Ο ανέντιμος κυρ-Παντελής. Ο έντιμος κύριος Χόρχε και το Αριστερό Ηθικό Πλεονέκτημα

Liberal  /  Ο ανέντιμος κυρ-Παντελής. Ο έντιμος κύριος Χόρχε και το Αριστερό Ηθικό Πλεονέκτημα

Του Γιάννη Κουζηνού

Ο κύριος Χόρχε και η σύζυγός του γεννήθηκαν και ζουν στην Βενεζουέλα. Λίγο πάνω από τα 40 έχουν ζήσει για τα καλά την εποχή πριν από τον Τσάβες αλλά και τα 17 χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από την Σοσιαλιστική Μπολιβαριανή Επανάσταση. Ο κύριος Χόρχε και η σύζυγός του στήριξαν με όλες τους τις δυνάμεις και με όλους τους τρόπους το καθεστώς από τις πρώτες μέρες του. Ο κύριος Χόρχε και η σύζυγός του υπήρξαν φανατικοί Τσαβίστας και αυτή είναι η ιστορία τους που εδώ και μέρες θέλω να μοιραστώ μαζί σας.

Ψάχνοντας τα λόγια για να σας μεταφέρω την ιστορία του κυρίου Χόρχε και της ωραιοτάτης συζύγου του μου ήρθε στο μυαλό το τραγούδι του 1975 «Ο κυρ-Παντελής» που με ιδιαίτερο πάθος ερμήνευσε ο συγχωρεμένος Πάνος Τζαβέλας. Το τραγούδι αυτό είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα του πως καλλιεργήθηκε το Αριστερό ηθικό πλεονέκτημα μέσα από την τέχνη στα χρόνια της μεταπολίτευσης χωρίζοντας την κοινωνία σε δεξιούς γερολαδάδες και ονειροπόλους, καταπιεσμένους αριστερούς νέους. Ο κυρ-Παντελής του τραγουδιού έχει κατάστημα κάπου στη γη και εργάζεται από το πρωί μέχρι το βράδυ καθημερινά για να βγάλει λεφτά. Πολλά λεφτά. Το τραγούδι δεν αναφέρει αν ο κυρ-Παντελής έχει υπαλλήλους, αν δίνει εργασία δηλαδή και σε άλλους συνανθρώπους του αλλά αφού βγάζει πολλά λεφτά αυτό είναι και το πιθανότερο. Ο κυρ-Παντελής, κατά τον στιχουργό του τραγουδιού, είναι σίγουρο ότι εφόσον εργάζεται σκληρά στην επιχείρηση του είναι ένα άδειο πετσί χωρίς πνοή που δεν ενδιαφέρεται παρά μόνο για τα υλικά αγαθά και δεν δίνει καμία σημασία για την πνευματική τροφή αλλά και για τους συνανθρώπους του που πεθαίνουν σε όλο τον πλανήτη.

Ο κυρ-Παντελής είναι σίγουρο κατά τον στιχουργό του τραγουδιού ότι δεν διαβάζει λογοτεχνία όπως ο Καρανίκας, δεν ενδιαφέρεται για τους πρόσφυγες του κολαστηρίου της Αμυγδαλέζας και είναι ένα σκουλήκι άχρηστο σ’ αυτή τη γη, αντίθετα με τους ονειροπόλους νέους που ενώ εκείνος δουλεύει σκληρά, αυτοί γενικά και αόριστα… ονειροπολούν οπότε αυτομάτως είναι και καλύτεροι, αριστεροί άνθρωποι.

Ο κύριος Χόρχε και η σύζυγός του ήταν ένα ζευγάρι ονειροπόλων αριστερών νέων όταν ο Τσάβες ανέλαβε για πρώτη φορά την Προεδρία στην Βενεζουέλα. Και οι δύο δραστήρια μέλη του PSUV, πολιτικός συνασπισμός του Τσάβες, ο κύριος Χόρχε ήταν τότε χαμηλόβαθμος αστυνομικός και η σύζυγος του άνεργη. Χρησιμοποιώντας τις πολιτικές τους γνωριμίες μέσα στον κύκλο των σοσιαλιστών επαναστατών ο κύριος Χόρχε πήρε απανωτές προαγωγές και η σύζυγος του προσλήφθηκε στο δημόσιο και γρήγορα κατέκτησε με την αξία της θέση διευθυντή σε κρατική τράπεζα. Μετά από μερικά χρόνια ο κύριος Χόρχε παραιτήθηκε από την αστυνομία και άρχισε να πουλά ασφάλειες ζωής, αρχικά στους πρώην συναδέλφους του αλλά και τους συναδέλφους της συζύγου του σε όλα τα απαλλοτριωμένα υποκαταστήματα τραπεζών, πρώην ιδιωτικά και νυν κρατικά με μεγάλη επιτυχία αφού όπως αντιλαμβάνεστε είναι πολύ δύσκολο για ένα δημόσιο υπάλληλο να πει όχι σε έναν πρώην υψηλόβαθμο αστυνομικό με μεγάλες πολιτικές γνωριμίες την στιγμή μάλιστα που η γυναίκα του είναι το αφεντικό σου.

Ο δρόμος προς την σοσιαλιστική ολοκλήρωση συνεχίστηκε για τον κύριο Χόρχε που αγόρασε 3 ταξί, βάζοντάς τα να σουλατσάρουν στο Καράκας με αφετηρία την πιάτσα που δημιουργήθηκε για τον ίδιο, λίγα μέτρα έξω από το σπίτι μας. Ο κύριος Χόρχε τα τελευταία χρόνια οδηγούσε όλο και πιο σπάνια ο ίδιος κάποιο από τα ταξί του, και μόνο νωρίς τα πρωινά,αφού τον περισσότερο χρόνο του τον αποροφούσε η πώληση τροφίμων στην μαύρη αγορά μαζί με τους ασυνομικούς πρώην συναδέλφους του αλλά και η διατήρηση σε απαστράπτουσα κατάσταση του ολοκαίνουριου Jeep Cherokee που είναι και το καμάρι του. Έτσι γνωρίσαμε και εμείς τον κύριο Χόρχε. Κάθε φορά που για οποιοδήποτε λόγο ο γείτονας που μεταφέρει την κόρη μας στο σχολείο αδυνατούσε,την μεταφορά αναλάμβανε προσωπικά ο ίδιος. Πάντα γλυκομίλητος είναι η αλήθεια,με την προπαγάνδα υπέρ του καθεστώτος στο στόμα αλλά και στο ραδιόφωνο που έπαιζε συνεχώς πύρινους λόγους του Τσάβες, του Μαδούρο ή κάποιου άλλου εκ των ηγετών της επανάστασης. Πιθανή προσπάθεια αντιλόγου προς τα λεγόμενα του κυρίου Χόρχε αντιλαμβάνεστε ότι όχι μόνο θα ήταν χωρίς νόημα αλλά ίσως και επικίνδυνη. Τα χρόνια πέρασαν και φτάσαμε στο σήμερα με την κατάσταση στην Βενεζουέλα να είναι όπως σας την έχω περιγράψει μέσα από τα άρθρα μου,επηρεάζοντας αρνητικά την ζωή όλων,ακόμα και την ζωή του κυρίου Χόρχε. Και πριν λίγους μήνες έγινε το θαύμα.

Το ραδιόφωνο στο ταξί επιτέλους σίγησε και ως εκ θαύματος ο κύριος Χόρχε άρχισε να μιλά επικριτικά κατά του καθεστώτος και της ανίκανης, διεφθαρμένης κυβέρνησής τους! Καμία αυτοκριτική φυσικά. Ο ίδιος δεν φταίει σε τίποτα για την όλη κατάσταση. Όταν μάλιστα πήρα το θάρρος να οδηγήσω τη συζήτηση προς τα εκεί, λέγοντάς του ότι όσοι στήριξαν το καθεστώς όλα αυτά τα χρόνια πρέπει να δώσουν τώρα μάχη για την ανατροπή του από την εξουσία, σταμάτησε την κουβέντα ιδιαίτερα εκνευρισμένος. Πριν από περίπου δύο εβδομάδες ο κύριος Χόρχε μας ενημέρωσε ότι επειδή η επιβίωση στην Βενεζουέλα, έτσι όπως έχουν τα πράγματα είναι πλέον αδύνατη, σε περίπου δύο μήνες θα πάρει την οικογένεια του και θα φύγουν από την χώρα.

Όχι. Ο κύριος Χόρχε δεν θα μεταναστεύσει στην σοσιαλιστική Κούβα που όλα αυτά τα χρόνια μας έλεγε ότι θαυμάζει αλλά ούτε σε κάποιο άλλο σοσιαλιστικό παράδεισο. Ο κύριος Χόρχε θα πάρει την οικογένεια και τα υπάρχοντα του και θα μετακομίσει στο Μαϊάμι των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, αφήνοντας τους ανέντιμους Βενεζολάνους κυρ Παντελήδες να δίνουν από το πρωί μέχρι το βράδυ τον άνισο αγώνα ενάντια στην κατάσταση που δημιούργησαν έντιμοι ονειροπόλοι νέοι αριστεροί επαναστάτες σαν τον κύριο Χόρχε με το ηθικό πλεονέκτημα.