιφατικό.
Είχαν την δυνατότητα και άλλων επιλογών, απλά κάποιοι επέλεξαν να παίξουν πολιτικά παιχνίδια εις βάρος της τότε κυβέρνησης, σε συμπαιγνία με το παλάτι και τον στρατό (και ενδεχομένως με εμπλοκή και των αμερικάνων).
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δυστροπε, ας μην παίζουμε με τις λέξεις.
Κρίνοντας το εκ των υστέρων, ασφαλώς υπήρξε σφαλμα.
Ουτε βεβαια αδήριτη αναγκαιότητα υπήρξε. Ομως, με βαση τις συγκεκριμενες συνθήκες, θεωρω οτι ηταν δύσκολο να αποφευχθεί.
Ειναι χαρακτηριστικο το οτι ο Πλαστηρας, μολονοτι ηταν αντίθετος, δεν μπόρεσε να το αποτρέψει.
Και τότε υπήρξαν άνθρωποι που διαφώνησαν. Ο Μωυσής, υπουργός της κυβερνησης Πλαστηρα, παραιτήθηκε την επόμενη της εκτέλεσης.
ΥΓ: Προσωπική μου αποψη: βαρύνοντα ρόλο θα πρεπει να έπαιξε η προεξόφληση της ανοχής, αν οχι της επιδοκιμασίας, απο την πλειονότητα της κοινης γνώμης. Τα πνεύματα ηταν ιδιαιτέρως εξημμενα μετα τον Εμφύλιο. Οι αστοί έβλεπαν στο πρόσωπο των παρανόμως δρώντων κομμουνιστών μια υπαρκτή και άμεση απειλή.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«Ειναι χαρακτηριστικο το οτι ο Πλαστηρας, μολονοτι ηταν αντίθετος, δεν μπόρεσε να το αποτρέψει.»
Εμ, πως να το αποτρέψει? Είχε το παλάτι, τον στρατό, και τμήμα της κοινοβουλευτικής Δεξιάς εναντίον του, που έστηναν διάφορες ραδιουργίες ώστε να απαλλαγούν από αυτόν επειδή δεν ήταν αρκούντως της αρεσκείας τους. Η χώρα δεν ήταν μία φυσιολογική δημοκρατία τότε – εκτός από την νόμιμη κυβέρνηση, κυβερνούσαν και άλλοι, μη-εκλεγμένοι.
«βαρύνοντα ρόλο θα πρεπει να έπαιξε η προεξόφληση της ανοχής, αν οχι της επιδοκιμασίας, απο την πλειονότητα της κοινης γνώμης.»
Εαν πράγματι σκέφτηκαν έτσι (προσωπικά δεν το πολυπιστεύω αλλά το δέχομαι εδω χάριν του επιχειρήματος) τότε το σφάλμα τους είναι ακόμα βαρύτερο, και πολύ μεγαλύτερο και το ηθικό τους στίγμα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ΥΓ. Ο υπουργός που παραιτήθηκε, και προς τιμήν του, ήταν ο Ανδρέας Ιωσήφ (είχε κάποιο υφυπουργείο στην κυβέρνηση τότε). Να ειπωθεί εδω ότι δεν ήταν κεντρώος αλλά φουλ δεξιός (αν θυμάμαι καλά, στην δεκαετία του ’40 πρέπει να ανήκε στην οργάνωση Χ, του Γρίβα).
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δυστροπε, ασφαλώς η χώρα δεν ειχε φυσιολογική δημοκρατια τότε, δεδομένου οτι έβγαινε απο έναν αιματηρό εμφύλιο.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ναι, Ιωσηφ, και οχι Μωυσής, οπως κατα λαθος έγραψα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
[…]
Στη συνέχεια διάβασε μήνυμα του γιου του Νίκου Μπελογιάννη, όπου μεταξύ άλλων ανέφερε τα εξής:
Στην Αμαλιάδα σήμερα, στο πρόσωπο ενός αγωνιστή τιμούμε όλους εκείνους που όρθωσαν το ανάστημά τους απέναντι στις γερμανικές ερπύστριες και απέναντι στην αμερικανική πολεμική μηχανή. Ευτυχώς που δεν ζουν πια να δουν την υποδούλωση να έρχεται από το παράθυρο, μέσω των τραπεζών και των δανείων.
Ακριβώς έτσι περιγράφεται αυτή η υποδούλωση από καταβολής ελληνικού κράτους στο βιβλίο του Νίκου Μπελογιάννη “Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα”, όπου προτεινόταν και ένα άλλο μοντέλο ανάπτυξης στην κατεύθυνση της εθνικής ανεξαρτησίας…
Οσο για την εκστρατεία, κυρίως μέσω του κίτρινου υποκίτρινου Τύπου, για την οικειοποίηση του μουσείου από έναν συγκεκριμένο πολιτικό φορέα, αυτή ανάγεται στην εκμετάλλευση αγίων, μαρτύρων και ηρώων από την κάθε λογής εκκλησία
[…]
http://www.efsyn.gr/arthro/allon-mpelogianni-timoyse-o-kathenas
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Και κατι ακομη, που δεν πρεπει να λησμονούμε: η ελληνικη -και οχι μονον- νομοθεσία προέβλεπε ακομη τότε -δυστυχέστατα- την θανατική ποινή και για εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου.
Αποτελούσε, δηλαδη, αυτη ενα είδος κανονικότητας.
Δεν ειχε απαξιωθεί η ποινή αυτη ουτε στη νομικη επιστήμη, ουτε ακομη περισσοτερο στην κοινή γνωμη.
Αλλη μια συνθήκη της εποχης, που θα πρεπει να ληφθεί υπόψιν.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Γιά τον Μπελογιάννη, χωρίς να του απαγγελθούν κατηγορίες για τη δράση του το 1943-46, η εκτέλεσή του ήταν μάλλον πολιτική απόφαση. Το 1946-50 είχε δοθεί χάρη σε εκατοντάδες που βαρύνονταν με εγκλήματα, είτε ως φυσικοί ή ως ηθικοί υπεύθυνοι.
Αυτό που ενοχλεί σήμερα είναι η ηρωποίησή του. Είναι προφανές ότι κάποιοι επιλέγουν να ΕΝΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΜΟΝΟ τη δράση του ως φοιτητή Νομικής, δραστήριου οργανωτή εργατικών σωματείων και διεκδικήσεων, και ΛΗΣΜΟΝΟΥΝ την ηθικά εγκληματική δράση του ως κορυφαίου στελέχους του ΕΑΜ και ΚΚΕ Πελοποννήσου, τότε που με τη βοήθειά του ήταν στο απόγειό της η Κόκκινη Τρομοκρατία στον «Ελεύθερο Μωριά».
Ο ίδιος ως «διαφωτιστής» του ΕΑΜ περιόδευε τον «Ελεύθερο Μωριά» και κήρυττε την εφαρμογή της «Αρχής της Οικογενειακής ή Αλληλέγγυας Ευθύνης» με την οποία χιλιάδες αθώοι πολίτες δολοφονήθηκαν άγρια και πλιατσικολογήθηκε η περιουσία τους λόγω συγγένειας με ταγματασφαλίτες, στρατιωτικούς ή άνδρες των Σωμάτων ασφαλείας που δεν πήγαν στον ΕΛΑΣ ή άλλους χαρακτηρισμένους «αντιδραστικούς» . Τον Σεπτέμβριο 1944 ήταν παρών στη Μεσσηνία, στις μαζικές σφαγές στην Καλαμάτα, στον Μελιγαλά και στους Γαργαλιάνους. Στον Μελιγαλά, ήταν μαζί και συναποφάσισε τη φριχτή σφαγή με τον Αχιλλέα Μπλάνα (Γ.Γ. ΚΚΕ Πελοποννήσου) και τον Άρη Βελουχιώτη.
Ως «πολιτικό στέλεχος», μετά την ήττα και τον αφοπλισμό του ΕΛΑΣ έμεινε στο απυρόβλητο λόγω προστασίας του από τη Συνθήκη της Βάρκιζας. Σύντομα όμως πέρασε στην παρανομία. Οργάνωσε στην Πελοπόννησο τις πρώτες ομάδες ανταρτών και ανέλαβε πρώτος αρχηγός του ΔΣΕ στην περιοχή. Στο τέλος του 1946 του αφαιρέθηκε αυτή η θέση και μεταφέρθηκε στη Μακεδονία ως πολιτικός επίτροπος μιας μεραρχίας ανταρτών. Στην περιοχή δικαιοδοσίας του το 1948 επιβλήθηκε το πιό σκληρό και βίαιο Παιδομάζωμα. Διαφυγών στο Παραπέτασμα μετά την ήττα των ανταρτών τον Αύγουστο του 1949, εκπαιδεύτηκε στην Τσεχοσλοβακία ως κατάσκοπος και επέστρεψε στην Ελλάδα με παράνομους πομπούς ασυρμάτου. Συνελήφθη, δικάστηκε ως κατάσκοπος και εξετελέσθη, χωρίς να γίνει ιδιαίτερη αναφορά στη δράση του στην Πελοπόννησο το 1943-46 ή στη Μακεδονία το 1947-49..
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αναγνώστη εκτός των άλλων προσβάλουν και τον Μπελογιάννη λέγοντας ότι ήταν αγωνιστής της δημοκρατίας.
Οσο για την ιδεολογική κυριαρχία της αριστεράς έχει να κάνει με το ότι χιλιάδες κόσμου ακούει τα ψέματά τους και φτιάχνεται 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αυτοί οι κεντρώοι τέλος πάντων όλα τα έκαναν αντίθετα στην ιδεολογία τους,πολύ δυστυχείς άνθρωποι.
Ο Πλαστήρας πριν την εκτέλεση του Μπελογιάννη είχε ζητήσει και πετύχει την ένταξη της Ελλάδος στο ΝΑΤΟ και είχε στείλει στρατό στην Κορέα.Πριν λίγα χρόνια ,είχε παραλάβει από τον άλλο κεντρώο,τον Παπανδρέου στις 3 Ιανουαρίου 1945 την πρωθυπουργία και ολοκλήρωσε τις μάχες των δεκεμβριανών υπογραφοντας και τη συνθήκη της Βάρκιζας σε συνέχεια του Λιβάνου και της Καζέρτας που είχε υπογράψει ο Παπανδρέου.Και στον Γράμμο πρωθυπουργός ήταν ο επίσης κεντρώος Σοφούλης.Δηλαδή σε όλες τις φάσεις πρωθυπουργοί κεντρώοι ήσαν και «αναγκάζονταν» να κάνουν ακροδεξιά πράγματα.Τόση πολιτική δυστυχία μόνο με αυτή του απογόνου τους σοσιαλιστή ΓΑΠ που αναγκάσθηκε να φέρει το μνημόνιο συγκρίνεται.
Πολύ συγκινητική βρίσκω επίσης την πρωτοβουλία των Άγγλων βουλευτών όλων των κομμάτων (και αυτών που στήριζαν τον Τσώρτσιλ στα δεκεμβριανά) να σωθεί ο Μπελογιάννης και να προκληθεί ρήξη στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις για να ξαναχωθούν στην Ελλάδα και να μην τολμήσει κανείς να ανοίξει το κυπριακό.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«Πολύ συγκινητική βρίσκω επίσης την πρωτοβουλία των Άγγλων βουλευτών όλων των κομμάτων (και αυτών που στήριζαν τον Τσώρτσιλ στα δεκεμβριανά) να σωθεί ο Μπελογιάννης και να προκληθεί ρήξη στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις για να ξαναχωθούν στην Ελλάδα και να μην τολμήσει κανείς να ανοίξει το κυπριακό.»
Ε, ναι, για αυτό πάσχιζαν οι άγγλοι βουλευτές να σωθεί ο Μπελογιάννης, για να προκληθει έτσι ρήγμα στις ελληνοαμερικάνικες σχέσεις, να ξαναγίνει μετά η Βρετανία ο πάτρονας της Ελλάδας, και έτσι να μην ανοίξει και το Κυπριακό. Οπότε, εαν όλα πηγαίνανε ακόρντινγκ του δε πλαν, ο Μπελογιάννης δεν θα εκτελούνταν, θα σκίζονταν κατόπιν κανα δυό καλσόν αμερικάνικα… εεε, εννοώ θα προκαλούνταν «ρήξη στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις» (δεν το συζητάμε, αν δεν τον εκτελούσαμε θα μας το φυλάγαν μανιάτικο οι αμερικάνοι, κατευθείαν δώρο στην Σοβιετική Ένωση θα μας κάνανε), οι άγγλοι που ακόμα δεν ήξεραν (αρχές δεκαετίας του ’50, έτσι?) που πατάγαν και που βρίσκονταν θα εκμεταλλεύονταν στο τσακ μπάμ αυτά τα δύο σκισμένα καλ… ε, το «ρήγμα» εννοώ εις τας σχέσεις Ελλάδος και Αμέρικας, και θα ξαναχώνονταν (ρισκάροντας για τα ωραία μας μάτια να κάνουν πουτάνα και τις σχέσεις τους με την Αμέρικα) και όλα αυτά για να μην ανοίξει το Κυπριακό, γνωστό κοσμοϊστορικό ζήτημα της εποχής.
Έτσι, αυτή είναι ανάλυση, κατευθείαν από την Σούπερ Κατερίνα. 😉
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
http://www.protagon.gr/apopseis/editorial/i-istoria-sta-metra-mas-44341381641
Αρθρο του Ανδρέα Πετρουλάκη
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μα εγώ (Σχολιαστή) έχω ιδιαίτερη ..δυσανεξία στην (κακιά) συνήθεια αυτού του είδους, δηλαδή να συμβολοποιούμε ιστορικά πρόσωπα και κατόπιν να αξιοποιούμε αυτούς τους συμβολισμούς για ..τρέχουσα χρήση.
Συνεπώς και όπως γνωρίζεις, ..μακριά από μένα (πούλεγε και ο Χαρίλαος παλιά 😆 ) η παραμικ΄ρη διάθεση επίδειξης ανοχής στις ομορφιάις του Αλέξη στην υπόθεση Μπελογιάννη, όπως και σε όλα τα ανάλογα.
Ειδικά όταν αυτές οι ομορφιαίς δεν αποτελούν απλώς κάποιες (πολιτικάντικες) κινήσεις τακτικής, αλλά είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένης αντίληψης και στρατηγικής.
Από την άλλη όμως βλέπω ότι στην προσπάθεια να αναδειχθεί το προβληματικό όλων αυτών ξεκινήσατε μια συζήτηση η οποία ξεφεύγει από το αν είναι σωστή η ηρωοποίηση του συγκεκριμένου προσώπου και γίνεται το λάθος να συζητάμε για την υπόθεση των ασυρμάτων με έναν απλουστευτικό τρόπο.
Στην πραγματικότητα διαμαρτύρομαι ότι έτσι όπως τέθηκε το ζήτημα (από το άρθρο του κου Μουμτζή) αναπαράγεται η οπτική της συριζαίιηκης και αριστερής γενικότερα ..από την ανάποδη.
Και προς …επίρρωσιν των παραπάνω βλέπω ..διάφορους να θεωρούν δεδομένα κάποια πράγματα και να ρίχνουν την συζήτηση στο αν έπρεπε να δοθεί χάρη ή όχι.
Ξαναλέω, μια συζήτηση για το θέμα δεν μπορεί να γίνει έτσι με μότο και αποφάνσεις πρόχειρες.
Η καταδίκη εις θάνατον δεν έχει να κάνει μόνο με το γενικότερο ζήτημα του θεσμικού πλαισίου της εποχής (αυτά είναι κουτοπονηριές), αλλά με το ότι η κατηγορία αφορούσε πράκτορες ξένης δύναμης.
Κάτι που ο κος Μουμτζής το αποδέχεται ως δεδομένο, εσύ το παραθέτεις διότι ..νοιώθεις ενοχές για ότι κάποτε αντιμετώπιζες τον Μπελογιάννη ως ήρωα και εισπράττεις και τα ..μπράβο (ώπα κλπ).
Λοιπόν, το ζήτημα της ιστορικής αποτίμησης είναι κάτι το οποίο δεν μπορεί να γίνεται με όρους είτε ορίτζιναλ αριστερής αντιμετώπισης, είτε με το ανάποδο.
Και όχι μόνον γενικότερα και για την υπόθεση των ασυρμάτων και το χτίσιμο του μετεμφυλιακού κράτους.
ΤΟ οποίο επίσης δεν πρέπει να δαιμονοποιούμε, γιατί έτσι δεν το καταλαβαίνουμε.
Παραπάνω προσπάθησα να πω ότι υπάρχει και ένα άλλο ζήτημα που αφορά το βλέμμα στοπαρελθόν και τέτοια, αλλά μην τα ξαναλέω.
Άρα, (και συνελόντι ειπείν) καλά κάνεις και αντιδράς στην αγιοποίηση του Μπελογιάννη, αλλά αυτή η αντίδραση γιατί εμπεριέχει την άκριτη αποδοχή του
«Για τους υπόλοιπους Έλληνες, τους πολλούς, ήταν ένας από τους ηθικούς αυτουργούς των σφαγών στην Νοτιοδυτική Πελοπόννησο τον Σεπτέμβριο του 1944 και ένας κατάσκοπος, για τα σοβιετικά συμφέροντα, που ήρθε παράνομα στην Ελλάδα το 1950 για να συντονίσει την δράση των ασυρμάτων του ΚΚΕ»
Αρκέι η αιτιολόγηση ότι σου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι και ..φούντωσες;; 😉
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Βλέπω ότι ο Πετρουλάκης (από το λινκ που έβαλες ..αποπάνω μου) έθεσε μερικά ζητήματα πιο ..επιστημονικά..
ΥΓ Ορέ τι θα γίνει με την σπαμιέρα;;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Νομιζω οτι το αρθρο του Πετρουλακη εστιάζει σε λαθος ζητημα: στο εάν δηλαδη ο Μπελογιάννης
ηταν προδότης η οχι.
Η ερμηνεια που μπορει να δοθει στον χαρακτηρισμό «προδότης» ειναι το κατα πόσον υπήρξε συνεπής στην ιδεολογία του. Ποσο αγνός κομμουνιστής υπήρξε.
Ομως αυτο ειναι ζητούμενο σημερα μονον στο χώρο της Αριστεράς (βλ ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ).
Απο την υπόλοιπη κοινή γνωμη κρινεται σημερα για τα πεπραγμενα του, τις πραξεις στις οποίες προχώρησε, υπηρετώντας αυτη την ιδεολογία.
Το οτι ειχε απεναντι του ενα Κράτος και μια παράταξη της ποιότητας που περιγράφει ο αρθρογράφος δεν τον απαλλάσσει απο τις ηθικές ευθύνες των πράξεων του.
Αυτο νομιζω οτι συζητούμε σημερα.
Επομένως, το δίλημμα: προδότης η αγνός αγωνιστής ειναι μαλλον εκτος θεματος.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αν το θέμα είναι ο Μπελογιάννης ολα χωράνε
Επι της ουσίας εχεις δίκιο. Αγνος αγωνιστης και υπερασπιστής της οικογενειακής ευθύνης δε γίνεται.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αναγνώστη
Με τον πρόλογό μου, έγραψα αυτό που θεωρώ ουσιαστικο. Δεν ασχολήθηκα με τη δεκαετία του 50 αλλα του 40
Βλέπω οτι αμφισβητείς τη θεωρία της οικογενειακής ευθύνης και ότι ο Μπελογιάννης με το Βελουχιώτη με το δόγμα αυτό έκαναν βαθείες πληγές στην όμορφη Μεσσηνία. Ξεπετάς ενα τρομερό θέμα θεωρώντας οτι δεν ισχύει;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δεκαετία του ΄40. Ακριβως. Δηλαδή η γερμανικη κατοχή 40 – 45.
Αυτή η «εποχή» λειπει απο τα σχολια.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Τα στοιχεία έχουν παρουσιαστεί αναλυτικά στην καλύβα ψηλά στο βουνο και έχουν εμπλουτιστεί με πολλά σχόλια.
Δεν δίνω τους συνδέσμους, όποιος ενδιαφέρεται τα βρίσκει.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«Βλέπω οτι αμφισβητείς τη θεωρία της οικογενειακής ευθύνης και ότι ο Μπελογιάννης με το Βελουχιώτη με το δόγμα αυτό έκαναν βαθείες πληγές στην όμορφη Μεσσηνία. Ξεπετάς ενα τρομερό θέμα θεωρώντας οτι δεν ισχύει;
»
Την θεωρία της οικογενειακής ευθύνης δεν την αμφισβητώ απλά, την αντιλαμβάνομαι ως απόδειξη εγκληματικής, μιασάνθρωπης, ..αντιουμανιστικςή κλπ αντίληψης όσων την αποδέχονται.
Δεν ξεπετάω τίποτα, η άποψή μου για τα γεγονότα της Μεσσηνίας είναι σαφής. Εγκληματικές πράξεις με προκάλυψη (δικαιολογίες) ιδεολογικές και πολιτικές αναφορές.
Καταδικαστέα και ..τροφή για σκέψη. (πώς δεν θα ξαναγίνουν, ιστορικά διδάγματα και τέτοια. ¨οχι όμως εργαλεριακή χρήση, καθότι δεν βοηθάει. Ένα το κρατούμενο για την διαμαρτυρία μου)
Αλλά τα παραπάνω δεν με οδηγούν (όπως δεν καταλαβάινω γιατί οδηγούν εσένα) από το να μην αντιλαμβάνομαι ότι το σημαντικό είναι (για αυτό που συζητάμε) ότι ο Μπελογιάννης δεν εκτελέστηκε ως σφαγέας (ηθικός αυτουργός κλπ) για Μελιγαλάδες και λοιπά, αλλά ως κατάσκοπος.
Και όποιος δεν καταλαβαίνει την διαφορά και περνάει έτσι απλά την ρήση του αρθρογράφου που επικαλέστηκες (παρέθεσα το ..χωρίο από το άρθρο που ανέβσες σαν ένδειξη αναγνώρισης στα θύματα της Μεσσηνίας) κατά τη γνώμη μου οδηγείται και οδηγεί σε λάθος συμπεράματα.
να το πω αλλιώς άμα θες να τιμήσεις την μνήμη όσων σφαγιάστηκαν κάντο (μαζί σου), αλλά η υιοθέτηση (άκριτη και εν είδει απόφανσης ότι είναι δεδομένο) των τακτικών του κράτους μετά την λήξη του εμφυλίου, κατά τη γνώμη μου δεν συνηγορεί σε κάτι ΄τετοιο.
ΥΓ Δεν ασχολήθηκες με την δεκαετία του 50, αλλά στο παρόν ποστ γράφει ότι για τους άλλους (πλην αροστερών εννοεί) Έλληνες που είναι και οι περισσότεροι (!!) ο Μπελογιάνης ήταν κατάσκοπος που τον έστειλε ο Στάλιν εδώ.
Αν εννοείς ότι δεν ήθελες να ασχοληθείς συμφωνώ, αλλά ασχολήθηκες (το ποστ).
Και όπως είδες μετά τα ..συγχαρίκια (για την επιλογή του άρθρου) ακολούθησε και η άποψη ότι «κακώς εκτελέστηκε ο Μπελογιάνης και οι άλλοι, έπρεπε να δοθεί χάρη, αλλά κατάσκοποι ήταν και καλώς καταδικάστηκαν, ως κατάσκοποι»
Επειδή μάλλον καταλαβαίνουμε τι σημαίνει κατάσκοπος (τι βάρος έχει), αντιλαμβανόμαστε και τι σημαίνει η τακτική να πάει η μπάλα στην εξέδρα με την μετάθεση της συζήτησης στο αν έπρεπε να εκτελεστεί η ποινή ή όχι.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αναγνώστη, σε αυτό το σαλουν, ανεβάζω κάποια άρθρα χωρίς να δηλώνω σώνει και καλά αν συμφωνώ ή διαφωνώ, και όταν θέλω να δώσω έμφαση σε κάτι το κάνω στον πρόλογο με τα κόκκινα γράμματα. Είναι πάγια τακτική που δεν θα την αλλάξω γιατί με διευκολύνει.
Τώρα αν εσένα σου έκανε εντύπωση που κάποιος σχολιαστής είπε μπράβο για τον πρόλογο, πες αγαπητέ μου σχολιαστή το μπράβο δεν θα έπρεπε να το πάρεις γιατί λες μαλακίες στα σημεία 1,2,3,4,5 … Αυτό θα ήταν σεβαστό και θα μου έδινε την ευκαιρία να επανορθώσω αν είχα πέσει σε ατόπημα. Μπορείς να το κάνεις και τώρα σε ότι αφορά το εισαγωγικό κειμενάκι. Εκτός αν διαφώνησες με την …αυτοκριτική και δεν έχεις κάτι άλλο να προσάψεις. Απο κει και …πέρα, ο διάλογος είναι ελεύθερος και ο καθένας γράφει ότι θέλει.
Και κάπου έγραψα «Δεν αναφέρθηκα καθόλου στην εκτέλεση του Μπελογιάννη που ήταν φρικαλέα ενέργεια του αστικου κράτους που υπέκυψε στις πιέσεις των Αμερικάνων». Δεν το τοποθετήθηκα στο κατασκοπευτικό.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ούτε θέλω, ούτε δικαιούμα να ζητάω να διορθώνεις.
Αλλα και να δικαιούμουν πάλι δεν θάθελα (καθότι θα ήμουν ..ζαβός)
Επειδή ο διάλογος είναι ελεύθερος (κάτι το οποίο όντως προστατεύεται εδώ χάμου) θεώρησα σημαντικό να επισημάνω αυτά που επεσήμανα:
1. Το τσουβάλιασμα είναι λάθος (δηλαδή αν κάποιος είναι φονιάς ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο δεν σημαίνει ότι είναι κατάσκοπος).
2. ¨οταν το τσουβάλιασμα γίνεται με τη μέθοδο των συριζαίων (δηλαδή εργαλειακή χρήση συμβολισμών) ακόμη και αν το κάνουν αντίπαλοί τους, το ίδιο αποτέλεσμα έχει. Η άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος δηλαδή. Υποτίθεται ότι το θεωρούμε κίβδηλο όμως (το νόμισμα).
ΥΓ Δεν θα ζητούσα ποτέ να αντιδράσεις στα συγχαρίκια, αν είναι δυνατόν, απλώς επεσήμανα πώς λειτουργεί η τακτική του τσουβαλιάσματος για να υποσημειώσω το προβληματικό του άρθρου.
ΥΓ2. Τελικά ήταν κατάσκοποι;;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«…ακολούθησε και η άποψη ότι «κακώς εκτελέστηκε ο Μπελογιάνης και οι άλλοι, έπρεπε να δοθεί χάρη, αλλά κατάσκοποι ήταν και καλώς καταδικάστηκαν, ως κατάσκοποι»»
Αναγνώστη, επειδή εγω πρώτος έθιξα το ζήτημα της εκτέλεσης του Μπελογιάννη, να ξεκαθαρίσω εδω ότι το έθιξα ακριβώς γιατί αυτό καθεαυτό το γεγονός της εκτέλεσης έπαιξε στα κατοπινά χρόνια καθοριστικό ρόλο στην αγιοποίηση του Μπελογιάννη από τον κόσμο της Αριστεράς. Μία αγιοποίηση η οποία είχε και το πρόσθετο αποτέλεσμα την σχεδόν πλήρη αποσιώπηση της δράσης του κατά την περίοδο της Κατοχής και του Εμφυλίου.
Στο αν ήταν κατασκοπος ή όχι δεν υπεισήλθα καθόλου γιατί η αίσθηση που έχω είναι ότι η δίκη του μακράν απείχε από το να αποδείξει πέραν πάσης εύλογης αμφιβολίας την κατηγορία. Επιπλέον, υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι επρόκειτο περί στημένης δίκης (ή, τουλάχιστον, περί καραμπινάτης κακοδικίας), όπου η τελική δικαστική απόφαση ήταν προαποφασισμένη, ακριβώς ώστε να δικαιολογεί κατόπιν την εκτέλεση (η οποία από ότι φαίνεται επίσης ήταν προαποφασισμένη).
Πάντως, ακόμα και αν ήταν όντως κατάσκοπος, πάλι ήταν πολύ χοντρό σφάλμα η εκτέλεσή του.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ωραια, αφου …καταλήξαμε, ρωτάω και εγω, υπάρχει κάποιος τρόπος για αν μην κρατάει τα σχόλια του Αναγνώστη; 🙂
Τώρα στο θέμα της …κατασκοπίας, υποθέτω ότι εκτελούσε συγκεκριμένη αποστολή του κόμματός του. Αλλα 4-5 χρόνια μετά τη λήξη του εμφυλίου και με «τα όπλα παρά πόδα» δεν είναι και δύσκολο να κατηγορήσεις ένα στέλεχος του ΚΚΕ για κατασκοπία. Θα ήταν κουτό να τον εκτελέσουν χωρίς να τον κατηγορήσουν για κάτι. Υπάρχει καταγεγραμμένη η ιστορία με τους ασυρμάτους. Αν δεν κάνω λάθος ένα στέλεχος αυτοκτόνησε. Αγρια εποχή. Την ίδια εποχή οι Αμερικάνοι θεωρούσαν το μισό πλανήτη κατάσκοπο.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Τα στελεχη του ΚΚΕ που δρούσαν παράνομα στην μετεμφυλιακή Ελλάδα πρακτορευαν -ομολογημένα- τα συμφέροντα μιας ξένης δύναμης (ΕΣΣΔ).
Δεν ξέρω αν στη συγκεκριμένη περιπτωση υπήρξε αποδεδειγμένη πραξη κατασκοπίας -και ασφαλώς η δικές αυτες δεν ήσαν καθολου αμερόληπτες (κακοδικία)- δεν καταλαβαίνω ομως την τόση αγανάκτηση για τον χαρακτηρισμό.
Ανεξαρτήτως δίκης, πως θα χαρακτήριζε κανεις αυτο που έκαναν;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@ Αναγνώστης
Με όλα τα νομικά συστήματα του κόσμου κατάσκοπος ήταν τουλάχιστον ο επικεφαλής των ασυρμάτων Βαβούδης που ήταν Σοβιετικός υπήκοος και αυτοκτόνησε για να μη συλληφθεί.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82_%CE%92%CE%B1%CE%B2%CE%BF%CF%8D%CE%B4%CE%B7%CF%82
Τον Ιούλιο του 1944 ήρθε στην Έλευθερη Ελλάδα ως μέλος της Σοβιετικής αποστολής στον ΕΛΑΣ.
Έχουμε λοιπόν κάποιον που ήλθε ως μέλος της σοβιετικής στρατιωτικής αποστολής στην Ελλάδα όταν η Ελλάδα και η ΕΣΣΔ ήσαν σύμμαχοι (1944) να επανέρχεται παρανόμως με ασυρμάτους τη στιγμή που οι δύο χώρες ήταν αντιμέτωπες σε αντίθετα στρατόπεδα στην Κορέα,σχεδόν σε ακήρυκτο πόλεμο.Όπως και να το δείς ήταν κατάσκοπος.Επομένως και όποιος σχετίζεται μαζί του είναι συνεργός.Για το λόγο αυτό βγήκε και ο Πλουμπίδης και είπε εγώ είμαι υπεύθυνος για τους ασυρμάτους και αφήστε τον Μπελογιάννη διότι οι ασύρματοι υπό την λειτουργία Βαβούδη ήσαν στοιχείο κατασκοπίας.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«Τα στελεχη του ΚΚΕ που δρούσαν παράνομα στην μετεμφυλιακή Ελλάδα πρακτορευαν -ομολογημένα- τα συμφέροντα μιας ξένης δύναμης (ΕΣΣΔ).»
Ω Αγία Απλότης!
«Ανεξαρτήτως δίκης, πως θα χαρακτήριζε κανεις αυτο που έκαναν;»
Εντάξει πέθανε ο Μανωλεδάκης, αλλά όσο νάναι έχουν ακόμη μείνει σοβαροί άνθρωποι με επάρκεια που περί αυτών των ζητημάτων (δηλαδή ποιος μπορεί να αποφαίνεται για ατομικά ζητήματα παράβασης του νόμου, ειδικά για >κατασκοπία υπέρ ξένης δύναμης με ποιες προϋποθέσεις και σε ποιες διαδικασίες.
Και σε ποια καθεστώτα βεβαίως βεβαίως.) Εκτός αν το πρόβλημα είναι ότι δεν κατανοούμε ότι η κατηγορία για κατασκοπία δεν είναι πολιτική, οπότε ..εντάξει. Βέβαια υπάρχει και η εκδοχή (σταλινικής προέλευσης) ότι κάποιος είναι ..αντικειμενικά κατάσκοπος.
ΕΙλικρινά βρε Αλίκη σε σέβομαι και σε εκτιμώ (από όσα διαβάζω) αλλά αυτές οι απλουστεύσεις και το τι συνεπάγονται με ξεπερνάνε.
Κάποια είναι αυτονόητα για όσους δεν είναι σταλίνες ή επίγονοί τους και δέχονται τα περί κράτους δικαίου, διάκρισης των …λειτουργιών, ατομικά δικαιώματα κλπ κλπ.
Δύστροπε οκ, συμφωνώ μαζί σου.
Το ζήτημα του Πλουμπίδη και του Βαβύλη, που βάζει ο Δεξιός, όπως και του άλλου που δεν συγκρατώ το όνομά του (του οικονομολόγου, ο οποίος εκτελέστηκε αφού τον είχαν σύρει να καταδικάσει το ΚΚΕ και κάποιες άλλες λεπτομέρειες που θα ονομάζαμε φριχτές) είναι όντως ενδιαφέρον.
Αφού μιλάμε όμως πολιτικά (δενμπάινω στην ουσία την ..δικονομική), πρέπει να δούμε ότι οι κατηγορούμενοι της δίκης αυτής είχαν ήδη καταδικαστεί με βαρύτατες κατηγορίες σε προηγούμενη δίκη και μάλιστα εις θάνατον, η οποία καταδίκη μετατράπηκε σε ισόβια.
Άρα ο κολασμός για τις πράξεις κάποιων στην κατοχή είχε γίνει και το σύστημα των νικητών το διαχειρίστηκε με τον συγκεκριμένο, σσκληρό μεν αλλά όχι ακραίο τρόπο. (δηλαδή δεν εκτέλεσε τις ποινές)
Η κατηγορία όμως για κατασκοπία έγινε ακριβώς για να εκτελεστούν οι ποινές και να δοθούν συγκεκριμένα μηνύματα.
Πέρα από τα πολλά έχει να κάνει με μια στροφή του μετεμφυλικαού κράτους προς λύσεις μηδενικής ανοχής σε όσους ήταν ηττημένοι και στους συνοδοιπόρους τους.
Το τελευταίο έχει μεγάλη σημασία.
Δεν είναι τυχαιο ότι ένα μεγάλο μέρος του αστικού κόσμου (μιλάμε για δεξιούς) δεν ήταν υπέρ όλου αυτού και δεν είναι τυχαίο διότι ακριβώς αυτή η απόφαση με τους ασυρμάτους τους προβόκαρε για να ..φύγουν από τη μέση, σχετικά με την διακυβέρνηση τη δεκαετία του 50.
Πάμε παρακάτω, για να συζητάμε σήμερα για ..κοινοβουλευτικό τόξο στην έναρξη της Μεταπολίτευσης ή μάλλον κατά την ξηξιαρχική πράξη γέννησής της ο Κ καραμνλής ( ο ..καλός που λέει και ο Σχολιαστής) έκανε μαζί με κάποιους άλλους κάποιες συνομολογήσεις οι οποίες αποτέλεσαν την βάση για την εγκαθίδρυση κοινοβουλευτικής δημοκρατίας τα επόμενα χρόνια και δη δυτικού τύπου με βάση τις απαιτήσεις της εποχής. (μην αρχίσει ο Δεξιός ότι και πριν την Χούντα είχαμε κοινοβουκλευτισμό, είχαμε αλλά όχι τέτοιον όπως οι άλλοι καθότι δεν έιμαστεν Ευρώπη αλλά …νήαρ ηστ).
Βασική ..συνομολόγηση ήταν ότι από ..τούδε και στο εξής οι οπαδοί και τα στελέχια των ηττημένων του εμφυλίου δεν θα θεωρούνται προδότες ή εθνικά μειοδότες και το ίδιο θα ισχύει και για την άλλη πλευρά, δηλαδή ότι η συμμετοχή στην δεξιά παράταξη δεν αποτελεί τεκμήριο για εθνική μειοδοσία.
ΔΙάφοροι τη σήμερον ημέρα έχουν αρχίσει και το αμφισβητούν αυτό, είτε η ΧΑ, είτε ακροαριστερές σέχτες, αλλά δυστυχώς και ένα κομμάτι των ..ενταγμένων σε κόμματα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ (που κάνουν και σπέκουλα πάνω στο ζήτημα ή κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν) ή ακόμη και στην ΝΔ.
Πρώτη φορά όμως βλέπω νεοέλληνες φιλελεύθερους του 2017 ου μην και κεντρώους να θέλουν να πάμε πίσω από το 74 (σχετικά με το ζήτημα ..αλλά και γενικότερα).
Μωρέ καλά τόλεγε ο άλλος «το τέλος του κατήφορου του αναθεωρητισμού είναι ο πάτος»
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αναγνώστη, το ποιος πηγαινει πίσω, οχι στο 1974, αλλα στα χρονια του Εμφυλίου, συνάγεται απο την πρόσφατη επικαιρότητα.
Τα υπολοιπα που γράφεις, περι Μανωλεδάκη κλπ ειναι άσχετα με το πνευμα του σχολίου μου και ως εκ τούτου δεν θα τα σχολιάσω. Σου αφήνω τη δόξα του μοναδικού θεματοφύλακα της εννόμου τάξεως.
Κατα τα αλλα, και μονο το γεγονος οτι εξακολουθείς να μιλάς για «σταλινες» και «αναθεωρητισμούς» δείχνει ενα αριστερο κόλλημα άλλων εποχών, γραφικό μεν, πλην εντελως αδιάφορο σε ο,τι με αφορά.
Εκπέμπουμε σε διαφορετικο μήκος κύματος, οποτε οι προσπάθειες σου να γίνεις προσβλητικός πέφτουν στο κενό.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δια τους αποφοιτους ΑΕΙ : Ενας (;) ειναι ο εχθρος, ο διανουμενισμος και μάλιστα περί του παρελθόντος! 🙂
Γενικότερα, η έλλειψις προσωπικού παραγωγικού σχεδίου, καθότι οι συνελληνες εσωτερικοί μετανάστες σπούδασαν για να μην σκάβουν 🙂 .
Ελλειψει καποιου αμεσου σχεδιου και -κυριως- της απαραίτητης δανειοδοτησεως, προτεινω -καταρχην- την οικιακη οικονομια (DIY). Ελιες Καλαμων (απο την Ν.Σμυρνη) , γλυκα του κουταλιου και τα αντιστοιχα λικερ (περγαμοντο, λεμονι) εχουν ευφράνει φιλους και γνωστους, δωρεάν σε πρωτη ημιβιοτεχνικη κλιμακα/φαση με αριστα σχολια.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«οι συνελληνες εσωτερικοί μετανάστες σπούδασαν για να μην σκάβουν 🙂 . »
Βεβαίως υπάρχουν και οι εξαιρέσεις
«11.3.2017 / ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ WEB
Μπαλαούρας: Δούλευα ως σπερματεγχύτης αγελάδων
http://www.topontiki.gr/article/211600/mpalaoyras-doyleya-os-spermateghytis-ageladon
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
διανουμενισμος = διανοουμενισμος
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Τα ορφανά του Τσαουσέσκου είναι στην εξουσία
Ήδη με αυτά που εχουν κάνει εχουν παραβιάσει τη …συμφωνία του 74 😎
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@ Aναγνώστης
Δεν θεωρώ ότι η κατηγορία περί κατασκοπίας και η εκτέλεση σχετίζονται τόσο με το μετεμφυλιακό κράτος όσο με τον συντονισμό του κράτους με το γενικότερο αμερικανικό κλίμα της εποχής του πολέμου της Κορέας και του μακαρθισμού.
Οι μόνοι εκτελεσθέντες Αμερικανοί για κατασκοπία εν καιρώ ειρήνης ήσαν το ζεύγος Ρόζενμπεργκ εκείνη την εποχή.Μάλλον πέρασε η αντίληψη ότι όταν εμείς εκτελούμε τους δικούς μας κατασκόπους δεν μπορείτε να αφήνετε τους δικούς σας.Θα μπορούσαν να τους δικάσουν με το νόμο 509 αλλά αυτός δεν ήταν τόσο κατανοητός έξω,ίσως όχι και συμβατός με τα διεθνή πρότυπα.
Οι Αμερικανοί καταλαβαίνουν την έννοια «κατάσκοπος» πιο καλά από την έννοια «προσηλυτισμός ιδεών κατά της κρατούσης κοινωνικής τάξεως» και διάφορα τέτοια εγχώρια.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«Δεν θεωρώ ότι η κατηγορία περί κατασκοπίας και η εκτέλεση σχετίζονται τόσο με το μετεμφυλιακό κράτος όσο με τον συντονισμό του κράτους με το γενικότερο αμερικανικό κλίμα της εποχής του πολέμου της Κορέας και του μακαρθισμού.»
Μόνο που, ακόμα και αν δεχτεί κανείς αυτό που λες παραπάνω, δεν ήταν κάτι το τόσο αυτόματο αυτός ο συντονισμός – κάποιοι εδω έπρεπε να συναινέσουν προκειμένου να λάβει αυτός χώρα. Επιπλέον, πιστεύεις στα σοβαρά ότι θα μας έκαναν κάτι οι αμερικάνοι αμα δεν εκτελούσαν τον Μπελογιάννη οι δικοί μας? Προφανώς και όχι, και αυτό επειδή σε σχέση με οσα συνέβαιναν τότε – και εφόσον σε αλλα θέματα ζωτικής σημασίας για αυτούς είμασταν στο ίδιο μηκος – το όλο θέμα, αν θα εκτελούνταν δηλαδή ο Μπελογιάννης, ήταν τελείως ήσσονος σημασίας για τα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ.
Απλά κάποιοι χρησιμοποιούν τους αμερικάνους για να κρύψουν πίσω από τους τελευταίους τις δικές τους ευθύνες για ένα βαρύ πολιτικό ατόπημα όπως ήταν η εκτέλεση ενός πολιτικού αντιπάλου, κοντά 3 χρόνια μετά την λήξη του Εμφυλίου («εμείς είμασταν καλά παιδιά, οι κακοί αμερικάνοι μας έβαλαν να το κάνουμε»).
«Οι Αμερικανοί καταλαβαίνουν την έννοια «κατάσκοπος» πιο καλά από την έννοια «προσηλυτισμός ιδεών κατά της κρατούσης κοινωνικής τάξεως» και διάφορα τέτοια εγχώρια.»
Μία χαρά καταλάβαιναν και οι αμερικάνοι την έννοια «προσηλυτισμός ιδεών κατά της κρατούσης κοινωνικής τάξεως». Και μόνο για «εγχώρια» ιδέα δεν επρόκειτο, ο μακαρθισμός άλλωστε αυτό ακριβώς ήταν, απόπειρα καταστολής ιδεών που κάποιοι θεωρούσαν ότι στρέφονταν ενάντια στην κρατούσα κοινωνικοπολιτική τάξη πραγμάτων. Ασε δε που ακόμα και η δική μας σχετική νομοθεσία (αυτή που θεσπίστηκε στα τελη της δεκαετίας του ’40, όταν μαίνονταν ακόμα ο Εμφύλιος) ήταν σε μεγάλο βαθμό επηρεασμένη από την αντίστοιχη νομοθεσία περί «νομιμοφροσύνης» που τότε είχε κάνει την εμφάνισή της και στις ΗΠΑ. Πολλά δε από τα δικά μας μέτρα ήταν σε μεγάλο βαθμό καρμπόν οι αντίστοιχες διατάξεις της αμερικάνικης νομοθεσίας. Και δεν το συζητάμε βέβαια, τα αντίστοιχα κατασταλτικά μέτρα που εφάρμοσε το μετεμφυλιακό καθεστώς ήταν ακόμα χειρότερα από αυτά των αμερικάνων.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ο ιστορικός του μέλλοντος, απο όλα αυτά θα κρατήσει ότι έγινε προσπάθεια να μεταβούμε σε ένα σταλινικό ολοκληρωτικό καθεστώς χωρίς κόμματα και ελεύθερες εκλογές. Και θα έχει δίκιο, ολα τα άλλα μπορεί να είναι σημαντικά αλλά δεν συγκρίνονται με αυτό.
Και αφορά και εμάς που γεννηθήκαμε κάμποσα χρόνια μετά, θα αναγκαζόμασταν να ζήσουμε σε ένα τέτοιο καθεστώς. Γιατί, τι …χρωστάγαμε; 🙂
Γι’ αυτό όταν βλέπεις να προσπαθούν να επιδοκιμάσουν αυτή τη συμπεριφορά επικαλούμενοι τη …δημοκρατία, ετοίμασε λίγο φούμο. 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σχο, 15:44 +++++
ΥΓ: Να επισημάνω οτι παρα τις ακρότητες και τα λαθη που έγιναν απο την πλευρά των αστικών δυνάμεων, μετα την εμπειρία της δικτατορίας και λογω της προσωπικότητας του Κ. Καραμανλή, αυτες επέδειξαν ωριμότητα και διάθεση συμφιλίωσης (για να μην πω οτι συχνά οι νικητές του Εμφυλίου βρέθηκαν και απολογούμενοι στους ολοκληρωτιςτες).
Αυτη που κράτησε ασβέστη τη δάδα του μίσους, με αποτελεσμα να μιλάει ακομη και σημερα για νέες Βάρκιζας κλπ, οπως επισης και να εκθειάζει τον Μπελογιάννη ως υπόδειγμα δημοκρατικού ανδρός, ηταν και ειναι η λεγόμενη Αριστερα.
Να τα λέμε κι αυτα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Και καλά, το μετεμφυλιακό αστικό κράτος δεν ήταν και υπόδειγμα δημοκρατικού κράτους. Ετσι έκανε και την εκτέλεση του Μπελογιάννη και των συντρόφων του ως κατασκόπων κλπ.
Την αντίστοιχη περίοδο, στις …λαικές δημοκρατίες, πολλά μέλη του ΚΚΕ με δράση στην αντίσταση και μετά στον εμφύλιο, φυλακίστηκαν με την κατηγορία ότι ήταν πράκτορες του εχθρού, δηλαδή κατάσκοποι. Πολλοί εξοντώθηκαν
Ενα παράδειγμα:
Η κόλαση που ακολούθησε στις ρουμανικές φυλακές, οι ανακρίσεις στις οποίες υπεβλήθη από στελέχη του ΚΚΕ στα μπουντρούμια της Σεκουριτάτε και ο εγκλεισμός του στο κάτεργο του Μαρ τζινένι, ένα συγκρότημα πολιτικών επανορθωτικών φυλακών στην πόλη Πιτέστι, δίχως ποτέ να δικαστεί, τον οδήγησαν στην απόλυτη ψυχολογική και σωματική κατάρρευση και, σε συνδυασμό με τη βαριά φυματίωση από την οποία είχε προσβληθεί, στον θάνατό του, μόνος και αβοήθητος, κατά κάποιους, τον Οκτώβριο του 1954, μια και δεν έχει εξακριβωθεί ακόμη η ακριβής ημερομηνία του θανάτου του! Δεν έγιναν ποτέ γνωστές οι ακριβείς συνθήκες τόσο της κράτησής του (ανακρίσεις, βασανισμοί κτλ.) όσο και οι λεπτομέρειες γύρω από το τραγικό τέλος του. Οι οικείοι του δεν έμαθαν καν πού ετάφη.
http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=397213
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλά τα λέτε. Το γιατί ο Σοσιαλδημοκράτης Βενιζέλος θέλει Κυβέρνηση συνασπισμού με αυτούς που ονομάζετε επίγονους του Σταλινισμού και εξακολουθείτε να τον θεωρείτε πολιτικό κεφάλαιο, ιδιοφυία και σοβαρό πολιτικό, μπορείτε να μου το εξηγήσετε;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Οχι, να προσπαθήσεις να καταλάβεις μόνος σου τι λέει ο Βενιζέλος.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σσσσσσς ρε ιδιοφυία Βενιζέλε, θέλει και στοχαζμό να σε καταλάβουμε. Ποιός είσαι ρε μεγάλε, ο Λαντάου;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σε αυτό το ποστ συζητάμε ένα σοβαρό ζήτημα. Αν δεν μπορείς να συνεισφέρεις θετικά, προσπάθησε να μη γίνεσαι αρνητικός.
Ποιος νομίζεις έχει διάθεση να κάτσει να σου εξηγήσει τι λέει ο Βενιζέλος; Μόνος σου δώσε τη δική σου ερμηνεία ελεύθερα, αλλά μη μπαίνεις σε ποστ που έχουν ένα συγκεκριμένο περιεχόμενο να μας γράψεις περί στοχαζμου. ΟΚ;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αυτοί που από τη μια φτύνουν τον Σύριζα από σταλινικό μέχρι ανίκανο κι από την άλλη θεωρούν θεμιτή την συγκυβέρνηση μαζί του –εφόσον όμως ηττηθεί, οποία γελοιότης– και δεν κατανοούν πόσο αναξιόπιστοι γίνονται, θα έπρεπε να έχουν διάθεση να εξηγήσουν αυτήν την κραυγαλέα αντίκρουση. Διοτι εύκολες οι κουβέντες για το 1952 αλλά ζούμε στο 2017.
Οχι, δεν περίμενα εξήγηση ούτως ή άλλως, μην ασχολείσαι.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Κάποιοι νομίζουν ότι αυτούς που κατηγορούμε για την ιδεολογία τους, τους θεωρούμε ταυτόχρονα και εγκληματίες. Καμια σχέση. Οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας είναι, φίλοι και γείτονες, θα συνεχίσουμε να συνυπάρχουμε. Μας αρκεί το κόμμα που η ηγεσία του χάνει λάδια να μην έχει κυρίαρχο ρόλο. Κάπως έτσι ακούμε και την πρόταση, αν χάσεις έλα να εφαρμόσεις τα μέτρα ανάταξης της οικονομίας αν έχεις τ’ αρχίδια. Ξέρουμε ότι δεν θα έρθεις αλλά θα σου προτείνουμε. Μπορεί να είναι πρόταση σωστή ή λάθος, αλλά δεν έχει σχέση με τη γελοία κριτική που της κανουν ορισμένοι.
Και βέβαια δε φτύνουμε, κάνουμε πολιτική κριτική. Σκληρή αλλά κριτική.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«το κόμμα που η ηγεσία του χάνει λάδια »
Πάντως όταν ένας κινητήρας χάνει » λάδια προσθέτουμε Bardahl , WYNNS, ή κατι παρομοιο ώστε να εξασφαλίζεται η σωστή λίπανση !
ΥΓ Η Polar Plus Formula, ανακαλύφθηκε από τον Ole Bardahl το 1939 και τέθηκε αμέσως υπό στρατιωτικό απόρρητο από την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
Ο Ole Bardahl ίδρυσε την εταιρεία Bardahl Manufacturing Corporation και επινόησε την σύνθεση Polar Plus η οποία αποτελείται από ηλεκτρικά φορτισμένα μόρια ικανά να δρούν χημικά ανάμεσα στα μέταλλα του κινητήρα ως μικρο-μαγνήτες. Αυτά τα μόρια μπορούν να μειώσουν την τριβή μεταξύ των δύο μεταλλικών επιφανειών σε τέτοιο βαθμό ώστε να εξασφαλίζεται η σωστή λίπανση, ακόμη και εν απουσία του λιπαντικού!
Η χρήση αυτού του λιπαντικού στο στρατό, συνίστατο στον εξοπλισμό των μαχητικών ώστε να επιτρέπει στον οδηγό να επιστρέψει σε μια βάση έκτακτης ανάγκης σε περίπτωση που η δεξαμενή είχε πληγεί από ένα καταιγισμό από σφαίρες. Το χτύπημα της δεξαμενής από μια τέτοια περίπτωση στην πραγματικότητα έχει ως αποτέλεσμα την εκκένωση της, το οποίο οδηγεί σε βλάβη του κινητήρα και την επακόλουθη απώλεια του ελέγχου του αεροσκάφους.
Η εξαιρετική αποτελεσματικότητα της Bardahl Polar Plus (η οποία κρατά υπό έλεγχο την τριβή στον κινητήρα, ακόμη και εν απουσία του λιπαντικού) επέτρεπε στον χειριστή να διατηρεί την κυριότητα του αεροσκάφους ώστε να εκτελεί την προσγείωση έκτακτης ανάγκης.
Η σύνθεση ‘’Bardahl Polar Plus’’ εξακολουθεί να είναι η βάση όλων των λιπαντικών Bardahl τα οποία κατά τη διάρκεια των ετών έχουν τελειοποιηθεί και εξελιχθεί, ώστε να μπορούν να διατηρούν εξαιρετικές τις επιδόσεις τους.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Θα ήθελα να θέσω το ζήτημα της εκτέλεσης Μπελογιάννη από μια κάπως διαφορετική γωνία, που ελλείψει στοιχείων (τα οποία να γνωρίζω) αναπόφευκτα έχει και κάποια στοιχεία θεωρίας συνωμοσίας.
1. Ποια ήταν η σκοπιμότητα της εγκατάστασης ασυρμάτων για παροχή πληροφοριών στην ΕΣΣΔ, ειδικά την περίοδο εκείνη που ήταν εύκολο να εντοπιστούν με τα ραδιογωνιόμετρα τα οποία διέθεταν οι αρχές και να εξουδετερωθούν χωρίς πολλά πολλά; Το ρίσκο άξιζε μόνο αν οι πληροφορίες που θα διαβιβάζονταν θα είχαν ζωτική σημασία για τους Σοβιετικούς, πράγμα για το οποίο πολύ αμφιβάλλω. Γιατί το ΚΚΕ έθεσε σε θανάσιμο κίνδυνο επώνυμα και ικανά στελέχη του για αμελητέο αποτέλεσμα;
2. Η ηγεσία του ΚΚΕ είχε αποκηρύξει την εποχή εκείνη τον Πλουμπίδη, του στέρησε κάθε δυνατότητα προστασίας από τον παράνομο μηχανισμό του κόμματος, τον κατήγγειλε όταν επιζήτησε να αναλάβει την ευθύνη των ασυρμάτων και σκύλευσε ακόμα και την εκτέλεσή του.
Συμπέρασμα (συνωμοσιολογικό όπως είπα). Πίσω και από τις δύο περιπτώσεις βρισκόταν ο Ζαχαριάδης, που ήταν σε δύσκολη κατάσταση λόγω της αποτυχίας της πολιτικής του και της ήττας του ΚΚΕ στον εμφύλιο και ήθελε να ξεφορτωθεί τους ενδεχόμενους εσωκομματικούς του αντιπάλους, ιδιαίτερα αυτούς που θεωρούσε ανώτερους πνευματικά και πολιτικά από τον ίδιο. Τι λένε οι επαΐοντες;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δεν ξέρω.Πιστεύεις ότι μπορούσε ο Ζαχαριάδης,πολιτικός πρόσφυγας πλέον, σε πλήρη εξάρτηση και υλική και όχι μόνο ιδεολογική όπως όταν ήταν στην Ελλάδα να πάρει πρωτοβουλίες παρόμοιες χωρίς να τον γνωρίζουν οι Σοβιετικοί;
Ο επικεφαλής των ασυρμάτων Βαβούδης όπως προανέφερα ήταν Σοβιετικός .Αποκλείεται αυτός είδικά να ερχόταν χωρίς εντολή από την ΕΣΣΔ και όχι απλώς τον Ζαχαριάδη.
Η έξήγηση που έδωσα εγώ είναι ότι τότε δεν είχε καθόλου αποκλεισθεί ο Γ΄ παγκόσμιος πόλεμος.
Η κατάσταση ήταν trial and error.Ο Κιμ ιλ Σουνγκ δεν επιτέθηκε στην Κορέα χωρίς την έγκριση του Στάλιν.
Το κύριο άρθρο του «Βήματος» την Πρωτοχρονιά του 1951 ήταν «Ήρεμοι και αποφασισμένοι» όπου έγραφε ότι «εντύπωσιν προκαλεί εις όλους τους ξένους η ηρεμία και η αποφασιστικότης του ελληνικού λαού εν όψει της επερχομένης θυέλλης».
Εμείς εκ των υστέρων ξέρουμε ότι ο Γ΄παγκόσμιος πόλεμος δεν έγινε και έχουμε την εικόνα μιας αδιατάρακτης ανασυγκρότησης από το 1950 και μετά αλλά τότε δεν το ήξεραν.
Το πιθανότερο είναι ότι ήλθαν για να φτιάξουν παράνομα αντιστασιακά δίκτυα σε περίπτωση πολέμου.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@Νίκος Π
Η θεωρια σου προσεγγίζει την ( σε μενα γνωστή) πραγματικοτητα.
«…Το 1956, ως αποτέλεσμα και της αποσταλινοποίησης στην ΕΣΣΔ και μετά από παρέμβαση του ΚΚΣΕ και άλλων κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων της ανατολικής Ευρώπης στην 6η Πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ και της ΚΕΕ του ΚΚΕ, ο Ζαχαριάδης καθαιρέθηκε από την ηγεσία του ΚΚΕ ως «σεχταριστής»….» βικιπαιδεια
ΥΓ Οι ταριχευτές του σοσιαλισμού
Συντάκτης: Περικλής Κοροβέσης
[…]
Ο σταλινισμός κατά την άποψή μου ήταν μια γήινη θρησκεία και είχε την ίδια συμπεριφορά με τις άλλες μεταφυσικές ομολογίες. Και χρειαζόταν έναν αθάνατο προφήτη (η ταρίχευση είναι η λατρεία της εξουσίας) με την προϋπόθεση πως θα υπήρχε και διάδοχος προφήτης. Ο Στάλιν. Γι’ αυτό έγινε και ο ίδιος μούμια δίπλα στον Λένιν και μοιράζονταν το ίδιο προσκύνημα.
http://www.efsyn.gr/arthro/oi-tariheytes-toy-sosialismoy
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@δεξιός
Ένας επικείμενος πόλεμος ήταν σίγουρα γενικευμένος φόβος. Όμως παρ΄όλο που δεν είναι ιδιαίτερα πιθανό ο Κιμ Ιλ Σουγκ να αποφάσισε αυτόνομα την εισβολή στη Νότια Κορέα, πίσω του πιθανότατα κρύβονταν οι Κινέζοι και όχι ο Στάλιν. Αυτό ενισχύεται και από την απόφαση του Μάο για συμμετοχή στον πόλεμο, όταν τα πράγματα άρχισαν να πηγαίνουν άσχημα για τους Βορειοκορεάτες. Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι οι Σοβιετικοί είχαν δηλώσει αποχή από τη συζήτηση και απόφαση του ΟΗΕ για διεθνές εκστρατευτικό σώμα εναντίον της Βόρειας Κορέας, ούτε άσκησαν βέτο. Όλα αυτά δείχνουν ότι στη συγκεκριμένη ιστορική φάση τους ενδιέφερε περισσότερο η διεθνής ισορροπία και δεν θα διακινδύνευαν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο οποίος θα ήταν μάλιστα πιθανότατα πυρηνικός. Η ιστορία με τους ασυρμάτους ήταν επιεικώς γελοία και έδωσε στο αστικό κράτος την ευκαιρία να ξεκάνει μερικούς από τους πιο προικισμένους αντιπάλους του.
Για μένα επομένως, όπως ήδη ανέφερα, η υπόθεση Μπελογιάννη είχε μεγάλες πιθανότητες να είναι εσωτερικό ξεκαθάρισμα στην ηγεσία του ΚΚΕ, με την αρωγή φυσικά του Σταλιν. Όπως σημείωσε και ο ΑΦ, με την έναρξη της αποσταλινοποίησης ο Ζαχαριάδης καθαιρέθηκε και στη συνέχεια το κόμμα διασπάστηκε, κάτι που σημαίνει ότι στο εσωτερικό του σοβούσε από χρόνια βαθιά κρίση. Δεν με ενδιαφέρει βέβαια το πολιτικό μέλλον του ΚΚΕ, πολιτικό απόστημα ήταν και συνεχίζει να είναι, απλώς εκνευρίζομαι από την απίστευτη υποκρισία των σημερινών στελεχών και οπαδών του.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!