Protagon / Διαπραγμάτευση, (δήθεν;) ρήξη και μετά τι; / Αλέκος Παπαναστασίου 
Εν μέσω εκκρεμότητας και με την φιλοδοξία της «πολιτικής διαπραγμάτευσης» η κυβέρνηση επιλέγει την καλλιέργεια σκηνικού ρήξης με τους δανειστές. Από το ΔΝΤ ήδη μιλούν για «μονομερείς ενέργειες», όμως στην Αθήνα κάποιοι επιμένουν πως η εξήγηση βρίσκεται και πάλι στις επικοινωνιακές επιδιώξεις του Μεγάρου Μαξίμου
Λίγες ώρες μετά την διακοπή της «διαπραγμάτευσης» στο Χίλτον, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης (Ευκλ. Τσακαλώτος, Γ. Σταθάκης και Γ. Κατρούγκαλος), εμφανίστηκε σε μία συνέντευξη Τύπου και ανακοίνωσε ότι παρά την απουσία συμφωνίας, την επόμενη εβδομάδα θα φέρει νομοσχέδια για το Φορολογικό και το Ασφαλιστικό. Κατά τα λεγόμενα του κ. Τσακαλώτου, αυτές είναι οι κόκκινες γραμμές και πίσω δεν θα κάνει.
Δήλωσε μεταξύ άλλων ο υπουργός Οικονομικών στην συνέντευξη Τύπου της Τρίτης ότι:
– «Η ελληνική κυβέρνηση είναι μια κυρίαρχη κυβέρνηση».
– «Είναι σωστό να έχουμε στόχους από το Μνημόνιο, είναι σωστό να ακούμε τη γνώμη των Θεσμών, αλλά την τελευταία λέξη για το πώς θα φτάσουμε στους στόχους την έχει η ελληνική κυβέρνηση».
– «Δεν είμαι διατεθειμένος να καταθέσω στη Βουλή νομοσχέδιο με μικρότερο αφορολόγητο» (από το ύψος των 9.091 ευρώ).
Αν αυτά θεωρηθούν μονομερείς ενέργειες από τους δανειστές, η πολιτική διαπραγμάτευση την οποία φιλοδοξεί να κάνει η κυβέρνηση στην Ουάσιγκτον τις αμέσως επόμενες ημέρες, στο περιθώριο της εαρινής συνόδου του ΔΝΤ, έχει ναυαγήσει εκ προοιμίου.
Σύμφωνα πάντως με πληροφορίες που επικαλέστηκε ο τηλεοπτικός σταθμός Star, αξιωματούχος του ΔΝΤ υπό καθεστώς ανωνυμίας, χαρακτήρισε μονομερείς ενέργειες τα όσα νωρίτερα την Τρίτη είχε περιγράψει ο κ. Τσακαλώτος.
Οι ψυχραιμότεροι πάντως, ακόμη και από την αντιπολίτευση «ποντάρουν» σε ένα άλλο ενδεχόμενο και όχι σε αυτό της ρήξης και των ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων και ανατροπών.
Παρόλο που το σκηνικό θυμίζει κατά πολύ την περυσινή περίοδο «διαπραγμάτευσης», η οποία κατέληξε σε ρήξη, χρεοκοπία της χώρας, τρίτο Μνημόνιο και εκλογές, φαίνεται ότι από το Μέγαρο Μαξίμου μεθοδεύεται κάτι άλλο.
Κατά κάποιους, καλλιεργείται ένα κλίμα δήθεν ρήξης όσο η συζήτηση για την αξιολόγηση παραμένει σε εκκρεμότητα. Ενας από τους πιθανούς λόγους για κάτι τέτοιο είναι πως η δραματοποίηση της κατάστασης διευκολύνει τις συσπειρώσεις στην κυβερνητική πλειοψηφία. Πιθανώς δε, αυτό να συμβαίνει και με την ανοχή των δανειστών, προκειμένου να περάσουν τα μέτρα από τη Βουλή, στην λογική του «και μετά βλέπουμε».
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσουν πολλοί και την περίεργη μεθόδευση, μέσω της οποίας διακινήθηκε η πληροφορία ότι ο Αλέξης Τσίπρας ματαιώνει όλα όσα είχε προγραμματίσει για την Τετάρτη και αναχωρεί εκτάκτως για το Παρίσι – όπου την Τετάρτη το απόγευμα θα έχει συνάντηση με τον Φρανσουά Ολάντ. Την Πέμπτη, ο κ. Τσίπρας θα βρίσκεται στο Στρασβούργο όπου θα συναντηθεί με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς.
Η πρώτη αντίδραση πολλών, κυρίως από τις τάξεις της αντιπολίτευσης ήταν πως πρόκειται για μία συνδυασμένη μεθόδευση της κυβέρνησης, με στόχο να καλλιεργήσει το περιβάλλον έντασης στο οποίο κατά κανόνα κινείται και πολιτεύεται και να παρουσιάσει εκ νέου μια εικόνα σκληρής διαπραγμάτευσης, η οποία εξυπηρετεί τους επικοινωνιακούς της στόχους.
Σύμφωνα με τις ίδιες εκτιμήσεις, το ενδεχόμενο ρήξης δεν φαίνεται να είναι το πιθανότερο.
Αντιθέτως, παράγοντες της αγοράς εκτιμούν ότι πιθανότερο είναι να καλλιεργείται ένα επικοινωνιακό περιβάλλον, ούτως ώστε η κυβέρνηση να διευκολυνθεί στην διαχείριση της παράτασης της εκκρεμότητας και της τμηματικής αξιολόγησης. Κατά τις ίδιες πηγές, πρόκειται για την επιβεβαίωση του σεναρίου που έχει ήδη περιγραφεί με τον όρο «σαλαμοποίηση» της αξιολόγησης και της εκταμίευσης. Παρά ταύτα, οι ίδιες πηγές επιμένουν ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο ακόμη και αυτή η λιγότερο οδυνηρή εξέλιξη να μην έχει επιπτώσεις.
σχολιαστής 
Ενδεχομένως να είναι όλα αυτά και μερικά ακόμα. Κατά την άποψή μου, κυρίαρχη είναι η επιθυμία Τσίπρα να περιορίσει τις δυνατότητες αντίδρασης της αντιπολίτευσης στις «πρωτοβουλίες» του, όπως έγινε και το καλοκαίρι που μας πέρασε όταν κατάφερε να εκβιάσει τους πάντες οδηγώντας τη διαπραγμάτευση σε τέτοιο σημείο που όλοι ήταν υποχρεωμένοι να τον στηρίξουν, αλλιώς θα κατέρρεε η χώρα. Πάλι με τις προθεσμίες παίζει, ώστε να μην έχουν χρονικό περιθώριο οι αντίπαλοί του να του πάνε κόντρα, ενώ κατά τα άλλα οι υπουργοί και τα στελέχη του κατηγορούν τους πολιτικούς τους αντιπάλους ότι είναι χειρότεροι ακόμα και από αυτούς τους ίδιους. Το μόνο ουσιαστικό ερώτημα είναι πόσο μακριά μπορούν να πάνε κουνώντας το λεβιέ, προκειμένου να παραμείνουν στην εξουσία.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Νίκο, κάπου έχουν καταλάβει ότι αυτές οι συνεχείς …ντρίπλες, με τη ζημιά που προκαλούν είναι υλικό για ειδικό δικαστήριο. Εχω την εντύπωση ότι είναι το μόνο που μπορεί να τους συγκρατήσει, γιατί είναι αδίστακτοι.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Προσωπικά δεν είμαι υπέρ των δικαστηρίων, εκτός αν πρόκειται για υποθέσεις του αστικού ή ποινικού δικαίου. Θα προτιμούσα να έχουμε πολιτική αντιμετώπιση αυτών των άθλιων, αφ’ ενός για να μη μας προκύπτουν καταδιωκόμενοι ήρωες, αφε δύο για να μη δημιουργούνται κινήματα συμπαράστασης από βαλτούς ή ηλίθιους, αφε τρία για να τεθούν επί τέλους τα ζητήματα λειτουργίας του πολιτεύματος και να δρομολογηθούν οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις και αφε τέσσερα για να μπορώ να τους τρίβω επ’ αόριστον στα μούτρα την πολιτική ευθύνη. Το μόνο πρόβλημα είναι η λειτουργία της αντιπολίτευσης η οποία επιεικώς ρετάρει, αν και τελευταία δείχνει σημάδια ανάκαμψης.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αν το παρακατω δημοσιευμα διαβαστει με προσοχή, θα διαπιστωθει οτι αυτό που επειγει να γινει ειναι μια αλλαγή στρατηγικης της κυβερνησης
που θα ξεκαθαρισει πρωτον το προβλημα του χρεους, και δευτερον οτι θα απεγκλωβισθουμε απο τους λαικισμους και της κυβερνησης αλλά και της αντιπολιτευσης,
γιατι θα γινει φανερο οτι υπαρχει μια αλλη στρατηγικη που μπορει να συμφωνηθει απο ολους.
«in.gr » Ειδήσεις » Ελλάδα Ελλάδα
Δημοσίευση: 13 Απρ. 2016, 12:09
Συζήτηση για το χρέος
Βενιζέλος: Να πάψουμε να διαπραγματευόμαστε ως ηττημένη χώρα
0
Αθήνα
Είναι το χρέος το μεγάλο εμπόδιο της οικονομίας ή είναι το άλλοθι για ρίχνουμε τις ευθύνες για την κατάσταση της χώρας στους ξένους; Και πρώτα από όλα γνωρίζουμε ποιο είναι το χρέος της Ελλάδας; Τα ερωτήματα τέθηκαν με ευθύ τρόπο σε ένα ακροατήριο υψηλού επιπέδου στο οποίο συμπεριλαμβανόταν ο Κώστας Σημίτης, ο Γιάννης Στουρνάρας, ο Γιώργος Προβόπουλος, ο Γιώργος Ζαννιάς, στελέχη του τραπεζικού τομέα, καθηγητές πανεπιστημίου, όπως ο Θεόδωρος Πελαγίδης και ο Παναγιώτης Τσακλόγλου, ο Παναγιώτης Ιωακειμίδης, βουλευτές του ΠΑΣΟΚ όπως ο Γιάννης Μανιάτης, η Εύη Χριστοφιλοπούλου, ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, ο πρόεδρος της ΟΚΕ Γιώργος Βερνίκος, κ.α.
Επίσης, προς το μέσον της εκδήλωσης εμφανίστηκε και ο πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων Βασίλης Λεβέντης. Στο πάνελ ο διακεκριμένος γάλλος οικονομολόγος Ντανιέλ Κοέν, ο επικεφαλής της Japonica Partners Πολ Καζαριάν και ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Τον συντονισμό της εκδήλωσης έκανε ο δημοσιογράφος Παντελής Καψής.
Ο Ευ.Βενιζέλος προειδοποίησε ότι πρέπει να σταματήσει η βλαπτική παράταση της αξιολόγησης, να υπολογιστεί το βάρος της κωμικοτραγικής σύγκρουσης με το ΔΝΤ, να παραδεχθούμε ότι η αντίληψη της σύνδεσης της αξιολόγησης, του χρέους και του προσφυγικού δεν οδήγησε πουθενά. «Τι πρέπει να γίνει;» έθεσε το ερώτημα.
«Να επικρατήσει η αλήθεια. Να πάψουμε να διαπραγματευόμαστε ως ηττημένη χώρα, χωρίς στρατηγική. Η αλήθεια θα μας δώσει την ευκαιρία της ανασυγκρότησης» επισήμανε. Η Κριστίν Λαγκάρντ, πρόσθεσε, λέει ότι οι Έλληνες πολιτικοί δεν αναλαμβάνουν την ιδιοκτησία του προγράμματος και το κόστος εφαρμογής του. «Έχει δει μεγαλύτερη ανάληψη κόστους, πολιτικού και εκλογικού και ανάληψη ηθικού κινδύνου; Πώς θα γίνουν οι μεταρρυθμίσεις αν δεν γίνουν δημοκρατικά; Θέλει κάποιος μεταρρυθμίσεις χωρίς λαϊκό έλεγχο; Μπορούν κάποιοι να λαϊκίζουν, και εμείς, πάντα οι ίδιοι, να αναλαμβάνουμε το πολιτικό κόστος και τον κίνδυνο; Ξέρετε γιατί απέτυχε το μνημόνιο στην Ελλάδα; Γιατί αμφισβητήθηκε το παλαιό πολιτικό σύστημα. Σε καμία από τις άλλες χώρες που βγήκαν από το μνημόνιο δεν συνέβη το ίδιο, τα παραδοσιακά κόμματα ανέλαβαν την ευθύνη να τις βγάλουν από την κρίση» παρατήρησε.
Και απευθυνόμενος στον κ. Λεβέντη είπε για την οικουμενική κυβέρνηση που προτείνει: «Φαντάζομαι των φιλοευρωπαϊκών κομμάτων, εννοείτε. Αυτή η κυβέρνηση όμως θα πρέπει να ψηφίσει τα μέτρα, να μοιραστεί το βάρος των μέτρων… Αλλά, τα ζήσαμε όλα. Δεν ιδρώνει το αυτί μας».
Η συζήτηση ανάμεσα σε έναν Γάλλο, έναν Αμερικανό και σε έναν Έλληνα θα μπορούσε να είναι χαοτική. Αποδείχθηκε αρμονική γιατί στο τέλος τα νούμερα και τα στοιχεία λένε τη δική τους γυμνή αλήθεια ακόμα και σε μια εκδήλωση με θέμα «Μύθοι και αλήθειες για το δημόσιο χρέος» η οποία οργανώθηκε για να καταρρίψει τους μύθους που φτιάχτηκαν γύρω από το κούρεμα του χρέους το 2012.
Ο Ντανιέλ Κοέν επισήμανε ότι το PSI ήταν η καλύτερη λύση για την Ελλάδα όταν έγινε, παρότι αποφασίστηκε κάπως αργά και ενώ είχε συσσωρευτεί όγκος δημοσίου χρέους.
«Σήμερα» είπε «είμαστε στην ίδια κατάσταση δισταγμού από την πλευρά της ΕΕ και του ΔΝΤ και αυτό αντικατοπτρίζει η δυσκολία της κυβέρνησης να κλείσει τη συμφωνία. Υπάρχουν δύο σχολές σκέψης, η μία του ΔΝΤ να μειωθεί το χρέος ώστε να υπάρξει ένα σημείο που η Ελλάδα να έχει ξανά πρόσβαση στις αγορές και η άλλη της Γερμανίας, που απορρίπτει την περικοπή του χρέους. Η κατάσταση θα πρέπει να ξεκαθαρίσει το συντομότερο, δεν γίνεται να απειλείται συνέχεια η Ελλάδα και να καλύπτεται από ένα νέφος αβεβαιότητας. Αν δεν περικοπεί το χρέος τότε θα πρέπει να συμφωνηθεί σήμερα η αναδιάρθρωση του σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Έχουν γίνει σφάλματα από την ΕΕ, το καλύτερο είναι να είμαστε στη μέση και να αποφευχθεί η αμφισημία για την Ελλάδα».
Ο Πολ Καζαριάν παρουσίασε στην αρχή της τοποθέτησή του τους διεθνείς κανόνες διαφάνειας και λογοδοσίας IPSAS και IFRS που εφαρμόζουν πολλές χώρες για να υπολογίζουν την καθαρή αξία τους. Εφαρμόζοντας αυτούς τους κανόνες η καθαρή αξία της Ελλάδας ήταν το 2009, 243 δισ. ευρώ και το 2015 ήταν 68 δισ. ευρώ. Το καθαρό χρέος της Ελλάδας το 2015 ήταν 39% του ΑΕΠ και όχι 180% «όπως είναι η φούσκα που ακούτε συνεχώς».
«Το κόστος δανεισμού της Ελλάδας» συνέχισε «είναι διψήφιο παρά το γεγονός ότι υπάρχει χαμηλότερο φορτίο βάρους χρέους από χώρες όπως η Ισπανία, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία. Αν αποτυπωνόταν κανονικά το χρέος θα αυξανόταν η οικονομία, θα δούλευε η κτηματαγορά, θα μειώνονταν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, η κυβέρνηση θα αύξανε τα έσοδά της, χωρίς φορολογικές αυξήσεις που επιβαρύνουν τους πολίτες. Το πρόβλημα της χώρας είναι ότι δεν έχετε καλούς διαχειριστές, δεν χρησιμοποιείτε το εργαλείο του ισολογισμού και για να το κάνετε αυτό χρειάζεστε εξειδικευμένους ανθρώπους. Μπροστά σας θα έχετε καταστροφείς και δημιουργούς. Θα πρέπει να βρείτε ποιος χτίζει και ποιος καταστρέφει» υποστήριξε.
Αργότερα, απαντώντας στην παρέμβαση του κ. Λεβέντη, ο οποίος μίλησε για έλλειψη πολιτικής βούλησης από το ελληνικό πολιτικό σύστημα ενώ χαρακτήρισε «μη σοβαρές τις απόψεις του Καζαριάν», είπε: «Αυτά που λέω δεν είναι η θεωρία του Καζαριάν. Είναι οι διεθνείς κανόνες διαφάνειας και λογοδοσίας. Μένω κατάπληκτος από την πίεση που υπάρχει να μην μιλήσουμε για αυτό το θέμα. Βλέπω από το ύφος σας ότι μπορεί να σκέφτεστε ‘ένας Αρμένης άχρηστος οικονομολόγος που δεν τον χρειαζόμαστε’. Δεν έχω πρόβλημα με αυτό. Εσείς όμως αν θέλετε να δώσετε προοπτική στη χώρα σας θα πρέπει να εφαρμόσετε τους κανόνες διαφάνειας και λογοδοσίας».
Ο κ. Βενιζέλος ξεκίνησε την παρέμβασή του, θέτοντας με τη μορφή ερωτημάτων τους μύθους που αναπτύχθηκαν την προηγούμενη περίοδο. Θα μπορούσαμε να είχαμε συγκεντρώσει κεφάλαια το 2009 πριν γίνει ορατό το πρόβλημα; Οι αγορές, απάντησε, γνωρίζουν τον προγραμματισμό του κάθε ΟΔΔΗΧ της κάθε χώρας. Αν προχωρούσαμε σε τέτοιες κινήσεις θα ήταν σαν να ομολογούμε το πρόβλημα αναχρηματοδότησης και θα επισπεύδαμε τις εξελίξεις. Μήπως κακώς αποκαλύψαμε τα ελλείμματα; Επί χρόνια, εξήγησε, τα ελληνικά στοιχεία ήταν αλλοιωμένα και ωραιοποιημένα. Το σοκαριστικό έλλειμμα του 15,7% αποκαλύφθηκε μετά την υπαγωγή στο μνημόνιο.
Γιατί δεν έγινε εξ αρχής επέμβαση στο χρέος; Υπήρχαν ευρωπαϊκοί θεσμικοί και νομικοί λόγοι, η άρνηση της ΕΚΤ, οι κανονιστικοί λόγοι από την πλευρά του ΔΝΤ και η απόφαση της Ντοβίλ που αύξησε το επίπεδο κινδύνου για την Ελλάδα. «Αν γινόταν ριζική παρέμβαση στο χρέος το 2010, με πραγματικό έλλειμμα 25 δισ. ευρώ, δεν θα γλιτώσαμε τη σκληρή λιτότητα. Και τι παρέμβαση θα κάναμε; Μονομερή με ασύντακτη χρεοκοπία που θα έκανε την Ελλάδα τρίτο κόσμο ή αυτή που κάναμε το 2012, συμφωνημένη, εθελοντική και χρηματοδοτημένη πλουσιοπάροχα;» διερωτήθηκε.
Επίσης, αποκάλυψε ότι στις 6 Ιουλίου 2011, στη συνάντηση που είχε στο Βερολίνο με τον Βόλφγκαγκ Σόιμπλε, συμφωνήθηκε ότι η Γερμανία θα ενθάρρυνε τη σημαντική παρέμβαση στο χρέος σε δύο φάσεις. Μια αρχική που θα άνοιγε το δρόμο και μια τελική. Στο ενδιάμεσο, εξελίχθηκε ένα χρηματοοικονομικό θρίλερ όταν απαιτήθηκε για να ολοκληρωθεί το PSI η συμμετοχή του 95% των ομολόγων που βρισκόταν στην αγορά. «Ελάχιστοι πίστευαν ότι θα πετύχαινε. Θυμάμαι την εκκωφαντική σιωπή στην τηλεδιάσκεψη του Eurogroup όταν τους ανακοίνωσα ότι ξεπεράσαμε το 95%» διηγήθηκε.
«Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κατήγγειλε το καταστροφικό PSI και τι κάνει τώρα; Το υπερασπίζεται υπέρ το δέον, στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, με τρόπο αρτιότερο και καλύτερο από εμένα. Μάλιστα αναζήτησαν τα έγγραφα για να τα χρησιμοποιήσω. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Είναι η συνολική θεώρηση του επονείδιστου χρέους. Η Επιτροπή Αλήθειας στη Βουλή ενώπιον του Πρόεδρου της Δημοκρατίας και του Πρωθυπουργού για να παραπλανήσουν τον λαό, για να φτιαχτεί το μεγάλο άλλοθι ότι φταίνε οι ξένοι και όχι τα δικά μας ελλείμματα, θεσμικά, πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά, οι αλόγιστες παροχές, η εθνική αμεριμνησία. Και μετά ήρθε το δημοψήφισμα και το τρίτο μνημόνιο και ο Πρωθυπουργός συμφώνησε αυτά που είχαμε πετύχει από το 2012, τις παραμετρικές αλλαγές στο χρέος. Αλλά δεν έγινε τίποτα, γιατί παρατείνεται η αξιολόγηση» πρόσθεσε, σημειώνοντας:
«Η κυβέρνηση δεν έχει διαπραγματευτική στρατηγική. Οικοδόμησε την ύπαρξη της στη λογική του μη βιώσιμου χρέους, της καταστροφικής παρέμβασης του 2012. Τώρα που κατάλαβε, δεν εξηγεί διεθνώς το πραγματικό μέγεθος του χρέους. Αν το πει, θα είναι σαν να ακυρώνει τον πολιτικό της λόγο και να υποστηρίζει τα δικά μας επιχειρήματα. Πρέπει όμως να σταματήσει να υπάρχει η εκκρεμότητα για τη χώρα».
Δήμητρα Κρουστάλλη
Newsroom ΔΟΛ
υγ, Ας σημειωθει οτι αν η συζητηση επικεντρωθει στα προσωπα που συμμετειχαν στην ανω συζητηση , που αρεσουν η δεν αρεσουν , θα χαθει ολη η σημασια του περιεχομενου της συζητησης. και θα μιλαμε για αλλα αντ΄αλλων ……. 😉
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Το καλοκαίρι περνάνε όλα πιο εύκολα.
Τυχαία αναγόρευσε ο Μεγάλος, ο διαχρονικώς Τρισμέγιστος, σε σλόγκαν ύψιστης πολιτικής σοφίας τα περιβόητα «μπάνια του λαού»;
* Γνωστό από την πειραματική ψυχολογία: η υπερβολική έκθεση σε υψηλές θερμοκρασίες αμβλύνει την αίσθηση της πραγματικότητας. Ιδίως όταν «εκτίθεται» κανείς εν μέσω πλήθους, οπότε η αυταπάτη γίνεται συλλογική και έτσι αυτο-ενισχύεται.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«…Ο Πολ Καζαριάν παρουσίασε στην αρχή της τοποθέτησή του τους διεθνείς κανόνες διαφάνειας και λογοδοσίας IPSAS και IFRS που εφαρμόζουν πολλές χώρες για να υπολογίζουν την καθαρή αξία τους. Εφαρμόζοντας αυτούς τους κανόνες η καθαρή αξία της Ελλάδας ήταν το 2009, 243 δισ. ευρώ και το 2015 ήταν 68 δισ. ευρώ. Το καθαρό χρέος της Ελλάδας το 2015 ήταν 39% του ΑΕΠ και όχι 180% «όπως είναι η φούσκα που ακούτε συνεχώς».»
Τι είναι τα International Public Sector Accounting Standards (IPSAS)
Τα πρότυπα αυτά είναι βασισμένα κυρίως στα Διεθνή Πρότυπα Χρηματοοικονομικής Αναφοράς (ΔΠΧΑ) ιδιωτικού τομέα, ενώ μερικά από αυτά απευθύνονται αποκλειστικά στο δημόσιο τομέα.
Τα IPSAS αφορούν οντότητες του δημόσιου τομέα (public sector entities) όπως:
Εθνικές κυβερνήσεις (National governments)
[…]
Τα IPSAS καταρτίζονται από το Συμβούλιο για τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα Δημόσιου Τομέα (International Public Sector Accounting Standards Board – IPSASB) με σκοπό την καθοδήγηση σε θέματα χρηματοοικονομικής αναφοράς και λογιστι- κής του δημόσιου τομέα και σύμφωνα με αυτά οι οντότητες του δημόσιου τομέα θα πρέπει να προετοιμάζουν τις ακόλουθες οικονομικές καταστάσεις:
κατάσταση χρηματοοικονομικής θέσης (statement of financial position)
κατάσταση χρηματοοικονομικής επίδοσης (statement of financial performance)
κατάσταση ταμειακών ροών (cash flow statement)
κατάσταση μεταβολής ιδίων κεφαλαίων (statement of changes in net assets/ equity)
κατάσταση αποκλίσεων σε σχέση με τα μεγέθη του προϋπολογισμού (statement of budget vs. actual variances)
επεξηγηματικές σημειώσεις επί των λογιστικών πολιτικών και επί των οικονομικών καταστάσεων (accounting policies & explanatory notes)
Οφέλη άμεσης υιοθέτησης
Η υιοθέτηση των IPSAS προσφέρει τη δυνατότητα αποτελεσματικότερης διαχείρισης των δημοσίων οικονομικών με πολλαπλά οφέλη, όπως:
μείωση κόστους λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης και της κυβέρνησης,
μείωση κόστους κρατικού δανεισμού,
ορθότερη κατανομή και απελευθέρωση δημοσίων πόρων, οι οποίοι θα συμβάλουν στην ενίσχυση της απασχόλησης,
μείωση κόστους των δημοσίων αγαθών και υπηρεσιών,
μεγαλύτερη διαφάνεια και λογοδοσία (accountability) μέσω της αποκάλυψης όλων των πραγματοποιηθεισών συναλλαγών,
βελτίωση της ποιότητας και ενίσχυση της αξιοπιστίας των δημοσίων λογαριασμών,
βελτίωση της οικονομικής ανταγωνιστικότητας, ευνοώντας έμμεσα τις επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα,
απόκτηση συγκριτικού πλεονεκτήματος στη διεθνή αγορά. Αντιθέτως, η απουσία λογιστικών προτύπων δημόσιας λογιστικής όπως τα IPSAS επιβάλλει ένα σημαντικό κόστος στους φορείς του δημοσίου, υπονοώντας παράλληλα την έλλειψη αξιόπιστων στοιχείων, τη λήψη παραπληροφορημένων αποφάσεων και την αξιοποίηση των δημόσιων πόρων σε εσφαλμένη κατεύθυνση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το σύνολο της οικονομίας.
IPSAS και σύνταξη κρατικού προϋπολογισμού
Ιδιαίτερα η εναρμόνιση των αρχών σύνταξης του κρατικού προϋπολογισμού σύμφωνα με τα IPSAS είναι θεμελιώδους σημασίας, συμβάλλοντας στην καθιέρωση της τεχνικής αλλά και πολιτικής σχέσης μεταξύ εισροών, εκροών και αποτελεσμάτων.
Ουσιαστικά, ο προϋπολογισμός αποτελεί το κύριο εργαλείο για να αξιολογήσει κανείς την αποδοτικότητα της διαχείρισης των δημοσίων οικονομικών, επιτυγχάνοντας παράλληλα τον οικονομικό έλεγχο αυτών.
Αυτό σημαίνει ότι εάν η δεδουλευμένη βάση σε συμφωνία με τα IPSAS εφαρμόζεται μόνο στους εθνικούς λογαριασμούς και όχι στον προϋπολογισμό, αφενός, οι οικονομικές καταστάσεις δεν θα μπορούν να ληφθούν σοβαρά υπόψη, αφετέρου, ο προϋπολογισμός δεν θα μπορεί να αναδειχθεί σε κύριο εργαλείο δημόσιας διοίκησης και ελέγχου.
Είναι σαφές ότι το ζητούμενο της αποτελεσματικής χρήσης των δημοσιονομικών πληροφοριών προϋποθέτει την αποτελεσματική εναρμόνιση του προϋπολογισμού με τις οικονομικές καταστάσεις και κατ’ επέκταση την κατάρτισή του στη βάση των αρχών των IPSAS. Μόνο έτσι επιτυγχάνεται:
ο έλεγχος του προϋπολογισμού,
η παροχή πληροφόρησης σχετικά με το βαθμό στον οποίο οι πόροι χρησιμοποιούνται σύμφωνα με τον προϋπολογισμό,
η απεικόνιση της αποδοτικότητας των επενδεδυμένων πόρων στην υλοποίηση των προγραμμάτων,
η βελτίωση στη διαχείριση και την κατανομή των απαιτήσεων για σκοπούς υποδομών. Αυτό μπορεί να διευκρινιστεί μέσω του ακόλουθου απλού παραδείγματος: Μια κυβέρνηση θέλει να χτίσει μια γέφυρα και η κατασκευή της θα διαρκέσει δύο έτη. Η κυβέρνηση πληρώνει τον ανάδοχο 50% των δαπανών προκαταβολικά στο έτος 1 και το υπόλοιπο 50% των δαπανών με την παράδοση του έργου στο έτος 2. Η γέφυρα αναμένεται να έχει διάρκεια ζωής 100 έτη και θα κοστίσει 100 εκατομμύρια ευρώ.
Πορεία εφαρμογής των IPSAS στην Ελλάδα
Αναμφισβήτητα και παρόλες τις δυσκολίες, η τάση αλλά και οι κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι να εφαρμοστούν όσο πιο γρήγορα γίνεται τα IPSAS δεδουλευμένης λογιστικής σε ολοένα και περισσότερες χώρες και οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας.
[…]
Η άμεση υιοθέτηση των IPSAS στους παραπάνω τομείς, η σύνταξη προϋπολογισμού προγραμμάτων (Program State Budget) και ο έλεγχος των δαπανών (controlling) θα συμβάλουν στον εκσυγχρονισμό της οικονομικής διοίκησης του δημόσιου τομέα, αποτελώντας παράλληλα ένα ευρύτερο πρόγραμμα μεταρρύθμισής του και όχι απλά μια άσκηση λογιστικής. Ο στόχος είναι μια διοίκηση των δημοσίων οικονομικών της χώρας μας η οποία πρέπει να βασίζεται στα επιδιωκόμενα αποτελέσματα και όχι στα προκαθορισμένα δεδομένα (Result Based Management). Η εμπειρία στην υιοθέτηση των IPSAS σε μια σειρά από διεθνείς οργανισμούς και κυβερνήσεις καταδεικνύει ότι η άμεση εφαρμογή τους από τη χώρα μας θα συμβάλει στην αποκατάσταση της διαφάνειας και αξιοπιστίας των δημοσίων οικονομικών, ιδιαίτερα σε αυτήν την κρίσιμη φάση στην πορεία της ελληνικής οι- κονομίας, όπου η ορθή και τεκμηριωμένη απεικόνιση των οικονομικών της στοιχείων αμφισβητείται έντονα, επιτρέποντας την «αρνητική» αξιολόγηση της χώρας μας από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης.
Το παράδειγμα που δίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι διεθνείς οργανισμοί και κυβερνήσεις που έχουν ήδη υιοθετήσει ή υιοθετούν παρόμοια πρότυπα πρέπει να μας ενθαρρύνει να πράξουμε το ίδιο, με αποτέλεσμα σημαντικές βελτιώσεις όσον αφορά τις δημοσιονομικές επιδόσεις επί του δημοσίου ελλείμματος και δημοσίου χρέους, συμβάλλοντας έτσι σημαντικά στη μείωση κόστους του κρατικού δανεισμού και στην ενίσχυση της ανάπτυξης της οικονομίας μας.
* Το άρθρο επιμελήθηκε ο Αγησίλαος Τουμαζάτος, Senior Manager Deloitte
http://www.accountancygreece.gr/%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%B1/%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CE%B3%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B106/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%84%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CE%B7-%CE%B7-%CF%85%CE%B9%CE%BF%CE%B8%CE%B5%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B4%CE%B9%CE%B5/
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Το ως ανω δημοσιευμα του σχολιου μου, δημοσιευεται και στο ΒΗΜΑ. Εχει και σχολια σχετικα με το θέμα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ενη
Εξαιρετικό ιδιως το τμήμα του αρθρου με την αναφορά εις «τους διεθνείς κανόνες διαφάνειας και λογοδοσίας IPSAS και IFRS που εφαρμόζουν πολλές χώρες για να υπολογίζουν την καθαρή αξία τους. Εφαρμόζοντας αυτούς τους κανόνες η καθαρή αξία της Ελλάδας ήταν το 2009, 243 δισ. ευρώ και το 2015 ήταν 68 δισ. ευρώ. Το καθαρό χρέος της Ελλάδας το 2015 ήταν 39% του ΑΕΠ και όχι 180% «όπως είναι η φούσκα που ακούτε συνεχώς».» «
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Απο το πολυ κατατοπιστικό, λινκ του Αφωτιστου (ενα αποσπασμα)
Το αποσπασμα:
«Τα IPSAS καταρτίζονται από το Συμβούλιο για τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα Δημόσιου Τομέα (International Public Sector Accounting Standards Board – IPSASB) με σκοπό την καθοδήγηση σε θέματα χρηματοοικονομικής αναφοράς και λογιστι- κής του δημόσιου τομέα και σύμφωνα με αυτά οι οντότητες του δημόσιου τομέα θα πρέπει να προετοιμάζουν τις ακόλουθες οικονομικές καταστάσεις:
κατάσταση χρηματοοικονομικής θέσης (statement of financial position)
κατάσταση χρηματοοικονομικής επίδοσης (statement of financial performance)
κατάσταση ταμειακών ροών (cash flow statement)
κατάσταση μεταβολής ιδίων κεφαλαίων (statement of changes in net assets/ equity)
κατάσταση αποκλίσεων σε σχέση με τα μεγέθη του προϋπολογισμού (statement of budget vs. actual variances)
επεξηγηματικές σημειώσεις επί των λογιστικών πολιτικών και επί των οικονομικών καταστάσεων (accounting policies & explanatory notes)
Οφέλη άμεσης υιοθέτησης
Η υιοθέτηση των IPSAS προσφέρει τη δυνατότητα αποτελεσματικότερης διαχείρισης των δημοσίων οικονομικών με πολλαπλά οφέλη, όπως:
μείωση κόστους λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης και της κυβέρνησης,
μείωση κόστους κρατικού δανεισμού,
ορθότερη κατανομή και απελευθέρωση δημοσίων πόρων, οι οποίοι θα συμβάλουν στην ενίσχυση της απασχόλησης,
μείωση κόστους των δημοσίων αγαθών και υπηρεσιών,
μεγαλύτερη διαφάνεια και λογοδοσία (accountability) μέσω της αποκάλυψης όλων των πραγματοποιηθεισών συναλλαγών,
βελτίωση της ποιότητας και ενίσχυση της αξιοπιστίας των δημοσίων λογαριασμών,
βελτίωση της οικονομικής ανταγωνιστικότητας, ευνοώντας έμμεσα τις επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα,
απόκτηση συγκριτικού πλεονεκτήματος στη διεθνή αγορά. Αντιθέτως, η απουσία λογιστικών προτύπων δημόσιας λογιστικής όπως τα IPSAS επιβάλλει ένα σημαντικό κόστος στους φορείς του δημοσίου, υπονοώντας παράλληλα την έλλειψη αξιόπιστων στοιχείων, τη λήψη παραπληροφορημένων αποφάσεων και την αξιοποίηση των δημόσιων πόρων σε εσφαλμένη κατεύθυνση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το σύνολο της οικονομίας.
υγ.
Ολο το κειμενο του λινκ, χρησιμοτατο.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ναι, Αφωτιστε
Αλλά αναρωτιέται κανεις ειναι δυνατόν π.χ. ο Τσακαλωτος να μην γνωριζει ολη αυτή τη διαδικασία;;
Η τα ξερουν μεν αλλά ακολουθουν τη δικιά τους λανθασμενη στρατηγικη διαχειρισης, ως επιλογή.
Περιπου οπως και ο Βαρουφακης……
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
[…]
Οφέλη που θα προκύψουν από την εφαρμογή των IPSAS
Από την εφαρμογή των IPSAS, που είναι πρότυπα υψηλής και αναγνωρισμένης ποιότητας, θα προκύψουν τα εξής βασικά οφέλη:
➔ Οι οικονομικές καταστάσεις των οντοτήτων του δημοσίου τομέα θα παρουσιάζουν εύλογα από κάθε ουσιώδη άποψη την οικονομική θέση και απόδοση τόσο της κάθε οντότητας ξεχωριστά όσο και της κυβέρνησης γενικότερα και
την εξελικτική πορεία των οικονομικών μεγεθών του κράτους.
➔ Οι αξιωματούχοι των κυβερνήσεων θα μπορούν να λαμβάνουν τις κατάλληλες αποφάσεις, εφόσον θα έχουν έγκαιρη, πλήρη και αξιόπιστη πληροφόρηση για την πραγματική οικονομική θέση και οικονομική απόδοση κάθε οντότητας του δημοσίου τομέα (πολλές κυβερνητικές αποφάσεις μέχρι σήμερα βασίστηκαν σε ελλιπή στοιχεία).
➔ Οι Οικονομικές καταστάσεις των δημοσίων οντοτήτων κάθε κράτους θα είναι διαφανείς και συγκρίσιμες με τις αντίστοιχες καταστάσεις άλλων κρατών, επειδή θα έχουν καταρτιστεί με ομοιόμορφο λογιστικό πλαίσιο (IPSAS) και συνεπώς μπορούν να γίνουν αξιόπιστες συγκρίσεις για την εξελικτική πορεία των οικονομικών μεγεθών μεταξύ κρατών.
➔ Οι υποψήφιοι επενδυτές σε κρατικά ομόλογα θα λαμβάνουν τις σχετικές αποφάσεις με περισσότερη εμπιστοσύνη και ασφάλεια, εφόσον θα γνωρίζουν την πραγματική οικονομική θέση της κυβέρνησης και γενικότερα του δημοσίου τομέα.
➔ Μέσω των οικονομικών καταστάσεων κάθε οντότητας του δημοσίου τομέα θα υπάρχει λογοδοσία των διοικήσεων των οντοτήτων αυτών προς την κυβέρνηση.
➔ Οι οικονομικές καταστάσεις των δημοσίων οντοτήτων θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για χρηστή οικονομική διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου τομέα και περαιτέρω κίνητρο για τη μεγέθυνσή τους.
➔ Οι οικονομικές καταστάσεις του δημοσίου τομέα θα συμβάλλουν στη δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης των πολιτών προς την κυβέρνηση, επειδή θα παρέχεται σε αυτές, με σαφήνεια και πληρότητα, η προβλεπόμενη από τα IPSAS πληροφόρηση, σχετικά με τα οικονομικά μεγέθη κάθε οντότητας, καθώς κι άλλες χρήσιμες πληροφορίες για το κοινό. H δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης προς την Κυβέρνηση θα συμβάλλει περαιτέρω και στην αλλαγή νοοτροπίας και συμπεριφοράς των πολιτών που τόσο απαιτείται στη σημερινή κοινωνία.
May 25th, 2015
http://www.solae.gr/%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%AE-%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%80%CF%81%CF%8C%CF%84%CF%85%CF%80%CE%B1-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%83%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%BF/
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Εχουν και αλλου θεματακια
«Ουνα φατσα, ουνα ρατσα» που λενε..
Την κυριακη θα γινει η κρισιμη ψηφοφορια στη βραζιλιανικη βουλη για το αν θα προχωρησει η διαδικασια της προτασης μομφης εναντιον της προεδρου ντιλμα ρουσεφ
Πολιτικοοικονομικα σκανδαλα-πολιτικο χρημα-αποπειρα συγκαλυψης (υποθεση Petrobras), «μαγειρεμα» των στατιστικων για να μη φανει το ελλειμα στο αεπ, προεκλογικες υποσχεσεις..
σας θυμιζει τιποτα? 😉
ερχονται και …ολυμπιακοι φετος στο ριο οποτε, αν δεν ανεβει η κινα, βραζιλιανοι …καλο κουραγκιο
αν και την τεχνογνωσια με το ΔΝΤ την εχουν απο τη δεκαετια του `80..
(Προς θεου ομως,ο λουλα και η ντιλμα ρουσεφ δεν ειναι αριστερα- η πραγματικη αριστερα, εννοουμε.. )
*
(ασχετο)
Tο δανειο απο την τραπεζα των BRICS το θυμαστε, η ειναι και αυτο αρχαια ιστορια ?
οπως και τα πετρελαια και οι …υδατανθρακες που ειχαν βαλει στο ματι
οι δανειστες- εβραιομασονοι κλπ και που γιαυτο ντε μας ειχαν βαλει στο μνημονιο οι ξενοι και οι ντοπιοι εντολεις τους κλπ,κλπ… 🙂
*
How did it go wrong for Dilma Rousseff?
It was only a year and a half ago that 54.5 million Brazilians went to the polls to re-elect Dilma Rousseff in one of the world’s largest democratic elections.
She defeated a centre-right coalition of parties by a narrow margin and earned a mandate to carry on the legacy of the centre-left Workers’ Party, which has been ruling Brazil since 2003.
Yet on Sunday, Brazil’s Congress may take the first step to impeach her.
Things could potentially move very fast now. By early May she could be suspended from office and tried; and later this year she could be permanently removed from power.
So how did things get to this point – for a president who only three years ago enjoyed 80% approval according to one poll?
Brazil has seen all sorts of scandals since Ms Rousseff was sworn in for the second time in January last year.
From billions being stolen from state oil giant Petrobras by private construction firms and politicians, to a powerful senator negotiating for a key witness to flee from jail, the country has been rife with jaw-dropping corruption revelations.
Virtually the whole political class has been implicated in some sort of dodgy deal.
Yet with all the investigations into corruption, one person has managed to keep a fairly clean record – President Dilma Rousseff.
Even her opponents tend to acknowledge President Rousseff’s reputation as a honest politician.
Ironically she is the one who may end up paying the highest price for many of the scandals Brazil is now facing.
Economy, not corruption
Ms Rousseff’s personal record on corruption may be untarnished so far – but her handling of the economy has been highly controversial. And this is the argument the opposition has been advancing to get her impeached.
Brazil’s economic woes started in 2011, when China began to decelerate and Brazilian commodities began losing value in international markets.
The country had just come from a decade of solid growth and strong income redistribution.
The president and her team treated the decline as temporary and set in motion expensive stimulus measures to keep the nation’s finances growing until the global outlook recovered.
But China’s slower pace became the new normal, and all the measures taken by Brazil’s government soon became unsustainable.
Despite that, Ms Rousseff won the election by promising to keep the stimulus in place and criticised opponents who said an adjustment – such as higher taxes and budget cuts – was needed.
But once re-elected, she single-handedly opted for an aggressive fiscal adjustment, angering those who voted for the opposition and leaving her own supporters feeling betrayed.
Creative accounting
Making what critics say are bad decisions on the economy is not a crime. But one of the measures taken by Ms Rousseff and her team back in 2014 was deemed illegal by a federal court that analyses federal accounts.
Brazilian governments are required to meet budget surplus targets set in Congress. Ms Rousseff is accused of allowing creative accounting techniques involving loans from public banks to the treasury that artificially enhanced the budget surplus.
This gave the appearance that government accounts were in better shape than they actually were. The surplus is one of the measures taken into account by investors of how sound an economy is.
Ms Rousseff has always maintained she did not act criminally in budgetary affairs.
She says many other presidents, mayors and state governors always used the same creative accounting techniques and were never punished for them.
The president says this is merely being used as a legal excuse – that her impeachment is nothing but an attempted coup by the opposition.
Rapid fall
While that debate took place, Ms Rousseff failed to carry out her fiscal adjustment plan.
After making cuts to unemployment benefits and ministerial budgets, the economy started contracting at such a fast pace that government revenues decreased sharply.
Ms Rousseff’s Finance minister Joaquim Levy – who was supposed to carry out her reforms – left his job in December and the government virtually abandoned its surplus targets.
The year 2015 was disastrous for Brazil’s economy.
By early 2016, the country had shed about 1.5m formal jobs. It had had its worst yearly GDP contraction since 1990. Brazil had double-digit inflation – much above the established target – and its debt had been downgraded to junk status by major credit ratings agencies.
http://www.bbc.com/news/world-latin-america-36028247
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αφωτιστε,
Προτεινω να στειλεις με e-mail στου Μαξιμου και τους δυο συνδεσμους που εδωσες, με την επισημαση, απο την τοποθετηση του Πολ Καζαριαν (δευτερο λινκ εχει ημερομηνια 2015, αρα διακυερνησης Συριζα).
» Ο Πολ Καζαριάν παρουσίασε στην αρχή της τοποθέτησή του τους διεθνείς κανόνες διαφάνειας και λογοδοσίας IPSAS και IFRS που εφαρμόζουν πολλές χώρες για να υπολογίζουν την καθαρή αξία τους. Εφαρμόζοντας αυτούς τους κανόνες η καθαρή αξία της Ελλάδας ήταν το 2009, 243 δισ. ευρώ και το 2015 ήταν 68 δισ. ευρώ. Το καθαρό χρέος της Ελλάδας το 2015 ήταν 39% του ΑΕΠ και όχι 180% «όπως είναι η φούσκα που ακούτε συνεχώς».
οπως και το κατωθι
«Πορεία εφαρμογής των IPSAS στην Ελλάδα
Αναμφισβήτητα και παρόλες τις δυσκολίες, η τάση αλλά και οι κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι να εφαρμοστούν όσο πιο γρήγορα γίνεται τα IPSAS δεδουλευμένης λογιστικής σε ολοένα και περισσότερες χώρες και οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας.
υγ. Και με την παρακληση να τυχουμε καποιας απαντησης απο τους αρμοδιους του οικονομικου επιτελειου του ΥΠΟΙΚ.
υγ. Αν θελουν να θεωρουνται Αριστερά θα πρέπει να υπολογιζουν και στη «λαικη συμμετοχή» 🙄
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
συνεχεια
αλλα και στη ηλεκτρονικη διευθυνση opengov.gr
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ενη
«Προτεινω να στειλεις με e-mail στου Μαξιμου και τους δυο συνδεσμους που εδωσες…»
Προφανως θα αστειευεσαι. 🙂
Ισως ενα καφασι μπυρες, η μια 12-δα τσιπ(ου)ρα, μαζι με φωτογραφιες της Ε.Μενεγακη.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πρωτον δεν αστειευομαι. Δευτερον γιατί οχι; Τριτον χρεος μας να υποστηριξουμε τη χωρα μας.
Και η χωρα μας εκπροσωπειται σημερα απο αυτους που ειναι εγκατεστημενοι στου Μαξιμου.
Τα αλλα που προτεινεις εντασσονται σ΄αυτό που δεν θελουμε να συνεχισει, το λαικισμό
Ας τους φερουμε προ των ευθυνων τους…….
Αν τα στελναμε με twitter στο λ/σμο του Τσιπρα θα ειχαμε απαντηση.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ΑΦ
«Ισως ενα καφασι μπυρες, η μια 12-δα τσιπ(ου)ρα, μαζι με φωτογραφιες της Ε.Μενεγακη.»
😀 😀
«Ας τους φερουμε προ των ευθυνων τους…….
Αν τα στελναμε με twitter στο λ/σμο του Τσιπρα θα ειχαμε απαντηση.»
Ενη,
λες το προβλημα του μαξιμου και του συριζα να ειναι προβλημα πληροφορησης?
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ενα πολυ ενδιαφερον αρθρο του Π. Κρουγκμαν
»
ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ 13.04.2016 : 12:44
Η επόμενη οικονομική καταστροφή ενδέχεται να έρθει από τον… Σνούπι
PAUL KRUGMAN / THE NEW YORK TIMES
Μήπως ο Σνούπι μάς οδήγησε σε μια ακόμη σοβαρή οικονομική κρίση; Δυστυχώς, είναι όντως πιθανόν εξαιτίας δικαστικής απόφασης που μπορεί να ανατρέψει ένα καίριο τμήμα της μεταρρύθμισης του χρηματοπιστωτικού τομέα.
Οταν ξέσπασε η καταιγίδα στο χρηματοπιστωτικό σύστημα των ΗΠΑ, τον Σεπτέμβριο του 2008, άμεση αιτία φαινόταν η κατάρρευση τριών εταιρειών, καμία εκ των οποίων δεν ήταν τράπεζα υπό τη συνήθη έννοια της λέξης, δηλαδή ίδρυμα που φυλάσσει καταθέσεις και τις δανείζει. Μία εξ αυτών ήταν ασφαλώς η Lehman Brothers, ενώ οι άλλες δύο ήταν οι The Reserve, ένα fund της αγοράς χρήματος, και ο ασφαλιστικός όμιλος American International Group. Η Lehman κήρυξε πτώχευση, η The Reserve «πάγωσε» τους λογαριασμούς των καταθετών και ρευστοποιήθηκε. Η AIG σώθηκε μέσω πιστωτικής γραμμής ύψους 85 δισ. δολ. που έλαβε από τη Fed με αντάλλαγμα το 80% της επιχείρησης.
Ολα αυτά έδειξαν ότι οι παραδοσιακές ρυθμίσεις που ίσχυαν για τον χρηματοπιστωτικό τομέα, δηλαδή αυτές που καλύπτουν τα ταμιευτήρια, τις παραδοσιακές τράπεζες, δεν είναι κατάλληλες για τον σύγχρονο κόσμο. Υπάρχει πολύ ουσιαστική σχέση ανάμεσα σε αυτά που συνέβησαν και στους κινδύνους νέας κρίσης. Η AIG δεν ήταν τράπεζα αλλά πουλούσε εγγυήσεις για περιουσιακά στοιχεία, και ο φόβος πως δεν θα κατάφερνε να τιμήσει αυτές τις εγγυήσεις σχεδόν προκάλεσε σειρά από ντόμινο. Επιπλέον, όλα αυτά έδειξαν ότι, αν η μεταρρύθμιση του χρηματοπιστωτικού τομέα δεν είναι παρά η διάλυση των μεγάλων τραπεζών, τότε δεν έχει νόημα.
Αυτό που χρειάζεται είναι ρυθμίσεις ικανές να περιορίσουν τους κινδύνους από τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που δεν είναι τράπεζες, και αυτό ακριβώς προσπάθησε να εφαρμόσει η μεταρρύθμιση του χρηματοπιστωτικού τομέα το 2010. Εν ολίγοις, επιτρέπει στις ρυθμιστικές αρχές να χαρακτηρίσουν ορισμένες εταιρείες «σημαντικές για το σύστημα», δηλαδή ότι, όπως ίσχυσε και για την AIG, η κατάρρευσή τους ή ακόμη και η πιθανότητα μιας κατάρρευσής τους μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα. Από τη στιγμή που ένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα χαρακτηρισθεί έτσι, θα υπόκειται σε πρόσθετη εποπτεία και σε πρόσθετες ρυθμίσεις. Τι καθορίζει αν μια εταιρεία είναι σημαντική για το σύστημα; Δεν υπάρχουν σαφώς καθορισμένοι κανόνες, αλλά δεν πρέπει να υπάρξουν γιατί, αν υπήρχαν, οι νομικοί σύμβουλοι των εταιρειών θα έβρισκαν τρόπους να τους παρακάμψουν. Αντιθέτως, βασίζονται σε παλαιότερες αποφάσεις δικαστηρίων, αλλά οι χρηματοπιστωτικοί κολοσσοί που δεν θέλουν να τους επιβάλλονται περιορισμοί καταφεύγουν σε νομικές διαμάχες για να αμφισβητήσουν τις παλαιότερες αποφάσεις.
Και έτσι φτάνουμε στον Σνούπι, ο οποίος, για λόγους ακατανόητους σε μένα, αποτελεί το έμβλημα του ασφαλιστικού κολοσσού της MetLife. Στα τέλη του 2014, οι ρυθμιστικές αρχές κατέταξαν αυτόν τον κολοσσό στην κατηγορία των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων που είναι σημαντικοί για το σύστημα. Αλλες επιχειρήσεις που πληροφορήθηκαν ότι κινδύνευαν να τις χαρακτηρίσουν έτσι έσπευσαν να αλλάξουν το επιχειρηματικό τους μοντέλο. Η General Electric, για παράδειγμα, πούλησε το μεγαλύτερο μέρος των επιχειρήσεών της στον κλάδο της χρηματοδότησης. Η MetLife, όμως, προσέφυγε στη Δικαιοσύνη και απέσπασε την ευνοϊκή απόφαση της δικαστού Ρόζμαρι Κόλιερ, που είχε διαμαρτυρηθεί ότι οι ρυθμιστικές αρχές δεν της παρουσίασαν ανάλυση κόστους – οφέλους. Αυτό, όμως, δεν το απαιτεί ο νόμος, γιατί οι χρηματοπιστωτικές κρίσεις είναι σπάνια αλλά δραστικά περιστατικά, και δεν είναι λογικό να περιμένει κανείς πως οι ρυθμιστικές αρχές θα μαντέψουν εκ των προτέρων πώς θα είναι η επόμενη κρίση ή πώς πρέπει να αντιμετωπισθεί ώστε να θέσουν τους καλύτερους όρους
Απο την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«Ενη,
λες το προβλημα του μαξιμου και του συριζα να ειναι προβλημα πληροφορησης; »
Οχι, το ειπα και παραπανω, οτι ειναι η στρατηγικη τους επιλογή. Ομως
τα γεγονοτα επιβαλλουν και «αναθεωρηση» της στρατηγικης.
Ο κυβερνητικός συμβουλος σε θεματα στρατηγικης, ενημερωνεται και αυτός οπως και το ευρύ κοινό. Και φυσικά «συμβουλευει» και ενημερωνει τον καθε κυβερνητικο παραγοντα αρμοδίως !!!!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Kατεπειγουσα δραση ζητα απο τις κυβερνησεις το ΔΝΤ
http://www.kathimerini.gr/856643/article/oikonomia/die8nhs-oikonomia/katepeigoysa-drash-apo-tis-kyvernhseis-zhtei-to-dnt
υγ. Δεν αποτελει αυτο μια ενδειξη οτι κατι αλλαξε και αλλαζει διεθνως;;;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
συνεχεια
ενα αποσπασμα απο το ανω λινκ (του ΔΝΤ)
(..) «Εξ ου και ο διεθνής οργανισμός συστήνει άμεση κινητοποίηση στις κυβερνήσεις, ώστε με σύνεση να αυξήσουν τις δημόσιες επενδύσεις στην εκπαίδευση, στην τεχνολογία, στην έρευνα, στην καινοτομία και στην επιχειρηματικότητα, να προωθήσουν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και να συνεχίσουν την πολιτική νομισματικής χαλάρωσης (…)
υγ. Ο στρατηγικος κυβερνητικος συμβουλος διαβαζει ο,τι διαβαζουμε ολοι εμεις;;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Τι συμβαινει σημερα για την αξιολογηση και την εκταμιευση…….
http://www.kathimerini.gr/856741/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/ntaiselmploym-prwta-h-a3iologhsh-meta-h-ektamieysh
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
http://www.protagon.gr/epikairotita/i-diapragmatefsi-stin-teliki-eftheia-44341109588
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«Τα εντάσσει στο QE
Σημαντική βοήθεια της ΕΚΤ στις ελληνικές τράπεζες με αγορά ομολόγων EFSF
Νέο «δώρο» κάνει ο Μ.Ντράγκι στις ελληνικές τράπεζες μέσω της ένταξης στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης ομολόγων του EFSF. Αυτό ισοδυναμεί με έμμεση κεφαλαιακή ενίσχυση καθώς πλέον οι εγχώριες τράπεζες μπορούν να πουλήσουν σταδιακά εντός της χρονιάς έως και το 50% των ομολόγων έκδοσης EFSF, τα οποία διακρατούν στα χαρτοφυλάκια τους εγγράφοντας κέρδη και ανακουφίζοντας τον ισολογισμό τους.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) συμπεριέλαβε τους τίτλους του Eυρωπαϊκού Mηχανισμού Διάσωσης EFSF στην λίστα των προς απόκτηση χρεογράφων, είπε εκπρόσωπος της ΕΚΤ την Παρασκευή, εξηγώντας ότι εξαιτίας των υψηλών εγγυήσεων που διαθέτουν οι τίτλοι του EFSF καθίσταται δυνατή η ένταξή τους στο πρόγραμμα της ποσοτικής χαλάρωσης (QE).
«Έως και 50% του υπολειπόμενου ποσού μπορεί να αποκτηθεί, καθώς αυτό είναι το όριο για τίτλους που έχουν εκδοθεί από επιλέξιμους διεθνείς οργανισμούς», συμπλήρωσε ο εκπρόσωπος της ΕΚΤ στο Reuters.
Σημειώνεται ότι οι ελληνικές τράπεζες διακρατούν περισσότερα από 30 δισ. ευρώ σε τίτλους του EFSF, τους οποίους δεν τους επιτρέπεται να πωλήσουν στην αγορά.
Με την χθεσινή όμως απόφαση της ΕΚΤ, η κεντρική ευρωτράπεζα θα μπορεί να αγοράζει πλέον, μεγάλο μέρος των επίμαχων τίτλων – έως το 50% της αξίας τους – ελαφραίνοντας σημαντικά τον ισολογισμό των ελληνικών τραπεζών.
Περαιτέρω ενίσχυση των ελληνικών τραπεζών αναμένεται με την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, οπότε σύμφωνα με τους αναλυτές, θα πρέπει να θεωρείται βέβαιη η επαναποδοχή των ελληνικών ομολόγων ως εγγυήσεων από την ΕΚΤ (επαναφορά του waiver).
Newsroom
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Aπο το ingr,
Μου αρέσει!Μου αρέσει!